Dag 5 25 ot. Tour Volcan Rano Kau

Dag 5 25 okt. Tour Vulkaan Rano Kau
Om 7u15 liep mijn gsm af. Ik had geen honger. Ik skypte naar mijn broer Filip en Denise die nu eindelijk weer skype hadden. Ze zagen er goed uit en het deed me veel plezier van hen te zien en te horen. Ik mis eigenlijk mijn familie wel heel hard. Om 8u40 stond ik aan het reisagentschap. Kristy, een Amerikaans meisje was onze gids. Ze leerde een Rapa Nui kennen en is vijf maanden zwanger. We pikten acht andere mensen op in hotels. Prachtige, waarschijnlijk dure hotels maar ver afgelegen van het centrum, wat ik niet leuk vind. We reden langs hobbelige wegen naar de top van de vulkaan Rano Kau. Er zijn ooit 838 Moais geteld en 397 zijn bij deze vulkaan gevonden.

Paaseiland is een hoog eiland van vulkanische oorsprong en wordt hoofdzakelijk gevormd door een drietal vulkanen, de Maunga Terevaka (507 meter), de Poike (370 meter) en de Rano Kau (324 meter), die het eiland een driehoekige vorm geven. Vooraf moest ik een ticket kopen van 60 $, wat in de luchthaven dus 50 $ kostte. Aan de ingang zat de Polynesische Carlos die één jaar in Halle gewoond heeft met Els De Broyer, zijn eeuwige liefde. Daar geen van beiden hun land wilde verlaten, wonen ze nu opnieuw apart. Hij sprak al wat Vlaams en Frans. Hoe de wereld toch klein is!! Daar het een klein eilandje is ben je overal vlug bij alles. We zagen het eilandje Motu Nui. Iedere lente zwommen jonge mannen vanuit Orongo naar het kleine rotseilandje Motu Nui = Vogelmaneiland , om eieren van de bonte stern = Manaturavogel te zoeken. Wie als eerste een ei onbeschadigd naar het hoofdeiland bracht werd uitverkozen tot Vogelman en kreeg daarom bijzondere voorrechten. Bij de cultische plek Orongo stonden zorgvuldig gemaakte stenen hutten met grasdaken, die niet permanent bewoond waren maar uitsluitend in verband met de cultus gebruikt werden. Elk huis had een piepklein deurtje ondanks de bevolking groot was. Een volgende stop was aan de krater van de vulkaan Rano Kau . Rano Kau is de meest spectaculaire vulkaan op Paaseiland. De verharde weg er naar toe was minder boeiend. Aan het kratermeer stak de vegetatie fel af tegen de kleur van het meer. De krater is ongeveer 200 meter diep, indien ik de gids moest geloven. De gids was echt slecht! Het is een Amerikaanse die eigenlijk niets af weet van wat er hier allemaal plaats vond. Enkel de locals zijn daarvoor geschikt. Ze doet ook nog maar twee maanden toers en kon op onze meeste vragen niet antwoorden. Wanneer ik ondertussen luisterde naar bvb de Franse gidsen vertelden die veel meer. De geschiedenis, anekdotes enz. Ik vond het een vervelende toer. Ik was nochtans nieuwsgierig naar het eiland, hun cultuur, hun geschiedenis. Maar helaas had ik pech. Na 11 maanden weet ik ook al wat een goede en een slechte gids is. Bon, dat wordt Googlewerk zodat ik toch iets begrijp. Aan een steile helling van de Rano Kao, dichtbij een driehonderd meter hoge klif bevonden zich in de rotsen gegraveerde tekeningen (petrogliefen). Het belangrijkste thema is de Tangata Manu of vogelman, een fabeldier bestaande uit een kruising tussen mens en fregatvogel. De cultus rond de vogelman werd ongeveer rond 1500 van belang. De oorzaak van de afwending van de oorspronkelijke religie bestaande uit voorouderverering is onbekend. De archeologe Georgia Lee, die het Rapa Nui-tijdschrift uitgeeft is van mening dat het te maken heeft met een machtsovername door krijgszuchtige bevolkingsgroepen als gevolg van de verstoring van het ecologische evenwicht. Andere stemmen, zoals die van Alfred Métraux, nemen aan dat voorouderverering en vogelmancultus een tijd lang naast elkaar bestaan hebben. Een ander thema van de rotsgravures zijn de Make Make, ze bestaan uit een maskervormig gelaat met grote ogen, die een scheppende godheid afbeelden. Verder zijn er naast grafische tekens andere diervoorstellingen te zien, zoals vogels, walvissen, haaien en schildpadden. Vroeger werd op Paaseiland een hiërogliefenschrift gebruikt, genaamd Rongorongo. Dit schrift is tot op vandaag niet ontcijferd. Gedacht wordt dat het rongorongo is ontstaan tijdens de komst van de eerste Spaanse