Dag 43 12 april Lady Elliot Island - Bundaberg

Dag 43 12 april Lady Elloit Island – Bundaberg
Ik ging uitslapen maar… 6u30 was mijn uur. Amelia vertrok net want ze ging gaan duiken Zij had een packet genomen van 4 + 1 duik gratis. Mijn batterij van mijn camera was ontladen en ik had mijn lader niet mee. Ik wist dat de duikinstructor Ryan dezelfde Canon had en liep naar de duikshop. Oef, hij kon mijn fototoestel opladen. Ik nam een ontbijt. Op zo een klein eilandje kent iedereen iedereen, wat leuk is. Een paar gezinnen met kinderen. Is het nog altijd paasvakantie??? Daarna ging ik mijn rekening betalen. We kregen de eerste dag een kaart die we rond onze hals konden hangen zodat je geen cash geld op zak hoefde te hebben. Het was redelijk fris en bewolkt maar ik moest toch eens gaan snorkelen op dit rif!? Er was een shark pool waar al de haaien in en uit zwemmen deinend op de kleine golven bij laag tij. De stroming was sterk en golven kwamen over mijn snorkel heen. Ik voelde me niet goed op mijn gemak. Ook door het feit dat ik alleen snorkelde en ik ook niet echt wist wat voor haaien het waren. Gevaarlijke of niet. Ik vroeg het de instructor en die zei dat het wilde dieren blijven. Ik zocht de andere snorkelaars op maar die zwommen de tegenovergestelde richting uit van de haaien. Dus de kans was klein dat ik ze tegenkwam. Ik wilde net stoppen toen ik aan mijn voeten een kleine schildpad zag passeren. Ik bibberde van de kou. Ik had geen duikpak meer aan en in mijn bikinietje koelde ik vlug af. Ik sprak met een duits koppel en wandelde langs de andere kant van het eiland waar er heel veel wind is maar het rif ondieper is en niet zo gevaarlijk. Daar zag ik enkel mooie vissen en klein koraal maar niks uitzonderlijks. Ik had me een ligstoel op het strand genomen, wikkelde me volledig in mijn handdoek tot het bibberen stopte. Ik kon me niet verwarmen. Nochtans ben ik een goed laagje getand. Ik draaide mijn stoel tegen de wind. Nee, het bleef te koud voor mij. Ik ging naar het restaurant, nam me een warme thee en zette me op een terras beschut tegen de wind en genoot van het zonnetje op mijn lichaam. Rond 14 uur legde ik me wat op mijn bed. Amelia, die normaal gezien gaan duiken was voor de vijfde keer, kwam net binnen met een beteuterd gezicht. Ze stond zogezegd niet op de lijst van de duikers en toen ze in de duikshop aankwam was de boot volzet en kon ze niet mee. Oei, oei, dat was meer een fout van het personeel vond ik. Amelia zei ’s morgens nog; “ Tot straks 13u30 maar ze hadden haar niet op de lijst gezet. Ze was razend want ze kon niet meer duiken daar ze de dag nadien vloog. Ze ging later, wanneer ze gekalmeerd was, reclameren bij de staff. Dus het vervolg weet ik niet. Ik douchte me, nam afscheid van Amelia en nog een paar mensen en stapte in het kleine vleigtuigje. Ik had een prachtig uitzicht over het piepkleine eiland. De piloot vloog er nog eens extra rond zodat iedereen langs alle kanten een overzicht had van dit idylissche droomeiland. In Bundaberg betaalde ik de parking, 36 $ en reed naar mijn bekende rest area aan de universiteit. Ik zag nog een camper staan, dus ik was niet alleen. Het is nu 20 uur. Ik bewerk nog mijn foto’s en dan ga ik slapen. Ik wil morgen vroeg vertrekken daar ik nu een dag kwijt ben en ik moet zorgen dat ik op tijd in Sydney geraak voor mijn vlucht naar Hawaî op 21 april. Ik moet nog meer dan 1500 km afleggenIk zal goed mogen doorrijden. Waarschijnlijk zal ik nu een paar dingen niet kunnen zien, zoals Fraser Island, daar ik niet genoeg tijd zal hebben. Je kunt niet alles hebben he. :) Tot morgen…xxx Brr, in drie dagen heb ik geen enkele mug of sandfly gezien en hier zitten ze weer al met tien in mijn auto!
Onze Pieter en Anja sms den me 2 dagen geleden. Ze zijn ongerust daar ik al zo lang niks meer gepost heb. Maar ja, nu ik in mijn campervan slaap kan ik niet op internet en bij Mc Donnald’s lukt het niet altijd.