Dag 16 19 dec Isalo Parc Ranohira

Dag 16 19 dec. Isalo parc Ranohira
Rond 6u nam ik een ontbijt op het terras van het hotelletje met het prachtige uitzicht op het massief. Dit kostte 5000 Ar, een tas thee en 1 klein stokbrood met konfituur. Daarvoor heb ik 20 stokbroodjes aan een kraampje, maar ja. Naast mij zat een frans koppel, ong. 55 jaar, die reisden met de rimboetaxi. Hun valies bleef in Tana en ze hadden enkel een klein rugzakje. Ik vertelde hen over een ” world ticket “ waar ze nog nooit van gehoord hadden en de meneer was in volle lof en zei tegen zijn vrouw dat zij dat zeker ook moesten doen zo’n wereldreis. Hij ging alles eens opzoeken op google. Ze vertelden mij dat het in Ivaty prachtig is en niet te toeristisch. Ik lachte want veel toeristen heb ik hier nog niet gezien. Ik wil daar duiken maar die meneer zei me dat het niet spectaculair is. Om nieuwjaar te vieren zou het er ook tof zijn. Ze gaven me ook een hotelnaam waar er een nieuwjaarsmenu voorzien is voor 200 personen. Ik zie daar wel.
Om 7 u reed Néné met mij en met mijn gids Bosco langs modderige wegen vol putten tot aan de parking van het begin van de tour . Amaai zijn auto! Ik had enkel de tour van 2u genomen en eerlijk gezegd was het zijn geld niet waard. De ingang bedroeg 26.000 Ar en de gids 32.000 Ar!! De lemuren vonden we niet, Néné had me al verwittigd, ik zag een prachtige blauwe libelle, een dode slang en een paar vogels waaronder de paradijsvogel. Na weer veel klimmen en klauteren kwamen we aan Piscine Noire aan. Redelijk klein met een watervalletje op de achtergrond. Na nog meer stijgen zag ik Piscine Bleue. De baantjes waren glad en en ik stapte voorzichtig voetje per voetje verder want naast mij was toch een kleine afgrond. Soms gaf de gids mij een hand. Piscine noire was ietsje dieper met een grotere waterval. Bosco vroeg of ik wilde zwemmen maar ik vond het veel te koud. De watertemperatuur viel mee maar er was geen zon om daarna op te drogen. Daarna klommen we nog hoger, amaai mijn kuiten en knieên, en zagen we de cascade. Hm ja, een kleine waterval gelegen in de schaduw. Bosco maakte ook avances, nam mij soms eens vast, wilde met me trouwen, ik moet hem de foto’s opsturen en elke maand mailen. Dat ga ik natuurlijk niet doen. Hij zou wel 1 jaar op me wachten. Hi, hi… Ik bleef vriendelijk, want je weet maar nooit en legde hem duidelijk uit dat ik niet verliefd op hem was etc. Gelukkig zag hij er toch niet kwaadaardig uit maar ik wilde al niet meer in mijn bikinietje gaan baden in het natuurlijke zwembad. Hij vroeg of hij mocht baden en of ik op hem wilde wachten. Ik zei dat ik hem een beetje verder wel zou wachten want ik kon het me al voorstellen, hij in zijn blootje wat paraderen in het water. :) Hij besloot toch maar niet te gaan zwemmen. Hij begreep mij goed. Ik zei dat we weg moesten gaan want dat Néné anders ongerust ging zijn. Mij telkens een hand gevend stapten we naar de parking. De natuur was prachtig en het uitzicht betoverend. Direct moest ik aan Néné onze foto’s tonen en die lachte. Hij kende me wel. Rond 10 u stelde Bosco voor om wat te wandelen naar de markt. Dat kon geen kwaad want er liep veel volk rond. We praatten over koetjes en kalfjes. Ik kocht 3 mango’s aan 300 Ar en at in een restaurant Malgasch kip met zwarte champignons, rijst, een kop bouillon en het gratis warme rijstwater. De kinderen riepen me achterna: vaza, vaza. Ik zag een meisje met een mandje op haar hoofd en vroeg of ik het ook eens mocht proberen. Ik zette voorzichtig 2 stapjes en de bevolking lachte hartelijk. Dat is niet gemakkelijk hoor, laat staan met van die grote manden of zakken rijst op je hoofd. Zij zijn dat natuurlijk gewoon. Ik vind het ook altijd verbazend hoe iedereen hier op hun blote voeten lopen, op stenen, doornen, in het vuil etc. Ze zullen goeie eelt gekweekt hebben zeker? :) De kinderen vind ik hier ietsje properder. Ook als ze naar school gaan zijn ze netjes. Het is ook raar dat je hier bijna geen litchees meer ziet. Sommigen verkopen nog wat van die grijsachtige, niet smakelijke litchees. Ze kweken ze hier niet en moeten ze gaan halen in Fianarantsoa, alsook de rijst. Flessen water zijn hier ook duurder want het transport is opgeslagen. Een fles water kost nu 1800 Ar iplv 1200 Ar. Het landschap lijkt meer op een dorre woestijn met bijna geen groene bomen meer. Ik kocht een kleine cola die ik ter plaatse moest uitdrinken anders betaal je weer het leeggoed, wilde een yoghourt kopen maar aan 1000 Ar iplv 200 Ar paste ik toch. Elke streek heeft verschillende ingridiênten en verschillen dus erg van prijs. Ik nam afscheid van Bosco die me voor s’avonds broodjes wilde maken maar ik weigerde. Ik wilde hem echt niet in mijn hut hoor! Ik bezag de menukaart van mijn hotel en alles was rond de 18.000 Ar. Ik besloot maar van mijn mango’s op te eten deze avond. Ik hield een siêst en vanin mijn bed kon ik het massief bewonderen. Mijn kuiten vielen mee. Zolang ik beweeg gaat het. Ik heb ook een paar beten maar voor de rest valt het mee. Aan mijn elleboog is het alvast niet van een mug. Het voelt aan als een klein knobbeltje. Dat zal ook wel overgaan…Het is nu 16u, er steekt weer een fris windje op. De bevolking vind het hier warm maar voor mij mag het wat warmer. Gisteravond sliep ik zelf met mijn fleeze aan. Ik denk dat het zo’n 28 à 30 graden is. Voor mijn hut staat er een cactus waar je de vruchten mag van eten. Voorzichtig sneed ik een vrucht af, schilde het met mijn zakmes, vermeed de vele doornen wat wel redelijk blijft prikken achteraf en ik vond het heel lekker. De pitjes spuwde ik uit. Mijn vingers waren bloedrood van het rode sap. Ik ga nu douchen, wat wandelen in de prachtige tuinen, nu het nog klaar is :), en dan vroeg slapen want morgen vertrekken we al om 6u30. Néné wil niet in de hitte rijden. Hm, hitte?! Morgen zet hij me af in Tulear en ben ik weer op mezelf. Ik vond het wel een luxe maar ja, dat kan niet blijven duren. Weer met de taxibrousse.! Ik praatte hier net wat met de tuinman. Ze zijn hier eigenlijk wel vriendelijk. Ik spreek ook al 4 woordjes Malgasch: Salama = goeie dag, Feloma = tot ziens, mitsouoetrja = dank je wel en mora mora = kalm aan. Mama, ik maakte de foto’s van de zwartjes ietsje lichter zodat je beter hun gezicht kan zien. :) Ik zie jullie graag…Tot morgen…xxx