Dag 4

Deze morgen om 7u opgestaan. Mijn rugzak gemaakt en ik kreeg er alles al niet meer in! Met het gevolg nog 1 zak meer in de hand. Mijn warme kledij die ik aanhad in het begin moest nu ook in de rugzak en dat ging niet meer.:-) Dus ma en pa, wanneer ik in Zafrica bij jullie ben zal ik je ong. 5 kg terug meegeven want dat is niet te doen…Voorzie daar dus nog een plaatsje in jullie valies he. Toen naar de baas van het hotel gegaan voor dat verschil van die 5€ /n en ja, ik had het kunnen denken: de 15% BTW was daar nog niet bijgerekend. Dus de factuur klopte wel degelijk. Aan het ontbijt heb ik gevraagd of ze mij niet eens een spiegelei konden maken en dat was geen probleem. En toen…2 straten verder moeten wandelen met mijn rugzak van 23,5 kg achteraan en vooraan 10 kg + nog een zak in de hand met tent, slaapzak en matje. Niet te doen!!!!!! Toen ik aan mijn appartement aankwam moest ik daar nog tot op het 2e verdiep en ik kon geen pap meer zeggen. Ik druipte in mijn zweet. Dus zo kan ik echt in de toekomst niet rondtrekken. We zullen wel een oplossing vinden. Toen ik in de kamer was met dat oud meneerke zagen we dat de antenne van de tv het niet meer deed. Ik heb met mijn survival kitje die antenne eens gedemonteerd maar niks aan te doen. Het beeld bleef maar sneeuwen. Bon, ik mocht dan in de kamer ernaast. Weer met pak en zak terug. Nu heb ik een grote tv met ong.5 posten. Niet dat ik veel tv kijk maar gewoon wat muziek of gebabbel horen doet al goed. De kamer is dus echt basic, alles ruikt verdoeft, er is geen airco, 35gr hier binnen, enkel een ventilator die ik constant op laat. Mijn terras vind ik wel toffer en groter. Het zicht is natuurlijk op de andere huizen maar dat stoort me niet. Ik kan koken maar het materiaal heb ik eerst wel eens afgekookt om het vuil en de bacterien te verwijderen. De handdoeken ruiken muf maar zo zal het ook wel gaan. A la guerre comme a la guerre he…:) En trouwens word ik hier zelf al een echte Mauritiaan die steeds dezelfde kledij aandoet, op zijn slippers loopt etc. Daar zal hier toch geen kat naar zien hoor. Ik kon hier wel al 3 attributen in mijn appartement gebruiken: mijn muggengaas want de venster moet hier open staan of ik stik, mijn zijden lakenzak want de lakens zijn niet echt proper en mijn kussensloop voor het zelfde probleem. Voor het slapen gaan zal ik wat parfum op de lakens spuiten. :) Daarna naar de winkel geweest om 2 eieren, boter, wat fruit en iets om te plakken zodat ik mijn muggengaas aan het plafond kan plakken. Ik heb wel 2 kussens op het bed moeten leggen want ik kon niet aan het plafond. Hi hi ja een beetje te klein he. Maar toch lukte dat allemaal. De Mauritianen die ik in het winkeltje van de locals tegenkwam kochten zelfs 1 ei en 2 sigaretten. Waarschijnlijk kunnen ze zich geen gans pakje veroorloven. Maar ze zijn wel heel vriendelijk en op straat zegt iedereen: Bonjour Madame. Aan de mensen die ik hier al ken zeg ik dat ze Kristin mogen zeggen. Ze zeggen dan: “ oui oui en weer…madame…” :) Ik laat het dan maar zo. Ik begin het nu eindelijk ook gewoon te worden dat wanneer ik de straat oversteek ik eerst naar rechts moet kijken en dan naar links.:-) Hier voel ik wel meer het “echte “ leven bij de locals en dat is veel interessanter. Ik begin het ook stilletjes te snappen. Ik doe zoals hen, koop ik hun winkels, eet in hun restaurantjes, allè, barakjes en zo scheelt het een pak geld. Na gesetteld te zijn, ging ik studeren op het strand. Morgen begin ik in Trou Aux Biches aan mijn duikcursus van “ Rescue diver”. Ik heb een nederlands boek mee vanuit Belgie zodat ik toch wat meer begrijp. Het examen en de cursus zijn wel in het frans. Ik hoop dat dat zal lukken. Op het strand regelmatig eerst een frisse duik genomen want het is hier toch 40 graden. Ik kan daar wel goed tegen. Ik was nog niet net aan het studeren of er kwam een kindje van 3j naast mij zitten om te babbelen. Ik nam wat foto s, gaf hem mijn verse frambozen die hij als een vogeltje oppeuzelde. Lief om zien. Op de duur heb ik tegen zijn mama moeten zeggen dat ik zo niet kon studeren. Na schooltijd kwamen al de kinderen op het strand en in het water spelen. Dus weer niet kunnen verder doen. Toen nog beginnen babbelen met een duitse vrouw die hier al van in 1992 alleen met vakantie komt en die mij alle goedkope plekjes aanwees. Ik stapte op de duur maar op om te gaan leren in mijn appartement. Ik heb hoodstuk 1toch gans kunnen leren tussen de blaffende honden en jankende poezen door en tussen het gezang van de moskee en de tierende locals… Daarna “Mine Frit poulet et Oeuf” gaan halen in een barak. 80 BFR= roupie. Daar kunt ge niet voor sukkelen he. :) Raar dat ik zo weer moet tellen in belgische frank omdat 1 Roupie hetzelfde is dan 1 bfr. Er was een klein zakje heel pikant poeder bij. Ze waarschuwde mij van niet teveel te gebruiken indien ik dat niet gewoon was . En inderdaad, straf spul!
Nu is het hier eindelijk wat rustig. . Het is 23u . Buiten nog wat zwervende blaffende honden. Zo lopen er veel rond. Ochere…Krabbend van de vlooien en uitgemergeld van de honger. Ik besloot me te gaan douchen en…een klein sprietje koud water kwam uit die douche. Dus mijn haar kan ik daarmee niet wassen. Ik krijg nooit die shampoo er uit! Ik zal het morgen eens gaan vragen aan dat oud meneerke of dat normaal is en als het zo is, zal ik maar ergens anders eens mijn haar wassen of eens een kom water opzetten en met een gieter zo mijn haar uitspoelen. Wij beseffen thuis niet goed wat een luxe wij hebben! We draaien de kraan open en hebben zoveel water dat we maar willen. Ik kruip er in want morgen komen ze me al halen van de duikclub om 8u en daarvoor moet ik nog naar de winkel om een stokbrood om mij eens goed te verwennen met een zelf gemaakt ontbijt. Slaapwel iedereen. De verslagen zullen misschien wat trager volgen daar ik hier niks van internet heb en ik vôôr 17u30 in een cybercafe moet geraken. Dus niet ongerust zijn.
xxx