Dag 5 1 febr. Hahei - Taupo

Dag 5 1 febr. Hahei – Taupo ( 46 km )
Amaai, die man naast mijn tent heeft ook een goeie boom gezaagd deze nacht! Ik ben blij dat ik niet in de plaats was van zijn vrouw. Gisteren was er spijtig genoeg niemand op skype, email of facebook. Ik had een uur internet gekocht maar ik heb niemand gehoord. Ik sta 1 dag achter met mijn blog dus ik zal weer goed moeten nadenken wat ik uitgespoken heb. Ik werd dus wakker om 6uur en om 7u30 was ik al weg. Ik keek op mijn kaart en begon maar wat te rijden. Ik vind het heerlijk niet te weten waar ik ga uitkomen of wat ik ga zien of meemaken. Altijd spannend. Onderweg kwam ik een 50- tal overreden dieren tegen zoals katten, vossen of frets, vogels en de mooie zwart – blauwe kippen met een rode kam = pukeko. Ook zie ik van die pluizige dikke beesten liggen maar herken niet wat het zou zijn. In de haarspeldbochten tussen de hoge, groen beboste bergen zag ik soms een eenzame fietser de bergen oprijden. Amaai, hoe ze dat kunnen! Meestal zijn het vrouwen. Ja, en dan zeggen ze nog : “ het zwakke geslacht.” :) Ik bolde verder op de Highway 25 richting Tairua. Ik passeerde door het prachtige Twin Kauri Scenic Reserve. Hier staan de imponerende Kauri – tweelingbomen. Tairua was een aardig plaatsje met cafés en winkeltjes. Achter het duin verbergt zich het lange, witte Tairua Beach. In Whangamata zag ik honderde koeien. Ze zijn niet meer pikzwart of bruin maar meer zoals bij ons, met vlekken. Ook het landschap veranderde opnieuw. Tussen de heesters, planten, naaldbomen en prachtige bloemen zag ik nu ook van die pluizige planten staan. Zoals je ook bij ons in aangelegde tuinen kunt zien. Het viel me op dat bijna alle huizen in hout gemaakt zijn met golfplaten erop. Maar wel in een heel moderne uittvoering. Ik denk dat er hier wel wat geld zit. Vele rijken. Zelfs de publieke wc’s zijn full automatic, met muziek. Wel wat anders dan in Madagascar waar er geen toilet was ofwel een stinkende “ hudo” tussen de kippen. Het strand was heel groot, lang en zacht maar weer geen kat te zien. Ook zag ik duinen. Overzee lag een eilandje. Ik moest wat eten want mijn ontbijt ‘ spek met eieren ‘ had ik niet gehad. Ik stopte in een winkel waar ze enkel pie met cheese hadden. Dat was niet zo lekker maar ik had toch iets binnen. Op de weg raasde ik langs meters hoge hagen van verschillende soorten naaldbomen. Prachtig was dat. Misschien wel 20 meter hoog en mooi gesnoeid. Iets gans anders dan onze bucsushagen. Het landschap was een enorme palet van groenschakeringen. Niks was dor. Ook de weilanden zijn als een groen mals blaadje. Ik zag een pijl staan naar Waihi beach en maakte een omweg van 10 km om dit eens te zien. Ik zag een cricketclub waar bejaarde mensen hun uitertse best deden om de bal onder de haakjes te slaan. Ook zag ik gofterreinen en rugbyterreinen maar jammer genoeg zag ik niemand trainen. Het is weer bewolkt. Ik kan goed een jeans en een tshirt verdragen. Op het strand zag ik 3 surfers. Weer weinig volk. Het zal te koud zijn voor de kiwi’s zeker?! Ik had wat keelpijn. Ik heb drie kg medicijnen mee maar keeltabletten niet. Ik knabbelde dan maar wat op een muntbolletje. Het zal van de airco in de auto wel zijn. Dat gaat wel over. Waihi , dat ooit bekend en berucht werd vanwege zijn grote goudmijn. Ik zag een plaat staan met : Welcome Western Bay. Tauranga ligt aan de Bay of Plenty langs de uitgestrekte Tauranga Harbourr. De pacific oceaan lag aan mijn linkerzijde, in het oosten. Het westen heeft de Taman Sea. Het Maori-woord tauranga betekent “ ankerplaats voor kano’s “ een perfecte naam voor een stad die haar rijkdom heeft opgebouwd dank zij één van de meest fantastische havens van Nieuw –Zeeland. Monique, ik heb spijtig genoeg de filmhobbits in hun holen van “ Lord