Dag 20 6 okt. Banos Cafe Cielo

Dag 20 6 okt. Banos Cafe Cielo
Ik had mijn gsm niet gezet. Ik ben maar om 1u30 gaan slapen. Om 10 uur werd ik wakker. Te laat voor het ontbijt natuurlijk. Ik zat wat op internet. Ik had in niets zin. Het was nochtans mijn laatste dag in Banos. Ik moest iets doen! Het regende reeds de ganse voormiddag. Om 12 uur stopte de regen en wandelde ik in de stad. Er was veel volk. Oktober is de Mariamaand en overal waren er optochten. Zwart geklede vrouwen en mannen stapten in een optocht. Een rode en witte roos in de hand. Fanfares in mooi geklede uniformen. De sfeer was heel gezellig. Ik nam een ontbijt, hm om 12 uur 's middags, en bezocht de mooie basiliek. Vandaag zag ik veel typisch geklede Ecuadoraanse vrouwen. Ik moest stiekem foto's nemen want ze weigerden van op foto te staan. Ik kon misschien een buggy huren? Of een fiets maar ik had er de kracht niet voor. Mijn twee teentjes deden pijn en knelden in mijn schoen. Een pleistertje hielp . Ik wachtte op een bus om naar Rio Verde te gaan waar de waterval Pailon Del Diablo is. Er kwam maar geen bus aan en tenslotte nam ik een taxi aan 7 $, normaal gezien 8 $. Toen ik de afdaling wilde beginnen zag ik vele mensen die terug kwamen van de waterval. Ze waren nat in het zweet en puften. Ik vroeg aan verschillende mensen of het zwaar was en iedereen zei dat het heel zwaar was. Elke trap die ik deed voelde ik in mijn knie. Na 11 maanden heb ik weer last in mijn knie. Raar. Misschien heb ik mijn knie gisteren wat overbelast. Ik dacht dat mijn knie volledig genezen was maar blijkbaar niet. Van mijn tenniselleboog heb ik niets meer van last. Vanaf dat ik gestopt ben met werken, zoals masseren en vooral kunstnagels plaatsen, is die pijn overgegaan. Dit noemen ze de beroepsziekte he. Op het einde van mijn job zag ik echt af van die arm! Ik besloot van de afdaling en de klim niet te doen. Ik vind het heel spijtig dat ik de waterval niet van dicht bij gezien heb maar mijn gezondheid gaat voor. Ik wandelde wat rond de rivier. Het was zonnig en warm. Ik wilde een goedkope bus terug nemen maar Banos maar blijkbaar zijn er op zaterdag niet veel bussen. Ik zag een “camionetta” en sprong achterop. Deze vervoert de mensen met hun fiets. Dit kost maar 1 $. Het was nog maar 15 uur. In Banos moet je toch tenminste de vulkaan Tungurahua gezien hebben. Ik was moe maar verplichtte me van een taxi te nemen aan 5 $. Die kon me voeren tot in de bergen waar je een adembenemend uitzicht hebt op Banos en de vulkaan. ( Misschien ben ik zo moe van die Zyrtec die ik gisteren genomen heb tegen met jeukende muggenbeten!? ) Dit is een Spa resort. In Banos heb je de ene Spa naast de andere. Ik zou hier als schoonheidsspecialiste direct aan de slag kunnen. Keuze genoeg. Ik bezag de prijzen van een behandeling en die zijn dezelfde dan bij ons. Duur! De kamers zijn aan 250 $ / nacht maar in het Cafe Cielo kan je gewoon iets drinken en genieten van het landschap. Van in de taxi zag ik de vulkaan. Er was wel veel bewolking. In het café kon ik niets meer zien! De vulkaan was volledig verstopt in de wolken. Spijtig! Ik bestelde me een thee en genoot van dit moois. Men belde me een taxi en we daalden af. Deze taxi stopte een paar keer aan een mirador zodat ik de waterval “ Ulbay” en de “Chamana” kon fotograferen. In Banos zocht ik naar een lange broek. Een linnen gekleurde broek, typisch Ecuadoraans . Dit is altijd gemakkelijk voor mijn busreizen en ik had maar 1 kniebroek meer. Deze linnen broeken kun je kort of lang dragen. 6 $, normaal gezien 7 $. Ik kocht een cortisonecrème om mijn jeukende beten te helen. Ik vraag me af of iedereen zo'n pijn heeft van die beten? Of enkel ik? Ook mijn klein pinkje is ontstoken en dik. Het zijn rare beten. Ze zijn heel hard en jeuken verschrikkelijk. Ik moest wat eten. Plots zag ik een bepaald soort diertjes op de barbecue liggen. Ah dat zijn die Cuy = Guinea Pig = cavia's die ze hier eten. Dit wilde ik proberen. Één portie met papas = aardappelen kostte 3,75 $. Het local restaurantje zat bomvol. Ik kreeg een billetje en drie patatjes met een lekkere witte saus. Voorzichtig begon ik aan mijn debuut. Ik had dit nog nooit gegeten. Het smaakte heerlijk! Zoals kip maar veel zachter en lekkerder van smaak. De huid was keihard. Ik vroeg de dame of ik de huid ook mocht eten en ze zei dat dit het lekkerste was. Na veel kauwen kreeg ik de lekkere huid op. Hoe taai dit velletje van dit kleine lieve beestje toch kon zijn! Ik zat naast de barbecue en keek niet teveel naar de diertjes. Het idee alleen dat ik een cavia aan het eten was, deed mijn maag keren. Maar het is vlees zoals alle andere dieren. Ik denk toch niet dat ik ooit hond zou kunnen eten. Ik hou veel te veel van honden. Ik eet heel graag vlees maar ik mag niet denken hoe die dieren eruit zien. Ik vraag me ook af hoe ze die Guinese biggetjes geslacht hebben? Brr, niet aan denken. In mijn hart zou ik eigenlijk vegetariër moeten worden maar in mijn buik lukt dat niet. :-) Banos is zo leuk. Eigenlijk zou je hier minstens vijf dagen moeten voorzien. Er is zoveel te doen en te zien. Ik boekte nog vlug een toer voor morgenvroeg. Drie uur te paard naar de voet van de vulkaan. Ik dingde af van 30 $ naar 25 $. Natuurlijk is deze prijs weer hoog daar er geen andere toeristen zijn voor deze attractie. De meesten doen rafting, canyon, swing en vooral de hotsprings. Maar ik heb dit al zoveel gedaan! Ik betaalde een voorschot van 5 $. Morgenvroeg heb ik afspraak om 9 uur. We zijn terug om 12 uur. Daarna neem ik onmiddellijk mijn valies, stap een bus op die me op 4 uur naar Quito brengt. Daar zal ik een taxi nemen naar de luchthaven want om 20u45 is mijn vlucht naar Peru. Hopelijk verloopt alles goed zodat ik mijn vlucht niet mis. Het zal een loopdag worden. Ik ben hier bijna vier uur bezig met mijn blog. Pff, ik ben rond. Tot morgen in Peru...xxx
PS: Middernacht, mijn vakantie is hier mooi afgesloten met een prachtig vuurwerk tussen de vulkanen. Heel speciaal en leuk! Wie doet nu vuurwerk zo laat??? :-)