Dag 17 20 dec Tulear
Door: kristindaelman
Blijf op de hoogte en volg Kristin
20 December 2011 | Madagascar, Toliara
Dag 17 20 dec Tulear
Ik stond op om 5u15 en ontbeet . Ik redde voor de 2e maal een kikker uit de wc pot. Ik ging dat beestje natuurlijk niet doorspoelen he. Om 6u30 reden we richting Tulear in het zuiden. We passeerden het dorp Ilakako waar vooral safier verhandeld wordt. Néné zei dat het hier heel gevaarlijk is want Aziaten en Thaîse mannen kopen hier de safier op en soms zijn er schermutselingen, gevechten of moorden. Dus met het raampje dicht reden we door het dorp. Alle winkels en hotels heten Saphir… In de verte zag ik de carrières waren ze met de hand putten graven van wel 30 meter diep op zoek naar saffier. Soms zijn er instortingen en vele doden. Het landschap veranderde opnieuw en ik zag de eerste Baobab boom. Sommigen zijn 1000 jaar oud . We passeerden het dorp Mahobabako waar s’nachts redelijk veel rimboetaxi’s overvallen worden. Dus ook zeker te vermijden. We passeerden kraampjes waren ze Rhum maken van de canne à sucre. Hoe dit juist gedaan werd zag ik al eens in detail in Indonesie en Néné wilde toch niet stoppen. Ik denk dat hij me zo vlug mogelijk wou afzetten in Tulear en 1000 km terugrijden naar huis. We zagen een school gemetst in beton. Dit werd mogelijk door hulp van andere landen. Maniokvelden verspreidden zich over de weilanden, grote zakken houtskool werden op straat verkocht. Een zak kan tussen de 8000 à 15.000 Ar gaan. In het regenseizoen is het duurder daar ze houtskool moeilijker kunnen verwerken. Ik merkte op dat zeboes en honden de straten en de auto’s heel goed kennen. Wanneer er getoeterd wordt gaan ze direct aan de kant. Toliare, stad van stof en hitte. De hoofdstad van Zuidwest-Madagascar. Een stad waar niet veel te beleven valt en waar je enkel kunt wat uitblazen, van de zee genieten of kennis maken met het vissersvolk dat de “ Vezo “ zijn. Tulear ligt aan het kanaal van Mozambique en het oosten grenst aan de Indische oceaan. We kwamen aan in het stadje en het had er fel geregend. Door grote plassen baande Néné zich een weg. De mensen en de pousse pousses bleven op hun blote voeten door het slijk lopen. Néné voerde me tot aan de bank waar ik weer wat moest opslaan want mijn volgende bestemmingen hebben geen bank. Ik ging naar het bureau van Air Madagascar waar ik inlichtingen nam voor een eventuele binnenvlucht naar het noorden. Ik zit met een luxe probleem. Ik weet niet direct waar ik mijn laatste 14 dagen ga doorbrengen. Ik wil naar het dorp Ifaty gaan waar je kunt duiken en kiten en ik wil naar het eilandje Anakao met de boot waar het ook heel mooi zou zijn. Ik zocht een hotel met Wifi en vond Le Recif aan 25.000 Ar met zwembad en het terras helt over de zee. Prachtig! In de vochtige versleten kamer heb ik weer een ventilator en een tv. Dat is lang geleden! Ik begon mijn foto’s te uploaden, wat te skypen, facebooken etc. Ik ging een grote spagetti eten op het terras boven de zee in het zonnetje? Deze kostte 5000 Ar = 1,5 € en hij was echt lekker met veel gehakt in en kaas er boven op. Ik kreeg alles zelfs niet op. Ik was weer gans alleen. Ik nam een duik in het zwembad en relaxeerde mij een beetje. Ik vulde voor de 1e x een Sudoku in. Eigenlijk ben ik altijd al bezig geweest en heb ik nog geen tijd gehad om te lezen of sudoku’s te maken. Ik vond het een beetje raar toen ik Néné dag zei. Hij gaf me van ver een hand en weg was die. Misschien stelde ik hem wat teveel vragen?! Ja, ik ben nu eenmaal leergierig en wil alles weten he. :) Maar alle, het viel mee met hem. Ik ga hier nu beginnen met een reisschema op te maken zodat ik nog veel kan zien maar toch op tijd ben in Tana voor mijn vlucht op 5 januari naar Zuid Africa. Bij Air Madagascar zag ik ook dat vele data al vol zitten met de feestdagen. Ik denk dat ik morgen eerst een paar dagen naar Ivaty ga , 2u met de taxibrousse. Ik laat mijn valies hier staan en neem een paar spullen mee zoals mijn duikmateriaal en toiletzak. Ik zal dan maar weer 3 dagen mijn zelfde kleren aandoen he. :) Bon, vandaag niet zoveel te zeggen he. Ik wacht op de skype van mijn broer Mike waar mijn ouders ook zijn maar er reageert niemand. Raar…Het zou spijtig zijn dat ik hen niet hoor. Tot morgen of toch tot binnen een paar dagen. xxx
