Dag 10 10 maart Exmouth

Dag 10 10 maart Exmouth
Gisteravond kwamen vrienden van Bab langs met hun twee kinderen die bleven slapen. We namen een apero met het koppel en stapten naar het concert. Dit was wel heel ver en we deden autostop. Een busje van Novotel nam ons mee. Het concert was kleinschalig maar heel leuk. We dansten de ganse avond. Een biertje of een glaasje wijn kostten wel 6 $. Alles is hier zo duur. We dansten de ganse avond en amuseerden ons kostelijk. Om 0u0 was het optreden gedaan en waren er gratis pendelbussen die alle locals afzetten. Rond 1u kropen we in bed. Ik op Kelly’s rommelige kamer, Lisa en Bab in de rommelige kamer van Bab. We vroegen aan Kelly waarom ze nooit haar kamer opruimde en ze antwoordde dat ze dat niet nodig vond. Ja, als de moeder ook niet opruimt hebben de kinderen geen goed voorbeeld. Bon, ik sliep in mijn nette lakenzak. We hadden afgesproken dat we ’s anderendaags om 6 uur gingen gaan surfen. Ik zette mijn gsm om 5u30 ( wat veel te vroeg was! ) , waste me en maakte me klaar. Plots kwam Bab zeggen dat het veel te vroeg was en dat ze nog moe waren. Ik dus terug in mijn bed tot 7u40. De kinderen die alle vier in de rommelige living sliepen ontwaakten ook. Om 8u30 vertrokken we naar een surfbeach. Onderweg zagen we een hele grote leguaan. Ik was net te laat voor een foto. De kinderen hebben 6 bodyboards en 4 surfplanken. Niet slecht als je niet veel geld hebt. Lyn , van de avond ervoor, is marinebiologiste in walvissen, pinquins en dolfijnen. Ze weet echter ook veel af van schildpadden en toonde ons verse en oude sporen van de schildpadden. Langs waar ze in de duinen en uit de duinen kruipen en waar hun nesten zijn. Overal zie je honderde nesten en tracks maar ik zag nog geen schildpadden op het strand. We zagen een skelet van een dode kangoeroe. Ook een andere vriendin van Bab was er bij. Ze zijn allemaal beginnende surfers. Moest ik hier wonen ik zou al lang kunnen surfen denk ik. De zoon Jack kan wel op een golf blijven rechtstaan. Al gauw werden we door witte, venijnige grote muggen gestoken en moesten we ons inspuiten . Ik kreeg eerst een bodyboard die ik al vlug ruilde voor een surfboard. Ik zat uren in het warme water. Wanneer ik wachtte op een golf keek ik telkens rond voor haaien. Ik voelde me niet echt op mijn gemak want in deze Indische Oceaan gebeuren regelmatig aanvallen van haaien op surfers. Ik dobberde op het water toen ik plots voor mij iets heel groots zag. Ik schrok me een bult. Toen zag ik dat het een reuzeschildpad was die eventjes haar kop boven water stak. Oef! We zagen meerdere schildpadden in het water. Toen ik nog in het water was en de andere vier meisjes rustten op het strand zagen ze twee Dugongs. Ik weet niet wat dat is maar naar het schijnt tussen een nijlpaard en een dolfijn, een soort voorhistorische vis. Ik kan het niet opzoeken op internet. Weet er iemand wat dat is in het nederlands??? Ik probeerde mijn opblaasbaar bodyboard uit. Ik stond tot aan mijn knieên in het water te wachten op een golf. Ik stond echter net waar de golven breken. Ik zag een grote golf op me afkomen maar kon niet meer voorruit of achteruit en ze sleurde me met een harde klap tot op het strand. De meisjes lachtten kostelijk. Ik zo niet. Ik beefde van de slag. Mijn mond zat vol zand, in mijn t-shirt zaten kilo’s zand, alsook in mijn bikini, haar, oren en neus, ik bezeerde lichtjes mijn knie en vinger. Mijn opblaasbaar bodyboard had mijn val wat gebroken. Amaai, wat een klap! Ik ging dan maar weer verder surfen dieper in het water. Na een paar uur riepen ze me terug want ze wilden doorgaan. Ik wilde nog wat blijven tot ik uiteindelijk eens op een echte golf kon surfen en eventueel eens rechtstaan. Mijn gezicht was knalverbrand alsook voelde ik mijn ogen branden door het gebrek aan een zonnebril. De zon is hier heel sterk. Je moet je echt inwrijven elke 20 minuten. We reden naar Lyns huis waar we Kelly oppikten. Daar dronken we een tas koffie. Iedereen was doodmoe van het surfen en natuurlijk van te weinig slaap na de party. De volwassenen sliepen een uurtje terwijl de kinderen tv keken. Lisa werd reeds vroeger wakker daar de kinderen luidruchtig gitaar en electronische drums aan het spelen waren. Lisa heeft geen oordopjes. Ik neem die overal mee. En ik weet waarom… In de namiddag gingen Lisa en ik naar de duikclub om te checken of de snorkeling naar walvishaaien en de bootduik van morgen doorging. Er woedt reeds een felle wind. De cycloon is op komst. Hopelijk niet vôôr dinsdag want anders moeten we minimum twee dagen de cycloon afwachten vooraleer er gevlogen wordt. Ik vroeg aan de kinderen of ze niet bang waren van een cycloon maar ze zeiden dat dat gewoon