Dag 8 21 dec. Recife-Brussel ( BACK HOME )
Blijf op de hoogte en volg Kristin
25 December 2012 | België, Dilbeek
Dag 8 21 dec. Recife – Brussel ( BACK HOME )
Vanaf nu kan ik mijn blog niet meer publiceren vôôr 25 december of ik zou teveel moeten liegen. :-) Ja, het is zo ver. Ik ga naar huis. Vandaag neem ik het vliegtuig naar Frankfurt om door te reizen naar Brussel. Daar komt Dieter me ophalen, 22 december om 10 uur op Zaventem. Ik had het al van in Chili in mijn hoofd om terug naar mijn thuisland te keren. Ik zit over mijn budget en de carnaval in Rio de Janeiro zou me nog meer geld kosten, 5 x de normale prijzen. En ik kan carnaval dan in Ninove en vooral in Halle vieren. Na 4 fototoestellen, 4 valiezen en rugzak, 2 tubes tandpasta en een kam is het genoeg geweest. Ik heb een prachtige wereldreis gehad waarvan ik vroeger alleen maar kon dromen. Ik heb heel veel gezien en gedaan en 13 maanden, iplv 15 maanden is ook niet slecht. Ik mis meer en meer mijn familie en mijn hondjes. Ik weet ook dat mijn ouders heel graag zouden gehad hebben dat ik er dit jaar met kerst zou bij geweest zijn. Wel, ze zullen me zien. Ik ga verkleed in kerstman naar het familiefeest bij onze Filip. Daar zal reeds iedereen aanwezig zijn, dus ik kom als allerlaatste. Ik ga me zoveel mogelijk proberen te vermommen en op de duur zal men mij wel herkennen. Alleen nog maar aan mijn handelingen zal ons ma me wel herkennen. :-) Ik hoop dat daar niemand een hartinfarct gaat krijgen van het verschieten. Ik denk dat het de mooiste kerstcadeau is die ik, vooral aan mijn mama, zal kunnen geven. Sorry ma en pa dat ik jullie gezegd heb dat ik vanuit Brazilië naar Zuid Afrika zou vliegen om jullie daar bij onze Pieter te bezoeken. En ik had trouwens mijn ticket al naar Brussel. Ik kon de verrassing toch niet verpesten he. Ik zal dus samen met jullie, en hopelijk Dieter ook, het vliegtuig kunnen nemen naar Zuid Afrika. Ik hoop alleen dat, indien jullie al geboekt hebben, ik nog op dezelfde vlucht kan zitten. Dat zien we wel. Ik moest ook telkens oppassen wanneer ik mijn blog schreef. Soms wilde ik zeggen dat ik reeds kerstgeschenkjes gekocht had en dat daardoor mijn valies zo zwaar werd. Ik hoop dat ik me beter voel wanneer ik mijn vlucht naar Brussel moet nemen want gisteren zou ik niet in staat geweest zijn om, zo zwak, het vliegtuig te nemen. Maar we zijn een dagje verder. Ik nam goed mijn medicijnen en het zal wel lukken. Ik probeer zoveel mogelijk te slapen. Dus, lieve lezertjes...ik zal afscheid van jullie moeten nemen. Waarschijnlijk hou ik jullie de eerste dagen wel nog op de hoogte hoe alles afgelopen is . Binnenkort komt er ook een artikel van mij in een krantje en dat laat ik jullie ook weten. Het zal voor mij ook varen van niet meer te kunnen schrijven en mijn lief en leed te delen met jullie. Misschien moet ik wel beginnen schrijven. :-) De toekomst zal het uitmaken. Ik had langs ene kant graag in een land blijven hangen en mij ingezet voor straathonden maar mijn mama overleeft dat niet indien ik België verlaat. Dus, dat wil ik haar niet aandoen en ik zoek wel een job in België of omstreken. :-) Allè ja, niet te ver van België. :-) Het zal ook raar zijn want ik zal reeds op 23 december in België zijn en dan mag ik met niemand praten. Hopelijk skypen mijn ouders dan net niet als ik in Sint Martens Bodegem zit. 23 december ga ik met Anje en Gerard, die ook op de hoogte waren, naar de kerstmarkt in Brussel. Hopelijk kom ik daar geen bekenden tegen zodat de verrassing niet in het water valt. Maar ja, ik kom in verre landen al kennissen tegen dus het is niet gezegd dat ik nu ook iemand tegenkom. Maar ja, die moeten dan ook maar zwijgen. Sorry aan al de mensen, bvb Bert B., waartegen ik wat loog omdat ze me telkens vroegen wanneer ik terug naar België ging. Ik antwoordde steeds met: “ Dat kan ik nog niet zeggen...” Dus eigenlijk heb ik dan niet echt gelogen :-) Misschien mis ik nu wel een ontvangstcomité, allé daar had ik toch op gehoopt, op Zaventem maar dat is mijn beslissing. Ik ben heel gelukkig dat ik dit mogen meemaken heb. Zo iets doe je, normaal gezien, maar één keer in je leven. Dank aan allen die mijn blog gelezen hebben. Dat vond ik heel sympathiek. Dat gaf me ook een steun in moeilijke momenten. Wanneer je alleen reist kun je je emoties aan niemand kwijt en door mijn blog gaf dat een verlichting. Wetend dat er mensen zijn die aan je denken en die je lief hebben. Soms twijfel je daaraan wanneer je zo ver en alleen van huis bent. Ik zie jullie allen graag en nog eens “ dank je wel...” Tot hoors, na kerstavond dan. Adios mis amigos...