Ik stond op om 5u15 en ontbeet . Ik redde voor de 2e maal een kikker uit de wc pot. Ik ging dat beestje natuurlijk niet doorspoelen he. Om 6u30 reden we richting Tulear in het zuiden. We passeerden het dorp Ilakako waar vooral safier verhandeld wordt. Néné zei dat het hier heel gevaarlijk is want Aziaten en Thaîse mannen kopen hier de safier op en soms zijn er schermutselingen, gevechten of moorden. Dus met het raampje dicht reden we door het dorp. Alle winkels en hotels heten Saphir… In de verte zag ik de carrières waren ze met de hand putten graven van wel 30 meter diep op zoek naar saffier. Soms zijn er instortingen en vele doden. Het landschap veranderde opnieuw en ik zag de eerste Baobab boom. Sommigen zijn 1000 jaar oud . We passeerden het dorp Mahobabako waar s’nachts redelijk veel rimboetaxi’s overvallen worden. Dus ook zeker te vermijden. We passeerden kraampjes waren ze Rhum maken van de canne à sucre. Hoe dit juist gedaan werd zag ik al eens in detail in Indonesie en Néné wilde toch niet stoppen. Ik denk dat hij me zo vlug mogelijk wou afzetten in Tulear en 1000 km terugrijden naar huis. We zagen een school gemetst in beton. Dit werd mogelijk door hulp van andere landen. Maniokvelden verspreidden zich over de weilanden, grote zakken houtskool werden op straat verkocht. Een zak kan tussen de 8000 à 15.000 Ar gaan. In het regenseizoen is het duurder daar ze houtskool moeilijker kunnen verwerken. Ik merkte op dat zeboes en honden de straten en de auto’s heel goed kennen. Wanneer er getoeterd wordt gaan ze direct aan de kant. Toliare, stad van stof en hitte. De hoofdstad van Zuidwest-Madagascar. Een stad waar niet veel te beleven valt en waar je enkel kunt wat uitblazen, van de zee genieten of kennis maken met het vissersvolk dat de “ Vezo “ zijn. Tulear ligt aan het kanaal van Mozambique en het oosten grenst aan de Indische oceaan. We kwamen aan in het stadje en het had er fel geregend. Door grote plassen baande Néné zich een weg. De mensen en de pousse pousses bleven op hun blote voeten door het slijk lopen. Néné voerde me tot aan de bank waar ik weer wat moest opslaan want mijn volgende bestemmingen hebben geen bank. Ik ging naar het bureau van Air Madagascar waar ik inlichtingen nam voor een eventuele binnenvlucht naar het noorden. Ik zit met een luxe probleem. Ik weet niet direct waar ik mijn laatste 14 dagen ga doorbrengen. Ik wil naar het dorp Ifaty gaan waar je kunt duiken en kiten en ik wil naar het eilandje Anakao met de boot waar het ook heel mooi zou zijn. Ik zocht een hotel met Wifi en vond Le Recif aan 25.000 Ar met zwembad en het terras helt over de zee. Prachtig! In de vochtige versleten kamer heb ik weer een ventilator en een tv. Dat is lang geleden! Ik begon mijn foto’s te uploaden, wat te skypen, facebooken etc. Ik ging een grote spagetti eten op het terras boven de zee in het zonnetje? Deze kostte 5000 Ar = 1,5 € en hij was echt lekker met veel gehakt in en kaas er boven op. Ik kreeg alles zelfs niet op. Ik was weer gans alleen. Ik nam een duik in het zwembad en relaxeerde mij een beetje. Ik vulde voor de 1e x een Sudoku in. Eigenlijk ben ik altijd al bezig geweest en heb ik nog geen tijd gehad om te lezen of sudoku’s te maken. Ik vond het een beetje raar toen ik Néné dag zei. Hij gaf me van ver een hand en weg was die. Misschien stelde ik hem wat teveel vragen?! Ja, ik ben nu eenmaal leergierig en wil alles weten he. :) Maar alle, het viel mee met hem. Ik ga hier nu beginnen met een reisschema op te maken zodat ik nog veel kan zien maar toch op tijd ben in Tana voor mijn vlucht op 5 januari naar Zuid Africa. Bij Air Madagascar zag ik ook dat vele data al vol zitten met de feestdagen. Ik denk dat ik morgen eerst een paar dagen naar Ivaty ga , 2u met de taxibrousse. Ik laat mijn valies hier staan en neem een paar spullen mee zoals mijn duikmateriaal en toiletzak. Ik zal dan maar weer 3 dagen mijn zelfde kleren aandoen he. :) Bon, vandaag niet zoveel te zeggen he. Ik wacht op de skype van mijn broer Mike waar mijn ouders ook zijn maar er reageert niemand. Raar…Het zou spijtig zijn dat ik hen niet hoor. Tot morgen of toch tot binnen een paar dagen. xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
