Dag 7 13 okt. Arequipa Campina Tour

Dag 7 13 okt. Arequipa Campina Tour
Om 7u15 uur ontwaakte ik. Ik had pijn aan mijn linker oog. Misschien een ontsteking of een zweertje onder mijn wimpers. Het zal wel over gaan. Ondanks de muziek had ik in één nacht doorgeslapen. Om 8 uur nam ik een ontbijt. Ik kreeg twee heerlijke verse broodjes met één gebakken eitje, confituur en een thee. Ik stapte naar de Plaza De Armas waar ik op de open bus, “Bus Panorâmica,” stapte. Ik zat naaste een koppel. De jongen was van Leuven en het meisje een Amerikaanse. Heerlijk om nog eens Nederlands te spreken. Onze tocht begon in de koloniale “ witte “ stad aan Plaza de Armas met de prachtige Kathedraal met haar gevel in klassieke stijl. De stad, gelegen 2325 m boven de zeespiegel, lijkt te schuilen onder een sluier van witte silar, een kalksteen gevormd door de as van de omliggende vulkanen, Chachani (6057 m ) , Pichu Pichu ( 5669 m ) en Misti ( 5822m ). Toen Arequipa werd gesticht heette de stad Villa Hermosa, de mooie stad. Niettegenstaande de vele aardbevingen is ze dat nog steeds. Daarna de mirador de Yanahuara waar we een schitterend uitzicht hadden over de drie vulkanen. Verderop de mirador de Carmen Alto met een rivier in het dal. Men legde ons een paar groentesoorten uit, typisch voor Peru en het dessert van ijs, kokos en kaneel. Lekker maar ik nam er eentje zonder kaneel daar ik dat niet zo graag lust. Ook Coca (Erythroxylum coca) is een plant die zijn oorsprong vindt in Zuid-Amerika en die groeit op grotere hoogte. Coca wordt in het noordelijke Andesgebied in Zuid-Amerika, met name in Bolivia en Peru, gedronken als thee (maté), en gekauwd als middel tegen hoogteziekte en als stimulans voor arbeiders in de mijnbouw. Verder wordt het in producten als tandpasta verwerkt. Het gebruik van coca is al heel oud. In nederzettingen in het noordwesten van Peru zijn achtduizend jaar oude gefossiliseerde resten van cocabladeren aangetroffen. Door het kauwen van coca neemt het uithoudingsvermogen toe, verbetert de ademhaling en de zuurstofwisseling, en wordt het verbruik van glucose gereguleerd. Om die reden wordt coca ook nu nog door inheemse volken als Aymara, Quechua, Arhuaco, en Kogi gebruikt. We stopten aan een Mundo Alpaca waar je de verschillende soorten llama's kon bekijken zoals de Vicuna, Guanaco, Alpaca en de llama. We letten wel op dat ze niet in ons gezicht spuugden. Ik zag vele prachtige bloemen in bloei. Ook de cactussen droegen sappige vruchten. We reden door armere wijken gelegen op de hellingen. Barrio San Lâzaro, Andennes de Paucarpata, molino de Sabandîa, een watermolen die granen platwalst ( nog eens 10 sole ingang ) , Balneario de Tingo, Plaza de Sachaca en nog zoveel meer. Een Peruviaanse vrouw zette een valk op mijn arm. Een prachtig dier. Mijn mama heeft daarvan ooit eens een schrik opgedaan zei ze me gisteren net op de skype. :-) Of was het een arend? Na drie uur vroeg de Belg wanneer de toer eindelijk afgelopen was. Zij hadden voor twee uur betaald. Blijkbaar hadden ze meer betaald, 35 sole, voor 2 uur en ik 30 sole voor 4 uur en een andere jongen 25 sole. De prijzen verschillen hier enorm. Blijkbaar was er geen toer van 2 uur en ze zaten tegen hun zin verder in de bus. Ze vonden het tê toeristisch en niet zo tof. Ja, de citytoer van Lima vond ik ook beter maar dit was iets anders. Rond 13u30 wandelde ik de reisagentschappen af op zoek naar een toer naar De Colca Canyon, Puno, Bolivia en Cusco. In een serieus agentschap boekte ik een volledig georganiseerde toer. Daar ik te weinig tijd heb kan ik Bolivia spijtig genoeg niet bezichtigen. Ik nam tenslotte dan toch ook een vlucht van Cusco naar Lima daar ik er met de bus niet