Dag 48 17 april - Moorebank - Blue Mountains
Door: Kristin Daelman
Blijf op de hoogte en volg Kristin
17 April 2012 | Australië, Blue Mountains
Dag 48 17 april Moorebank – Three Sisters Blue Mountanins ; Katoomba ( 192 km )
Ik hoorde Paul ontwaken rond 7 uur. Hij ging opnieuw naar de show. Het regende heel hard. Pff, wat ga ik doen? Ga ik naar Sydney? Of naar de Blue Mountains waar ik misschien niks ga zien door het slechte weer. Ik waagde het erop. Ik had de gps gekregen van Paul. Wat was dat gemakkelijk! Hij had de route voorgeprogrammeerd naar de Three Sisters in Katoomba, World Heritage Area. Na anderhalf uur rijden, zo een 97 km, in de regen, daarna zonnig, kwam ik bij de Blue Mountains aan waar er een dichte mist was en het fris aanvoelde. Ik vroeg de weg naar de Three Sisters en zag nog net tussen twee mistbuien in een schim van de drie rotsen. Ik zag de mist snel voorbijrazen en terugkeren tussen de gebergten. Ik nam wat foto’s en reed terug naar Pauls huis. Onderweg kocht ik me een broodje en een warme chocolademelk. Het was daar maar 16 graden. Ik kon voor de eerste maal weer een lange broek en een pull verdragen. Paul belde me op om te zeggen dat het zodanig slecht weer was op de show en er bijna geen volk was. Ze sloten hun stand vroeger zodat hij vroeger thuis zou zijn. Hij zei dat ik moest voorzichtig rijden want dat er in Sydney een zware storm was met hevige regens. In de Blue Mountains regende het niet. Langs vele wegenwerken reed ik terug. Op een afstand van 20 km van Sydney begon het fel te regenen. Je kon de wegmarkeringen zelfs niet zien. Er waren vele filles. Ik voelde me niet echt op mijn gemak maar probeerde kalm te blijven en de gps goed te volgen. Na twee uur was ik eindelijk veilig aangekomen. Op de televizie bezag ik het nieuws en de overstromingen in Sydney. Een paar accidenten. Echt een hondenweer. Paul zei dat ze soms in 7 jaar geen druppel regen zien. Nu zou het de slechtste zomer zijn in jaren. Ik voelde me in Belgie met al die regen. :) Ik deed een tweede pull aan. Paul maakte een diepvriesvis klaar met groentjes. Ik mocht op internet gaan via zijn USB stick en zocht info op over het operahouse in Sydney. Ik wildeeens een voorstelling zien. Naar het schijnt is dat de moeite. Vrijdagavond is er een voorstelling van Tchaikovsky At The Ballet;
Andrew Grams conductor
Louis Lortie piano
GOLIJOV Last Round
FALLA Nights in the Gardens of Spain
TCHAIKOVSKY Nutcracker: Highlights
TCHAIKOVSKY Swan Lake: Highlights
Ik vind de muziek van het zwanenmeer fantastisch. Dus misschien eens een goeie gelegenheid om dit mee te maken in dit prachtige operahouse.
Geschiedenis: Het plan om het Sydney Opera House aan de haven van Sydney te bouwen is ontstaan in 1955. Er werd een internationale architectuurwedstrijd voor uitgeschreven. Jørn Utzon won de wedstrijd met dit ontwerp, men zegt dat hij het ontwerp in 1 keer zonder meetlat of rekenmachine vanuit de hand heeft getekend. Utzon hield veel van zeilen. Dit gebouw zou zijn liefde voor de zeilsport symboliseren omdat de daken niet alleen op schelpen lijken, maar ook op de zeilen van een groot zeilschip.
Het werd in 1973 geopend door koningin Elizabeth II, 14 jaar nadat ze met de bouw begonnen waren. Het Opera House ligt op de Bennelong Point, aan de rand van een haven waar voorheen een tramremise lag. Het gebouw bevat niet alleen een operazaal, maar ook nog drie andere concertzalen, restaurants en bars. Men rekent dit werk tot het expressionisme.
De bouw leverde enige problemen op, maar ging uiteindelijk toch door. Utzon is echter gaande het bouwproces afgehaakt en nooit meer in het gebouw geweest. Oorspronkelijk had men de bouw geraamd op £3.500.000 ($7 miljoen) en de opleverdatum 26 januari 1963 (Australia Day). Het project werd dus tien jaar te laat opgeleverd, terwijl de uiteindelijke kosten $102 miljoen waren, waarmee het budget meer dan veertien keer werd overschreden.
Sinds de opening van het Sydney Opera House is dit gebouw tot het symbool van Sydney geworden zoals de Eiffeltoren voor Parijs. Het gebouw was ook genomineerd tijdens de verkiezingen van de New7 Wonders of the World.
