Dag 1 28 jan Auckland

Dag 1 28 jan. Auckland
Ik werd wakker rond 3u30u door de heerlijke geur van eitjes en koffie die kriebelde in mijn neus. Ik hoorde de jongen voor mij overgeven. Dus hij voelde zich nog steeds niet beter. De zetel werd gereinigd en besprenkeld met Febrèze. Als ontbijt kregen we een fruitsapje, een continentaal ontbijt, verse fruitsla, een yoghourtje en een warme rozijnenkoek. Het smaakte me. Ik vlieg met Qantas en vindt hen niet slecht. De crew is ook heel vriendelijk. Naar het schijnt landen we binnen anderhalf uur in Sydney. Ik bekijk nu de rest van mijn film en hopelijk houdt de batterij het vol. De hostess kwam me zeggen dat ik mijn pc moest uitzetten voor de landing. Ze vroeg me of ik verstaan had wat de piloot zei. Nee, want ik had mijn oortjes in. Ze vertelde dat ik niet hoefde ongerust te zijn maar dat er één platte band was ( van de 16 banden die er aan een vliegtuig zijn ) . Hulpdiensten zouden klaar staan in geval van nood. Oei oei, hopelijk loopt dat goed af. Een oudere vriendelijk hostess vroeg me vanwaar ik was en sprak vervolgens verder in het afrikaans. En fier dat ze was! We vlogen over Sydney. Het viel me op dat het een vlak land is. Een rivier met vele mondingen stroomt door de stad. De landing verliep perfect. Op een afgelegen plaats werd eerst de lekke band getest vooraleer we verder taxieden. Oei, hoe schrijf je dat? Inderdaad stonden er twee wagens van de brandweer en één ambulance. Maar alles verliep zonder problemen. Ik hoorde dat ik voor Auckland in transit moest gaan. Ik passeerde langs de security, nam mijn pc uit mijn rugzak alsook een doorschijnend zakje met wat flesjes erin. Mijn snoep vanin het vliegtuig mocht ik blijkbaar toch meenemen. Mijn flesje water natuurlijk niet. Ik deed alles weer ijn mijn rugzak. 2 meter verder vroeg een andere bewaker of ik wilde meekomen. Oei, vroeg ik me af, alles was toch ok. Ik had zelfs niet “gepiept “ wanneer ik door de metaaldetector stapte. Ik moest mijn rugzak “ nog “ eens openmaken, ik werd afgetast met een detector, een vrouw werd er bijgeroepen die me fouiilleerde. Alles was natuurlijk in orde. Ik vroeg hem waarom hij mij eruit pikte? Zomaar zei hij. Zou ik er dan zô misdadig uitzien??? :) Ik liep in de taxfree zone van Sydney. Alles is supermodern en heel groot. Ik besloot van me al een adaptor te kopen voor Nieuw Zeeland en Australie. Zo kan ik mijn pc opladen. Ik wilde Rand uitwisselen in Australische dollars. Ik had 11 Australische dollar nodig voor die adaptor. De man van het wisselkantoor vroeg me daarvoor 150 Rand. Ik wist dat 150 Rand ong. 15 € was. Hoe kon dan 11 Australische dollar meer zijn dan 15 €?! Ik vroeg mijn geld, zonder probleem, terug. Ik kocht een adaptor en mocht in de winkel betalen met Zuid Afrikaanse Rand. De verkoopster vroeg 100 Rand. Dat trok er toch al wat beter op! Vanaf nu ga ik weer goed moeten opletten met mijn geld want de volgende twee landen zullen de duurste zijn denk ik. Ik ben hier nu aan het wachten aan de gate. Het is 16u16, dus in Belgiê 6u16. Het vliegtuig stijgt op om 16u50. Voila, we zijn vertrrokken. Ik zat op een “emergency plaats”. We waren met 4 personen die persoonlijk uitleg kregen over het helpen bij evacuatie ed. We moesten antwoorden op de vraag of we lichamelijk in staat waren om eventueel de nooddeur te openen en mensen te helpen. Dat had ik nu ook nog nooit