of the Rings “ niet gezien. Ik reed verder op de State Highway 2 langs de kiwistreek. Ik kocht me wel geen kiwi daar ik er geen zin in had. In Maunganui zag ik langs beide zijden de Hot Salt Waterpools liggen. Ik ging naar het lange, gouden strand, de surfbeach, maar zag geen enkele surfer. Één koppel op het eindeloze strand. Ik reed weer door de grote stad Tauranga met zijn vele industriên. Niet echt mooi. De vlakke weilanden van Tauranga werden weer bossen. Het was namiddag toen het wat warmer werd. De airco kon weer aangezet worden. In de bossen hoorde ik massa’s krekels. Ik nam benzine: 45,84 $ voor 22,15 liter. Ik kon weer verder. Ik wil op tijd tanken zelfs als de tank maar halfvol is want in de haarspeldbochten vind je geen benzine en ik wil niet zonder vallen. Bespaar me dat! :) Ik reed door het stadje Rotorua = het kleine meer. Ik kon ze met gesloten ogen herkennen. De reden was de onmiskenbare geur van zwavel die hier rondhing. Het pakte me op de adem. Naar het schijnt borrelt en pruttelt het nog steeds overal in de stad. Ik was moe, parkeerde me ergens en sliep een half uurtje. Daarna zag ik voor het eerst honderde geschoren schapen op mijn weg naar de Volcanic Vallue. Ik wilde de kraters gaan bekijken maar de wandeling duurde twee uur en dat was veel te lang voor mij. Ik zou dan weer ’s avonds moeten rijden en dat vermijd ik daar er nergens in de bergen één lampje brandt. Ik bewonderde daarna de prachtige Huka falls. Huka betekent schuim en de watervallen deden hun naam alle eer aan. De State Highway 5 kwam uit op de State Highway 1 en ik bereikte na 450 km Taupo. Ik had al een mooi uitzicht op het stadje , aan de oever van het meer. Dit is een typisch Nieuw-Zeelands provinciestadje met een bekoorlijke omgeving. Het meer is 40 km lang en 30 km breed. Aan de zuidkant zag ik spijtig genoeg niet de besneeuwde bergtoppen van het Tongariro National Park. Het lake Taupo is het kloppende hart van het Noord-Eiland. Het meer vult de reusachtige krater van een vulkaan die 1800 jaar geleden voor het laatst actief was. Hier ga ik aan skydiving doen. Ik ging inlichtingen nemen en had afspraak ’s anderendaags om 11U40. Ik ging een slaapplaats zoeken. Het meisje aan de balie van de skydive raadde me een goed motel aan à 65 $/nacht. Ik reed er naar toe maar vond het zijn geld niet waart nadat ik de kamer gezien had. Ik besloot maar weer naar Top 10 Holidaypark te gaan. Die zijn gesetteld in elke stad en daar zet ik dan maar weer mijn tent op. Wat een geluk dat ik toch besloten had van verder met mijn tent te reizen! Het kostte hier 1$ minder dan in Hot Water Beach. Dus 22 $. Naast mij stond een camper. De man was van Texas en we maakten een praatje. Na gedoucht te hebben nam ik mijn auto om iets te zoek om te eten. Ik moest eens iets deftigs eten. Ik vond een restaurant aan het meer. Ik zette me op het terras met een dekentje op de knieên. Ook de heaters stonden aan. Zonder de heater had men niet buiten kunnen zitten. Ik bestelde me een steak béarnaise, een glas rode wijn en een thee. Dit kostte me 40 $. Bon, goed voor één keer te doen maar daarna zou het weer “ceintuur” worden. Ik laadde daar mijn fototoestel en gsm op. Ik skypte met Denise, de enige die al wakker was. Ik hoorde dat ze een nieuw hondje hebben sinds gisteren. Leuk! Ik ben benieuwd om de foto’s te zien. Het zal Spot niet vervangen maar het zal zo hun zinnen wat verzetten. Hallo Zippo. Dat is zijn naam. Welkom… :) Pitou is ook content dat hij een nieuw speelkameraadje heeft gevvonden. Hij liep wat verloren na de dood van Spotje. Rond 22u reed ik in de donker naar de camping. Ik reed effe verloren maar na een kwartiertje kwam ik toch aan. Iedereen sliep precies al op de camping. Ik kroop er dan ook maar in. Tot morgen. Het zal een spannende dag worden..xxx