Dag 13 16 aug. Little Corn Island Hamerhaaie - Reisverslag uit Corn Island, Nicaragua van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 13 16 aug. Little Corn Island Hamerhaaie - Reisverslag uit Corn Island, Nicaragua van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 13 16 aug. Little Corn Island Hamerhaaie

Blijf op de hoogte en volg Kristin

17 Augustus 2012 | Nicaragua, Corn Island

Dag 13 16 aug. Little Corn Island Hamerhaaien
Om 8 uur nam ik een ontbijt in de strandbar. Anna en Joe zaten er ook. Joe was volop aan het studeren in zijn Padiboek. Hij doet een “advance open water” cursus. Om 8u30 was de eerste duik op de dive site “Tarpon Channel”. We gingen op jacht naar de hamerhaaien. Op een open zandplek, op een diepte van 21 meter, in troebel water zaten we op onze knieën te wachten op de haaien. Al vlug cirkelden er twee grote hamerhaaien rond ons. Één van 2,5 meter en de andere 3,5 meter. Er zijn naar het schijnt maar vier hamerhaaien te spotten. Daarvan zagen we er twee. Dus we hadden geluk. Naar het schijnt zijn ze deze keer ook op een dichte afstand gekomen . Ik denk op 3 meter. De foto's zullen wel niet schitterend zijn door het slechte zicht. Maar de meeste haaien zitten nu meestal in troebel water. Wanneer ik in Mexico een bullshark duik deed zagen we 9 haaien van 3 meter, 300 kg. Ook daar was het water niet helder. We bleven hen 45 minuten observeren. Eigenlijk is een haai redelijk schuw. Zeker wanneer je in een groep bent. Ik was tevreden van de duik. Om 11u30 vaarden we naar Yellow Tale waar we kans hadden om met dolfijnen te duiken. Verleden week zagen ze er 13!. Deze keer niets! :-( Ik duik al jaren en heb nog nooit het geluk gehad om met ze te duiken.) De duikstek was wel mooi. Een Cobia viel een slapende Sting Rey aan en beet telkens in zijn oog. Dit werkte op de duur op zijn zenuwen en de grote vis ploeterde uit het zand en vluchtte, gevolgd door de Cobia. Dit gebeuren heb ik gefilmd en is zeer geslaagd. Verder zagen we Lion fishes, een hele dikke kreeft, trompetvissen, Angel fishes enz. Opnieuw voelde ik een druk op mijn regulator. “Ben îk dat nu die niet goed kan ademen of ligt het weer aan dat mondstuk?” Ik besloot van toch maar niet de nachtduik mee te doen door dit gevoel. De anderen deden nog een duik in de namiddag en ik stapte alleen naar de andere kant van het eiland waar de zee opnieuw prachtig blauw gekleurd was. Iedereen loopt daar rond in zwemkledij. Deze toeristen leven eigenlijk veel meer op het strand dan wij. Onze stranden zijn smaller en de bars en restaurants iets chiquer. Ik stopte bij Captain Tony. Hij sliep. Nochtans had ik hem gezegd dat we met drie personen gingen komen eten en snorkelen. We zouden het dan maar de dag nadien doen. Ik bestelde me een vis aan 7$ maar voor mij liet hij die aan 6$. De Yellow Tale vis was reuzegroot. Ik kreeg hem weer niet op. Deze morgen ontmoette ik de Belgische kunstenares Inge, uit Antwerpen. Plots zag ik ze aan Tony's restaurant. Wat was het leuk om in het Nederlands te kletsen over van alles en nog wat. Ze vertelde me dat ze in een land eens meer dan 400 beten had en ze zelfs naar de kliniek moest gaan omdat ze veel pijn had. Ik heb ookweer aleen paar beten bij. Die sandflies he! Ik wandelde met haar tot aan haar cabana. Ik was content dat ik het gebabbel van Tony niet meer hoorde. Inge verhuist naar Hotel Delfines daar haar cabine op ht strand veel te smerig is. De uitwerpselen zaten nog op de wc bril, de plank die er ligt waar ze doucht is door en door rot. Je kunt je voeten bezeren. Alle vensters zijn open zodat alle ongedierte binnen kan. Ze betaalt maar 15 $ maar toch... Een local droeg haar rugzak. We stapten een kwartier naar de andere kant van het eiland waar ze incheckte. We kwamen een pikzwarte local tegen die morgenavond een feestje geeft op het strand. We betaalden hem 150 C zodat hij het eten vooraf kon kopen. Misschien is er een bbq en kampvuur. Het kampvuur van gisteren was maar niks. Er was geen lifemusic. Enkel een vuurtje p het strand dat vlug gedoofd was. We gingen allen slapen rond 21u30. Ik at een taco met kip. Ik kwam Anna tegen die voor de eerste keer een duik gedaan had. Het viel niet mee. Ze kon niet onder water blijven en schoot telkens omhoog. Ze had nochtans 8 kg om. Dat is altijd het probleem wanneer je een beginnende duiker bent. Je ledigt niet genoeg je longen zodat je stijgt. De instructeur moet daarop geantwoord hebben dat ze niet in staat is om te duiken en dat ze maar beter iets anders doet of zo. In plaats van haar vertrouwen te geven, duwde hij haar in de put. Ze huilde. Ik vond het onverantwoord dat je dat als instructeur durft te zeggen. We hebben er uren over gepraat. Ze had het gevoel dat zij de enige was die dat probleem had. Ik vertelde haar over mijn eerste duiken, dat ik dat ook had, maar dat het de taak was van de leraar om haar vertrouwen te geven en het haar aan te leren. Ze moest maar een andere, betere instructeur zoeken vond ik! We dronken een pina colada ( ik zal me wat moeten inhouden want daardoor ben ik al verdikt!) en dat fleurde haar wat op. Rond 19u30 kwamen de nachtduikers terug. Ik had wat gemist zeiden ze. Schildpadden, inktvissen, een mureen enz. Op een gegeven moment deed iedereen zijn zaklamp uit en ze bevonden zich als het ware in het heelal. Overal schenen de lichtvisjes. Ja, ik weet dat van andere duiken dat dat formidabel is. Joe, Anna en ik stapten naar een restaurant waar we Conc aten. Dit is het dier uit een reuzenschelp. Het smaakte wat naar escargots maar dan veel groter. Ik at het met een Cubaanse lekkere saus, de anderen met een pikante saus. Je moest er een tijdje op kauwen. Ik vond het niet slecht maar ik denk dat ik het me toch niet meer bestel. Ik had om 285 C = 12 € wat duur is. Niemand had van de ganse dag nog niet gedoucht. Ik liep nog rond in mijn strandkleedje. Ik hing nog vol zand. Dat is het leuke aan dit eiland dat dit allemaal kan. Iedereen loopt relax, opgekleed of niet. Rond 22 uur liep ik naar mijn hotel. Onderweg kwamen we Jonathan tegen die morgen terug vliegt. We wensten hem een goeie reis. Ik upload mijn foto's en kruip er in. Morgen is het mijn laatste dag. Ik zet mijn wekker lekker niet! Ik zou ook eens moeten beginnen nadenken waar mijn volgende bestemming zal zijn. Ik douchte me, zette alles uit de badkamer zodat het niet nat werd. BB had ik al een paar dagen op de vensterbank gezet en eindelijk was hij opgedroogd. Ik merkte op dat ik een dikke knie heb. Wat kan dat zijn? Ik heb me nochtans nergens aan gestoten! Zou het een beet zijn? Hij voelt heel heet aan. Ik zie morgen wel. Tot morgen...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 722
Totaal aantal bezoekers 271363

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: