Dag 10 29 aug. San Blas

Dag 10 29 aug. San Blas
s' nachts werd ik eventjes wakker van de kou en sloot het raampje boven mijn hoofd. Daarna werd ik wakker geschud door een hevige donderslag. Ik wist niet waar ik me bevond.:-) De ganse zee was klaar verlicht door de bliksemschichten. Een mooi tafereel. Het regende. Ik hoop dat het straks niet meer regent. Ik ging opnieuw slapen tot 8uur. Gisbert maakte ons wakker want we waren al geankerd aan de San Blas eilanden. We gaven onze paspoorten af en hij ging met een roeibootje naar de overkant waar hij onze paspoorten liet afstempelen voor het verlaten van Panama City. Hij bleef een uur weg. Ondertussen stond het ontbijt voor ons klaar. Lekker bruin brood, twee soorten confituur, hesp en kaas, smeerkaas, thee, koffie, papayas en gekookte warme eitjes. Alle, dat is toch al geen rijst met bonen zoals sommige boten dit 5 dagen aan hun backpackers aanbieden. We waren geankerd tussen verschillende eilanden. Er zouden in San Blas meer dan 365 eilandjes zijn. Sommigen met enkel een paar palmbomen, anderen met een resort en een paar met Kuna families. We snorkelden naar een ondiep wrak . Daar speelden grote en kleine vissen tussen de koralen die zich reeds bevestigd hadden aan de boot. Ik zag een grote schol, papegaaivissen en angel fishes. Het turquoise water was kristal helder. Echt een postkaart waard. De Caraïbische prachtige zee omarmd met eilandjes. Tot de middag speelden ook wij in de zee, doken van de boot af, zwommen onder het wrak door en amuseerden ons zoals kleine kinderen. De jongens konden er niet van over dat het hier zo mooi was. Ze hadden dit nog nooit gezien. Ik vond het ook prachtig maar ik kon me voorstellen wat het was omdat ik zo al vele, prachtige plaatsjes gezien had. Als middagmaal kregen we een lekkere spaghetti Bolognaise en een plat met verse tomaatjes, soya, veel kruiden en schijfjes avocado erop. We werden echt in de watten gelegd. Een prauw stopte aan onze boot. De mannen verkochten verse vis, onder andere kleine tonijn = bonitas genaamd. Gisbert kocht vijf vissen voor 5 $. De jongens begonnen de vissen schoon te maken. In de maagjes zaten piepkleine visjes. We smeten die terug in de zee en vele vissen kwamen op de etensresten af. Mooi om zien. We hadden de kleine visjes beter gehouden om aan onze vislijn te hangen. Maar we dachten er te laat aan. Op een dichte afstand zagen we een babyhaai die ook de overschot geroken had . Ik wilde hem achterna zwemmen maar hij verdween. De jongens deden de afwas en ik keek hoe de kapitein filets sneed van de gekuiste vissen. De jongens zaten half in de zee op de ladder waar ze eerst de afwas deden met zeep en zout water en daarna wordt alles eenmaal afgespoeld met vers water. Ik had de tijd niet om ook een handje te helpen. Ons vers water is schaars dus we moeten zuinig zijn. We wassen ons niet maar door het vele zwemmen zijn we proper en daarna spoelen we ons vlug af met vers water. Het is tenslotte maar drie dagen he. Gisbert zette zijn vaart verder naar andere eilandjes. Daar ankeren we voor de nacht. Ik legde me bovenaan op het dek en viel in slaap. Ik vind het zo relaxerend op een boot. De jongens en ik namen het roeibootje en vaarden naar de overkant. We konden kiezen tussen een paar eilandjes. Wat een luxe! Een Kuna familie woont gedurende drie maanden op het eiland. Daarna worden ze afgelost door een andere familie. Ze leven van rijst, van de visvangst en van schildpadden. We zagen een afgerukte schildpadarm, daarna de blinkende mooie karkas en daarna kwam een kind ons de dode kop brengen. Ik kon niet begrijpen dat ze schildpadden aten! Zo'n prachtige dieren. Maar de kapitein zei dat , indien het voor hun zelf is, om te overleven, en het vlees niet om te verlopen is, dat het nog mee valt. Ochere die beestjes! En ik wil vrijwilligerswerk gaan doen om schildpadden te redden en dan eten ze die hier gewoon op. We baadden in het warme blauwe water. Paul zat plots in een prauw en ging speervissen. Dat had ik ook wel eens graag gedaan. Hij ving tenslotte niets. :-) Ik ging bij de familie langs en trok stiekem foto's. Ze verkochten handgemaakte Kunadoekjes. Ik vond het heel mooi gedaan maar kan het me niet permitteren van bepaalde souvenirs nog mee te sleuren in mijn valies. Ik kocht enkel een handgemaakt papegaaitje dat ik aan mijn rugzak kan hangen. Paul gaf hen een paar T-shirts en een broek . Ze namen het direct aan maar waren niet overdreven content. Ik had me een donatie anders voorgesteld. Ik zwom terug naar de catamaran, de drie jongens namen het roeibootje. Met vier konden we niet in het bootje. De zon was verdwenen en er was veel wind. Het leek alsof het zou regenen. Ik hing mijn natte kleren omhoog en kleedde me wat warmer aan. Gisbert kwam net zeggen dat indien ik al een aperitiefje wou, de cevische klaar was. Van de verse vissen maakte hij een cevische. Dit is een coctail van rauwe vis met snipperuitjes en limoen. Ik ben benieuwd hoe deze smaakt want een paar dagen geleden vond ik het toch niet mijn ding. Ik zou liever die tonijn zo rauw opgegeten hebben met wat gember en wasabi. Mmm.. Ondertussen is het 19 uur en pikkedonker. Ik ga dineren en daarna mijn foto's bekijken. Ik ben zo content dat ik weer onderwaterfoto's kan trekken. Ik test nu eerst of mijn onderwaterhuis niet lekt vooraleer ik in het water duik. Het eten was opnieuw heerlijk. Eerts dus de ceviche en dan twee soorten rauwe vis die we dompelden in sojasaus. Daarna was er een grote sla met verse groentjes. Wie nog honger had kon een hotdog krijgen maar we waren voldaan. Dit alles werd geserveerd met een rode Chileense wijn. Er staat een grote fruitkorf met appels, bananen, sinaasappels en een grote ananas. Tot hier toe mogen we van het eten niet klagen. In de lonely Planet lees ik andere dingen. Toeristen die 5 dagen rijst en bonen krijgen en dan nog zelfs niet genoeg voor iedereen. s' Avonds zaten we buiten op de banken en hadden een lichtshow van bliksem. Je kon gemakkelijk foto's ervan nemen daar de schichten zo lang zichtbaar waren. De jongens zagen knalrood. Het is venijnig op een boot. Veel zon maar met een bries voel je de hitte niet. Zij begonnen aan hun vodka. Ik had er geen zin in. Rond 21u45 ging ik slapen. Ook de kapitein ging slapen want vanaf morgen vaart hij twee dagen zonder stoppen naar Cartagena in Colombia. Tot morgen . Adios
PS: de munt van Panama is Balboa. 1 $ = 1 Balboa. Je hebt enkel Balboa muntstukken. Geen papieren geld. Er wordt betaald met Balboa en tegelijk in Dollar.