meegemaakt. Ik keek naar de film: Time. Dieter, ik vond hem ook mooi. Daar waren ze weer met eten. Beef met sperziebonen en gebakken aardappeltjes, een zoutkoekje met chadarkaas, een flesje rode wijn en daarna nog een mango frisco. Pff, ik had echt genoeg. Ik vind dat er maar weinig volk op het vliegtuig zit. Ook twee monikken , die oranje van Thailand, je weet wel. :) Alle, kga aan mijn tweede film beginnen. Ik kon mijn tweede film niet uitkijken daar we reeds landden. We moesten een ganse lijst invullen voor de douane. Ze vroegen onder andere of je binnen de 30 dagen in aanraking gekomen bent met dieren of in parken geweest bent. Ik antwoordde ja maar had dat misschien beter niet gedaan. Bij de security hebben ze mij 30 min. ondervraagd. Ze vroegen ook wat ik van werk deed. Daar ik niet werk bekeken ze me maar raar. En waarom ik met vakantie naar Nieuw Zeeland wil? En wat ik allemaal ga zien? En of ik na mijn wereldreis weer ga werken etc? Daarna vloog ik naar nog een andere man die mij leidde naar de area qarantaine. Daar moest ik op een band stappen met ontsmettingsmiddel om mijn stapschoenen te reinigen na dat zogezegde Lionpark in Zuid Afrika! :) Ze vroegen of ik mijn tent gebruikt had. Ik loog dan maar en zei dat ze recht uit de winkel kwam. Anders moest ik misschien mijn tent ook nog laten ontsmetten! Bon, ze waren toch vriendelijk en wensten mij daarna een goede reis. Ondertussen was het al 23u en liep ik daar nog op de luchthaven. Ik wisselde mijn afrikaanse Rand om en haalde Nieuw Zeelandse dollars uit de muur. Daarna kocht ik een Vodacom simkaart. Ik probeer ze hier wel al 2 uren op te laden maar hij aanvaardt de pin niet. Ik zal het morgen eens ergens vragen. Misschien doe ik iets verkeerd. De verkoper zei wel dat gedurende twee uur hun systeem plat ligt. Ik ging naar de I – site en nam een ganse zak ducumentatiefolders, landkaarten en brochures van hotels mee. Ik zal er een tijdje zoet mee zijn. Ondertussen speurde een hond mijn bagage af. Ja, alles wordt hier pecies wel goed gecontroleerd. Daarna nam ik de airportbus die 7op 7 rijdt naar de stad Auckland. De chauffeur riep me wanneer ik moest afstappen. Ik ging naar het hotel All Seasons Auckland in Wyndhamstreet omdat Hans mij dat aangeraden had. Het kostte me wel 120 NZ$. De manager zag mijn gezicht vertrekken en liet me de kamer voor 110. Dat is goed voor 1 keer. Daarna wordt het weer packpakers of een mobilhome. Je moet NZ$ delen door 1.5 . Omdat ik met Visa betaalde vroeg hij nog eens 1,5 charge. Dus ongeveer 74 €. Toen ik met mijn twee rugzakken en mijn zak vol met folders door de straten liep, zag ik 3 clochards slapen en vele hoertjes tippelen met veel te korte rokjes. Het hotel bevindt zich ook in een uitgaansbuurt waar al de jeugd buiten zit te roken, te drinken en te roepen. Morgen zal het wel beter zijn in klaarlichte dag. Dan bel ik naar Hans en zal de ferrie nemen naar Waiheke island waar hij woont. Ik heb een kleine kamer met propere lakens. Een badkamertje en wc die kletsnat is nadat je gedoucht hebt. Een piepklein balkon die uitgeeft op een parking. Ik maakte me een tas thee en keek wat tv. Het is hier nu 01u30. Bij jullie in Belgie 13u27. Dus een verschil van 12 uren. Ik ben eigenlijk niet moe maar zal toch gaan slapen. Ik ben benieuwd of ik ga last ga hebben van een jetlag. Normaal niet. Tot morgen. Good night every body… xxx