Dag 3 8 mei Mexico City

Dag 3 8 mei Mexico City
Wat een nacht! ’ s Nachts rinkelde de telefoon van het meisje van Guatemala en op ons terras zat ze te bellen. Natuurlijk iedereen wakker! Ik vroeg haar in mijn beste spaans van ergens anders te gaan bellen. Dan hoestte ik verschrikkelijk en kon moeilijk ademenen. Het is heel warm op de kamer. Ook mijn keel doet telkens pijn wanneer ik op die kamer slaap. Ik incasseer waarschijnlijk al de virussen van de anderen. :) Om 8u30 nam ik een ontbijt en om 10 uur wandelde ik naar het busstation waar ik naar het Antropologisch museum ging. De lucht was grijs . Het was een zwoele dag. Je zag een dichte smog hangen. Ik had het nog steeds moeilijk om te ademen. Wat is dat toch? Ik kan driedaagse trekkingen doen en nu kan ik geen trap meer op! Mexico City ligt op een hoogte van 2200 meter. Misschien alles bij mekaar zoals Ann D.R. me schreef in een email. De hoogte, de smog en mijn griep. Vandaag neem ik mijn laatste pilletjes van de anti-biotica. Mexico City , heeft heel wat te bieden, zowal zijn mooi gerestaureerd historische centrum, als zijn smeltkroes van vele volkeren en zijn fascinerende tegenstellingen. Daarnaast kenmerken een enorme variêteit aan musea, kunstwerken, muziek, dans enz … deze stad. Tot de beroemdste bezienswaardigheden kan men de Zocalo, de Kathedraal, het Nationale Paleis en het antropologisch museum in het park rekenen, befaamd om haar collecties precolumbiaanse kunst. De bus kostte 5 P. Ik vroeg waar ik juist moest aftsappen . iedereen is hier zo vriendelijk en men wees me de weg. De ingang bedroeg 57 P. Je werd gescreend vooaleer je binnen ging. Mijn rugzak moest ik in depot laten. Ik huurde me een audio phone headphone in het engels. Ik kon ook een gids nemen aan 300 p. Maar met de hoofdtelefoon zou dat ook wel lukken zeker. Ik liep vier uur rond in het museum! Het was heel interessant. Ongelooflijk wat voor een mooie dingen nog bewaard zijn. Ik had al een voorsmaakje van de mexicaanse cultuur. Ik stierf van de honger en bestelde me een spagetti op het terras van het museum. Wat is het heerlijk van weer eens een terras te kunnen doen. In Hawai’i miste ik dat. Die gezelligheid. Eekhoorntjes speelden in de bomen naast mij. Ze aten uit mijn hand. Dat was lang geleden dat ik zo’n beestjes zag! Het was 15u30. Misschien kon ik toch nog het kasteel ook bezichtigen. Ik was wel doodmoe maar ik was hier nu toch. Ik nam een treintje aan 13 P , want 20 minuutjes stappen kon ik zelfs niet, tot boven aan het kasteel waar je een prachtig uitzicht had over de stad. Eigenlijk prachtig mag ik niet zeggen . Je ziet één smog dat hangt over de hoge buidlings. Het kasteel was nog net één uur open dus ik haastte me om toch in elk vertrek een kijkje te kunnen nemen. Ik kon me goed die tijd voorstellen met hun lange klederdracht, de antieke kamers met prachtige badkamers, de slaapkamers, de sieraden die men droeg en zo veel meer. Ik nam het treintje terug naar beneden, vroeg de weg naar het busstation en plofte vermoeid neer in de overvolle bus. Ik had nog net een plaatsje. Een jongen naast me toonde me waar ik moest uitstappen en vroeg me uit over mijn reis. Ook op weg naar het kasteel sprak een jongen me aan in het frans en wilde me uitnodigen om iets te gaan drinken wat ik weigerde. Het is ongelooflijk wat een verschil in dit land. Iedereen spreekt me aan, roept me achterna, zegt me dag. Ja, het machogedoe voel ik hier goed. Mijn gebruinde huid en mijn blonde haar zullen daar wel veel mee te maken hebben, zei Lee me daarnet. :) Ik kwam in La Casa aan rond 18u30 waar ik me eerst eventjes op mijn bed moest leggen. Zo moe was ik! Ik nam toch de moed om me te douchen, ging naar de living waar ik al mijn vrienden zag. Ik vind het eens leuk dat je zo in een gezinssituatie kunt terug vallen. Men vraagt hoe je dag was, de kindjes vliegen om mijn hals, Nadia die weer Somosa’s gemaakt had en me liet proeven. Heel gemoedelijk. Ik begon uiteindelijk aan mijn blog. Dan vroeg men me van de foto’s van het etentje van zondag op hun Facebook te zetten, dan vroegen ze die te forwarden. Allé, ik kon niet beginnen want men stoorde me telkens. Indien ik wil kan ik ook in de bibliotheek gaan schrijven maar ik vind het hier leuk. Ik ga vandaag weer vroeg gaan slapen. Onder mijn muggengaas. Shirin was jaloers deze morgen omdat ik een muggengaas had en oogklepjes droeg en zij de ganse nacht geprikt geweest is door de muggen. Ja, ik ben nu eenmaal goed georganiseerd he. :) Morgen wil ik naar de Zocola wandelen en de Kathedraal bezichtigen. Slaapwel. Tot morgen…