meer op tijd geraak. Ik zou mijn vlucht naar Easter Island missen wat ik zeker niet wil. 21 uur , ik ben hier eventjes weggevlucht uit mijn hotel. Ik hoorde Peruviaanse muziek en vuurwerk naast mijn hotel. In mijn pyamabroek, daar turnpantoffels op, :-) mijn Alpaca pull en muts zat ik tussen de locals. Een vrouw zong gedurende een lange tijd, hetzelfde melodietje. Op de duur afgezaagd maar ja dat is typisch voor hier. Een aparte cultuur. Een tiental koppels begonnen te dansen. Allen dezelfde pas. Ik ging vlug binnen in de Kerk, waarrond de fiêsta plaats had, een kijkje nemen. Het rook er heerlijk naar boenwas. Ik was de enige toerist op dit feest. Dit vind ik nochtans leuk. Zien hoe de mensen leven, hun godsdienst, hun cultuur, hun voedsel, hun dans. Bon, ik ben er weer. Waar zat ik? Morgen vertrek ik om 7u30. Ik hoop dat het leuk wordt. Ook de hotels heb ik reeds geboekt. Ik moet me voor niets nog zorgen maken. Alles wordt voor mij geregeld. Eens leuk, geen stress. :-) Ik had wel nooit gedacht dat Machu Picchu zo duur was. 70 $ ingang, 70 $ trein en bus. Ja, alles wat toeristisch is, is duur. Veertien dagen in Peru is veel te kort. Dit is een land waar je minstens één maand nodig hebt om alles rustig te bezoeken. Op de citytoer ben ik opnieuw gebeten van de muggen op onderbenen en mijn arm. Ik dacht dat hier geen muggen zaten? :-) Daarna wandelde ik door de moderne shoppingstraat. Er was veel volk. Ook vele toeristen hier. Eindelijk! :-) Maar ik heb geen contacten meer kunnen leggen. Hopelijk hebben we morgen een toffe groep. Ik kreeg honger en wilde Alpaca eten. Ik kan me niet herinneren of ik deze prachige dieren al gegeten heb. 25 sole, duur, maar ik wilde het proberen. Ik vroeg het vlees “ rood” . Ik kreeg er dikke frieten bij, worteltjes en princessenboontjes besprenkeld met limoen. De frieten waren nog koud van binnen, die citroen op die groenten lustte ik niet en het dunne lamavlees was zo hard als steen. Dat kan toch niet?! Ik at een klein beetje op en riep het meisje. Ik zei vriendelijk dat het eten op niets trok en dat ik daarvoor niet betaalde. Ze nam mijn bord weg, ik betaalde de cola en stapte het op. Ik zat nochtans in de betere restaurants. Wanneer je eet zoals de locals zul je zelden slecht eten maar wanneer het toeristisch is, heb ik toch mijn twijfels. De plaats waar ik zat was in de genre van de Rue De Bouchers. Dus, je weet wel he. Niet aan te doen. Ik zal op een ander plaats nog eens Alpaca eten. Ik bezocht vlug de grote, prachtige Kathedraal. Ik kocht me een muts en handschoenen, assorti met mijn pull. Naar het schijnt kan het koud zijn in de canyons. Ik kocht wel niet de baby alpac mutsen daar die 35 sole kostten. Ik kocht er eentje aan 8 sole die je langs twee kanten kan dragen. Bij ons in België kosten die heel veel. Ik vroeg aan de vrouw hoe ik alles kon wassen. Ofwel in de laundrey waar ze weten hoe, ofwel met de hand. Ik bezie nu de foto's van vandaag. Ik hoop dat ik met mijn nieuw toestel mooie foto's genomen heb. Hij heeft wel zoveel functies niet dan mijn vorige Canon maar het valt mee. Tot morgen naar een nieuwe streek. Naar het schijnt is het er wondermooi. Ik ben benieuwd. Ik mailde gsiteren met Chris waarmee ik een tijdje in Copan, in Honduras, optrok. Hij had daar een Honduraans meisje leren kennen en in Januari gaan ze trouwen! Amaai, ik probeerde hem te waarschuwen dat de meeste meisjes dat doen voor het geld maar het kan hem niet schelen indien het zo zou zijn. Hij heeft niets te verliezen zei hij. Hm... Ik hoop dat hij gelukkig wordt. Hij zal dan wel Spaans moeten leren of zij Engels. Slaapwel...xxx
PS: de foto's zijn bijlange niet van dezelfde kwaliteit maar niet aan te doen...