slavenhandelaren, zodat de gebruiken en cultuur niet verloren zou gaan. De taal wordt ook wel eens Kohau Rongorongo genoemd (Kohau betekent stok, Rongorongo betekent zangers in het Polynesisch), omdat de teksten allemaal in stukken hout zijn gekerfd. Er bestaan nog 21 echte 'stokken'. Ik zag vrouwen kerevn in stukjes hout om ze daarna te verkopen. Om 12uur werd iedereen aan zijn hotel afgezet. De volgende toer had plaats om 15 uur. Ik at een kleinigheid in mijn kamer en sliep anderhalf uur. Daarna reden we naar Vinapu. Ahu Vinapu was een merkwaardige plek. Als je hier rond wandelt vallen de perfect in elkaar vallende basaltblokken op. Het lijkt haast wel alsof de Inca's uit Zuid-Amerika hier geweest zijn. Maar de oorspronkelijke bewoners komen volgens de gangbare theorieën uit Polynesië. Verschillende beelden lagen om ver. We zagen een groot platform waar vroeger de beelden opstonden = Ahu Tahira. De stenen zijn zo gekapt dat ze perfect op mekaar passen. Geen speld geraakt er tussen. Daarna reden we naar de vogelmangrot Ana Kai Tangata die ik de dag ervoor op eigen initiatief bezocht had. Daarna stopten we aan Ahu Akivi waar 7 beelden naast mekaar staan. De meeste moai's staan opgesteld op een platform of ahu en kijken naar het binnenland. Slechts zeven beelden, opgesteld in een rij van klein naar groot en ietwat spottend de zeven apen (los siete monos) genoemd, kijken naar de zee. De moai zijn voorstellingen van voorouders die om vruchtbaarheid smeken. Voortplanting was op een extreem geïsoleerd eiland als dit van cruciaal belang om te overleven. Er zijn veel voorouderbeelden weer rechtop gezet, ook hebben vele hun indringende ogen ( gemaakte uit schelpen ) die naar de hemel kijken weer terug. De vooruitstekende lippen waren wellicht getooid met een baard. Opvallend zijn ook de langgerekte oorlellen. De moai, tot negeneneenhalve meter hoge beelden, zijn vervaardigd uit zacht vulkanisch gesteente (tufsteen). De makers zijn de voorvaderen van een groot deel van de huidige eilandbewoners. De witte oogschijven, die oorspronkelijk in de oogkassen zaten, werden pas in 1978 voor het eerst teruggevonden. Als laatste stopten we aan Ana Te Pahu, lavatunnels. Het was er pikkedonker en de gids had maar één zaklamp bij zich. Ik liep achteraan en zag geen steek. Ik paste op dat ik niet uitgleed over de natte aarde. Voor de ingang van deze grot groeiden bananenbomen, suikerriet, cassave en taro. In deze grot werd geschuild wanneer er ruzie was met een andere clan. De hopen stenen werden waarschijnlijk bedekt met palmbladeren en stro. Om 17 uur was ook deze toer aan 40.000 peso voorbij. Veel geld voor weinig uurtjes. Ik stapte naar een ander reisagentschap waar ik een toer vroeg in het Frans. Echter zijn alle Franse gidsen bezet voor minimum een week. Ik wilde morgen weer niet een toer doen met het vriendelijke meisje Kristy maar ik wilde een goede leerrijke gids. Ik boekte dan maar een toer aan 20.000 peso iplv 16.000 met een ervaren gids. Hij is een local die 11 jaar gidst. Dus ik hoop dat ik me niet verslecht maar dat denk ik niet. Ik zag Kristy in de straat en zei haar dat ik een Franse toer zou doen de dag nadien. Ik wilde haar niet kwetsen alhoewel het voor het reisagentschap niet echt een referentie is. Ik zei het wel tegen Mity die ook met dat meisje werkt. Ze vond het zo erg voor mij dat ik niet tevreden was. Mity spreekt perfect Frans maar heeft een Italiaanse groep dus kon ze mij niet gidsen. Ik zie morgen wel. In de straten waren er verschillende optochten. Zondag is het burgemeestersverkiezing. Verklede mensen liepen in de straten. Telkens opnieuw hetzelfde typische liedje werd afgespeeld. Kinderen te paard met een vlag. Beschilderde indianen. Kindjes in hun blootje. Brr, en ik zit hier met mijn twee pulls aan. Soms regent het zachtjes, daarna is het weer stikheet. In mijn hotel maakte ik me opnieuw spek met eieren. Ik wil besparen op mijn eten. Straks eet ik een yoghurt zodat ik wat vitamientjes binnen heb. Ik kan nog steeds niet op mijn eigen blog gaan. Die geeft vreemde computertekens. Hopelijk ligt dit aan het trage internet en is in Chili alles weer opgelost. A demain...xxx