Paul vindt het wel wat verwijfd om naar een opera te gaan maar daar hij nog nooit in het operahouse binnen geweest is ( en dan woon je in Sydney! ) wilde hij wel eens zijn eerste opera in zijn leven meemaken. We boekten on-line en vonden nog enkel 4 plaatsjes vrij. Plaatsen aan 99 $. Ik mocht niks betalen. Hij wilde me dit aanbieden. Ik ging mijn geld nog genoeg nodig hebben, zei hij, op mijn verdere wereldreis. Ik vond dat heel vriendelijk van hem. Ik ging slapen rond 23 uur. Als het weer het toelaat ga ik morgen een stapje zetten in Sydney. x
Ik hoorde Paul ontwaken rond 7 uur. Hij ging opnieuw naar de show. Het regende heel hard. Pff, wat ga ik doen? Ga ik naar Sydney? Of naar de Blue Mountains waar ik misschien niks ga zien door het slechte weer. Ik waagde het erop. Ik had de gps gekregen van Paul. Wat was dat gemakkelijk! Hij had de route voorgeprogrammeerd naar de Three Sisters in Katoomba, World Heritage Area. Na anderhalf uur rijden, zo een 97 km, in de regen, daarna zonnig, kwam ik bij de Blue Mountains aan waar er een dichte mist was en het fris aanvoelde. Ik vroeg de weg naar de Three Sisters en zag nog net tussen twee mistbuien in een schim van de drie rotsen. Ik zag de mist snel voorbijrazen en terugkeren tussen de gebergten. Ik nam wat foto’s en reed terug naar Pauls huis. Onderweg kocht ik me een broodje en een warme chocolademelk. Het was daar maar 16 graden. Ik kon voor de eerste maal weer een lange broek en een pull verdragen. Paul belde me op om te zeggen dat het zodanig slecht weer was op de show en er bijna geen volk was. Ze sloten hun stand vroeger zodat hij vroeger thuis zou zijn. Hij zei dat ik moest voorzichtig rijden want dat er in Sydney een zware storm was met hevige regens. In de Blue Mountains regende het niet. Langs vele wegenwerken reed ik terug. Op een afstand van 20 km van Sydney begon het fel te regenen. Je kon de wegmarkeringen zelfs niet zien. Er waren vele filles. Ik voelde me niet echt op mijn gemak maar probeerde kalm te blijven en de gps goed te volgen. Na twee uur was ik eindelijk veilig aangekomen. Op de televizie bezag ik het nieuws en de overstromingen in Sydney. Een paar accidenten. Echt een hondenweer. Paul zei dat ze soms in 7 jaar geen druppel regen zien. Nu zou het de slechtste zomer zijn in jaren. Ik voelde me in Belgie met al die regen. :) Ik deed een tweede pull aan. Paul maakte een diepvriesvis klaar met groentjes. Ik mocht op internet gaan via zijn USB stick en zocht info op over het operahouse in Sydney. Ik wildeeens een voorstelling zien. Naar het schijnt is dat de moeite. Vrijdagavond is er een voorstelling van Tchaikovsky At The Ballet;
Andrew Grams conductor
Louis Lortie piano
GOLIJOV Last Round
FALLA Nights in the Gardens of Spain
TCHAIKOVSKY Nutcracker: Highlights
TCHAIKOVSKY Swan Lake: Highlights
Ik vind de muziek van het zwanenmeer fantastisch. Dus misschien eens een goeie gelegenheid om dit mee te maken in dit prachtige operahouse.
Geschiedenis: Het plan om het Sydney Opera House aan de haven van Sydney te bouwen is ontstaan in 1955. Er werd een internationale architectuurwedstrijd voor uitgeschreven. Jørn Utzon won de wedstrijd met dit ontwerp, men zegt dat hij het ontwerp in 1 keer zonder meetlat of rekenmachine vanuit de hand heeft getekend. Utzon hield veel van zeilen. Dit gebouw zou zijn liefde voor de zeilsport symboliseren omdat de daken niet alleen op schelpen lijken, maar ook op de zeilen van een groot zeilschip.
Het werd in 1973 geopend door koningin Elizabeth II, 14 jaar nadat ze met de bouw begonnen waren. Het Opera House ligt op de Bennelong Point, aan de rand van een haven waar voorheen een tramremise lag. Het gebouw bevat niet alleen een operazaal, maar ook nog drie andere concertzalen, restaurants en bars. Men rekent dit werk tot het expressionisme.
De bouw leverde enige problemen op, maar ging uiteindelijk toch door. Utzon is echter gaande het bouwproces afgehaakt en nooit meer in het gebouw geweest. Oorspronkelijk had men de bouw geraamd op £3.500.000 ($7 miljoen) en de opleverdatum 26 januari 1963 (Australia Day). Het project werd dus tien jaar te laat opgeleverd, terwijl de uiteindelijke kosten $102 miljoen waren, waarmee het budget meer dan veertien keer werd overschreden.
Sinds de opening van het Sydney Opera House is dit gebouw tot het symbool van Sydney geworden zoals de Eiffeltoren voor Parijs. Het gebouw was ook genomineerd tijdens de verkiezingen van de New7 Wonders of the World.
Paul vindt het wel wat verwijfd om naar een opera te gaan maar daar hij nog nooit in het operahouse binnen geweest is ( en dan woon je in Sydney! ) wilde hij wel eens zijn eerste opera in zijn leven meemaken. We boekten on-line en vonden nog enkel 4 plaatsjes vrij. Plaatsen aan 99 $. Ik mocht niks betalen. Hij wilde me dit aanbieden. Ik ging mijn geld nog genoeg nodig hebben, zei hij, op mijn verdere wereldreis. Ik vond dat heel vriendelijk van hem. Ik ging slapen rond 23 uur. Als het weer het toelaat ga ik morgen een stapje zetten in Sydney. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