Vanaf nu kan ik mijn blog niet meer publiceren vôôr 25 december of ik zou teveel moeten liegen. :-) Ja, het is zo ver. Ik ga naar huis. Vandaag neem ik het vliegtuig naar Frankfurt om door te reizen naar Brussel. Daar komt Dieter me ophalen, 22 december om 10 uur op Zaventem. Ik had het al van in Chili in mijn hoofd om terug naar mijn thuisland te keren. Ik zit over mijn budget en de carnaval in Rio de Janeiro zou me nog meer geld kosten, 5 x de normale prijzen. En ik kan carnaval dan in Ninove en vooral in Halle vieren. Na 4 fototoestellen, 4 valiezen en rugzak, 2 tubes tandpasta en een kam is het genoeg geweest. Ik heb een prachtige wereldreis gehad waarvan ik vroeger alleen maar kon dromen. Ik heb heel veel gezien en gedaan en 13 maanden, iplv 15 maanden is ook niet slecht. Ik mis meer en meer mijn familie en mijn hondjes. Ik weet ook dat mijn ouders heel graag zouden gehad hebben dat ik er dit jaar met kerst zou bij geweest zijn. Wel, ze zullen me zien. Ik ga verkleed in kerstman naar het familiefeest bij onze Filip. Daar zal reeds iedereen aanwezig zijn, dus ik kom als allerlaatste. Ik ga me zoveel mogelijk proberen te vermommen en op de duur zal men mij wel herkennen. Alleen nog maar aan mijn handelingen zal ons ma me wel herkennen. :-) Ik hoop dat daar niemand een hartinfarct gaat krijgen van het verschieten. Ik denk dat het de mooiste kerstcadeau is die ik, vooral aan mijn mama, zal kunnen geven. Sorry ma en pa dat ik jullie gezegd heb dat ik vanuit Brazilië naar Zuid Afrika zou vliegen om jullie daar bij onze Pieter te bezoeken. En ik had trouwens mijn ticket al naar Brussel. Ik kon de verrassing toch niet verpesten he. Ik zal dus samen met jullie, en hopelijk Dieter ook, het vliegtuig kunnen nemen naar Zuid Afrika. Ik hoop alleen dat, indien jullie al geboekt hebben, ik nog op dezelfde vlucht kan zitten. Dat zien we wel. Ik moest ook telkens oppassen wanneer ik mijn blog schreef. Soms wilde ik zeggen dat ik reeds kerstgeschenkjes gekocht had en dat daardoor mijn valies zo zwaar werd. Ik hoop dat ik me beter voel wanneer ik mijn vlucht naar Brussel moet nemen want gisteren zou ik niet in staat geweest zijn om, zo zwak, het vliegtuig te nemen. Maar we zijn een dagje verder. Ik nam goed mijn medicijnen en het zal wel lukken. Ik probeer zoveel mogelijk te slapen. Dus, lieve lezertjes...ik zal afscheid van jullie moeten nemen. Waarschijnlijk hou ik jullie de eerste dagen wel nog op de hoogte hoe alles afgelopen is . Binnenkort komt er ook een artikel van mij in een krantje en dat laat ik jullie ook weten. Het zal voor mij ook varen van niet meer te kunnen schrijven en mijn lief en leed te delen met jullie. Misschien moet ik wel beginnen schrijven. :-) De toekomst zal het uitmaken. Ik had langs ene kant graag in een land blijven hangen en mij ingezet voor straathonden maar mijn mama overleeft dat niet indien ik België verlaat. Dus, dat wil ik haar niet aandoen en ik zoek wel een job in België of omstreken. :-) Allè ja, niet te ver van België. :-) Het zal ook raar zijn want ik zal reeds op 23 december in België zijn en dan mag ik met niemand praten. Hopelijk skypen mijn ouders dan net niet als ik in Sint Martens Bodegem zit. 23 december ga ik met Anje en Gerard, die ook op de hoogte waren, naar de kerstmarkt in Brussel. Hopelijk kom ik daar geen bekenden tegen zodat de verrassing niet in het water valt. Maar ja, ik kom in verre landen al kennissen tegen dus het is niet gezegd dat ik nu ook iemand tegenkom. Maar ja, die moeten dan ook maar zwijgen. Sorry aan al de mensen, bvb Bert B., waartegen ik wat loog omdat ze me telkens vroegen wanneer ik terug naar België ging. Ik antwoordde steeds met: “ Dat kan ik nog niet zeggen...” Dus eigenlijk heb ik dan niet echt gelogen :-) Misschien mis ik nu wel een ontvangstcomité, allé daar had ik toch op gehoopt, op Zaventem maar dat is mijn beslissing. Ik ben heel gelukkig dat ik dit mogen meemaken heb. Zo iets doe je, normaal gezien, maar één keer in je leven. Dank aan allen die mijn blog gelezen hebben. Dat vond ik heel sympathiek. Dat gaf me ook een steun in moeilijke momenten. Wanneer je alleen reist kun je je emoties aan niemand kwijt en door mijn blog gaf dat een verlichting. Wetend dat er mensen zijn die aan je denken en die je lief hebben. Soms twijfel je daaraan wanneer je zo ver en alleen van huis bent. Ik zie jullie allen graag en nog eens “ dank je wel...” Tot hoors, na kerstavond dan. Adios mis amigos...
-
25 December 2012 - 23:20
Monique:
Awel, awel, awel! Dat is nog eens een verrassing . Ik dacht al dat je te ziek was om je blog te schrijven! Hopelijk hebben nonkel guy en tante lydia geen attaque gekregen. In elk geval kristin, bedankt om ons mee op wereldreis te hebben genomen, je blog was een echte verslaving, ik heb er echt niks van gemist. Het zal voor mij ook een beetje afkicken worden nu er geen verslagjes meer gaan doorkomen. Ik wens je alvast heel fijne eindejaarsfeesten met je familie en vrienden ! Een dikke knuffel aan een straffe madam!! Monique. -
26 December 2012 - 02:18
Rony:
jij kapoen :-)
Welkom terug -
26 December 2012 - 06:06
Vandenbroucke Katrien:
Kristin , dit is een hele mooie afsluiter voor je wereldreis . Ik ben blij dat ik heb kunnen mee genieten die 13 maanden .Vele groetjes Katrien -
26 December 2012 - 07:45
Pieter:
Hallo Tinne, groot was inderdaad mijn verbazing toen je de telefoon opnam bij onze Filip op Kerstavond. Vind het een mooie keuze die je gemaakt hebt, om zo'n een terug keer te maken. Onze ouders hebben er zeker van genoten. je zal een klein beetje moeten leren aanpassen opnieuw aan het ritme van België, en zeker het weer. Geniet van de vele foto's, en maak een mooi album aan met de reisverslagen, wie weet kan je er nog een reisgids van maken. Mijn zus de wereldreiziger en schrijfster, kijk nu eens aan. We verwachten je wel in Januarie hier bij ons hoor, onze Mike zal wel nog eens op de hindjes passen zeker??
Tot binnenkort en dikke knuffel. -
26 December 2012 - 17:17
Inge Willems:
Kristin,ik heb weinig van je blog gelezen ,vooral door tijdsgebrek,ik volgde je wel via FB.De laatste heb ik volledig gelezen en het is hartverwarmend.Ik kreeg kippenvel als ik aan je ouders dacht...! Ik wens je een liefdevol nieuw jaar toe samen met je familie en je vrienden!
Inge Willems -
26 December 2012 - 18:31
Dieter:
Surprise! =) -
28 December 2012 - 13:15
Marina Timmermans:
Vandaag lees ik pas dat je terug bent van weggeweest... in ieder geval het was heel plezant om je te volgen in de wijde wereld. Wat een mooie kerst zal je aan je ouders bezorgd hebben. Vanuit Alsemberg wensen we je evenveel plezier en mooie momenten in 2013 als je in 2012 beleefd hebt ! Groetjes en tot ziens, hoors of leess.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