een felle wind is met veel regen. Je zit dan wel twee dagen binnen. In de duikclub zeiden ze dat ze vôôr dinsdag niet uitvaren daar er teveel wind is en het zicht heel slecht is. Dat was slecht nieuws, heel spijtig! Ik kwam speciaal naar Exmouth voor de walvishaaien en de prachtige duiken die je hier kunt doen, zelfs beter dan de Great Barrier. Het zal dan maar surfen worden. Lisa en ik gingen eten kopen om fajitas te maken. We betaalden elk de helft. Lisa was tevreden dat we eens eventjes samen waren zonder de kinderen. Ze zijn leuk maar vermoeiend en niet echt goed opgevoed. Al een ganse dag had één van de kinderen een koek laten vallen in de keuken. Op het einde van de dag lag hij er nog en heb ik hem dan maar opgeraapt. Pff… Toen ik deze namiddeg douchte had Bab hoofdharen uit de afloop gehaald die ze op het bad legde. Die klitten haar zullen daar wel nog een paar dagen liggen toch als ik ze niet doorspoel in het toilet. Lisa zette me af in een bar waar ik voor 5 $ iets moest drinken en dan had ik gratis wifi. Zo kon ik eindelijk nog eens mijn foto’s uploaden en mijn blogs doorsturen. Waarschijnlijk vroegen jullie je reeds af waar ik zat?! :) Maar geen nieuws goed nieuws he. Rond 19 uur kwam Lisa me weer oppikken. Op het terras woei het verschrikkelijk. Ik hoorde dingen rond mij vliegen. Lisa zei dat, indien er heel veel wind zou opsteken, ze me wel vroeger zou oppikken . De temperaturen blijven wel hoog. Een geluk dat er airco is in de huizen of je zou minimum 60 graden halen binnenshuis. Iedereen maakte zijn eigen fajita. Lisa had verse guacemole gemaakt. Mmmm. Na het eten deed ik de afwas wat hier heel snel gaat daar je niks mag afdrogen. Ik vroeg of ik het fornuis eens mocht afkuisen met een product maar dat was niet nodig. Het is nu 21 uur. De tientallen krijsende papegaaien hier wat verder in een boom hebben eindelijk ook hun nest gemaakt en zijn stilletjes. Ik hoor de warme wind hard waaien. Soms vliegt er hier iets rond op het terras dat overvol ligt. Ik heb hier al zin gehad om gans dat terras eens mooi op te borstelen en op te schikken. Maar ik heb nog geen tijd gehad en misschien zou Bab me dat kwalijk nemen. Dat zal ik hebben van ons mama die ook geen minuut kan stil zitten en alles ordelijk wil. Ja, ik ben nu eenmaal zo opgevoed en daar ben ik fier op. Ook in Lyns huis was het wanordelijk. Misschien is dat hier doodnormaal in Australiê?! De plooicaravan hebben ze weer naar beneden gelaten en daar ben ik tevreden mee. We mogen in de living blijven slapen. Oef, de kinderen zijn gaan slapen want Jack was hier net naast mijn oren constant met zijn skateboard aan het springen en kunstjes aan het oefenen. Ik zal vroeg gaan slapen. Ik vraag me af wat we morgen gaan doen indien we niet meer kunnen snorkelen en duiken. Hopelijk surfen maar Lisa doet dat niet graag. We zullen zien. Ik ben hen dankbaar dat ik hier mag blijven slapen maar ik heb reeds zin om alleen verder te trekken. Doen wat ik wil. Stoppen waar ik wil. Meer te ontdekken. Niet meer op eenzelfde plek te blijven. Rust te hebben. Ik ga ver afsluiten en gaan slapen. Tot morgen. Bye bye…
Ai, er kruipt hier net een dikke kever langs mijn voeten… Ik ben heel alert, zeker voor de slangen. Het is nu donker en mij zie je niet meer in de tuin want dan zie je de slangen niet meer liggen. Ik denk dat ik het morgen zal voelen in mijn armen van het vele peddelen. Ook mijn borstbeen is wat pijnlijk door het steunen op de plank. Maar ik vond het heel leuk. ..Ai, er zijn een paar papegaaien wakker geworden of ruzie aan het maken. :)
Ik was nog vergeten te zeggen dat Lisa, de eerste dag toen we hier aankwamen, in een kapperszaak voor de eerste maal haar kin en wenkbrauwen liet epileren. Ik stond er bij en zag de schoonheidsspecialiste op een onprofessionele wijze haar epileren. Ik wilde zo haar werk overnemen en haar tonen hoe ze het correct moest doen! Na tien minnuutjes had ze gedaan en er stonden nog massa’s haren op. Ik toonde haar waar er nog stonden en ze zei lachend dat ze misschien een bril nodig had. Ja, dat had ze zeker want er stonden er nog veel op maar ik durfde niets meer te zeggen. Lisa betaalde daarvoor 25 $ !!!!!!!!!!!!!! Bij mij kostte dit 12,5 €. Amaai, moest ik zo mijn klanten geêpilleerd hebben ik zou geen werk meer gehad hebben. En dan die prijs! Niet te doen. Toen we thuiskwamen epileerde ik de overige haren en zette een vorm in haar wenkbrauwen. De schoonheidsspecialiste deed dit enkel met was. Lisa nam zich voor van nooit meer naar een schoonheidsspecialiste te gaan. Ook haar nagels schilferen na twee dagen opnieuw af. Ja, en zo krijgen WIJ een slechte naam he! Na 27 jaar zal ik misschien ook wel wat meer ervaring hebben. :)