Dag 11 11 maart Exmouth - Reisverslag uit Exmouth, Australië van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 11 11 maart Exmouth - Reisverslag uit Exmouth, Australië van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 11 11 maart Exmouth

Door: kristindaelman

Blijf op de hoogte en volg Kristin

11 Maart 2012 | Australië, Exmouth

Dag 11 11 maart Exmouth
Om 8 uur was iedereen wakker. De kinderen antwoordden niet wanneer ik hen goeiemorgen zei. Het zij zo. Lisa, Jack en een vriendje Ashlay van 8 jaar en ik gingen vissen. We namen een frigobox mee en vier vislijnen. Jack heeft ongeveer 15 verschillende vislijnen! Er was veel wind, maar nog steeds heel warm, en de golven sloegen woekeloos over de pier. De pier baadde in het zoute water. Tot aan onze knieên waagden we ons op de pier maar hielden ons goed vast aan de afsluiting zodat de klotsende golven ons niet meespoelden in de woeste oceaan. We hadden grote diepvriesscampies gekocht en visjes als aas. Na 10 minuten gaf Jack het al op en ging zwemmen met Ashlay in de hoge golven. Ze zijn goede zwemmers dus maakten we ons niet al te veel ongerust alhoewel ik het heel gevaarlijk vond. Zij krijgen echter speciale zwemlessen in zee om hen zelf te redden bij sterke onderstromingen. Ze sprongen van de pier in de wilde zee. Lisa nam als eerste een vis van ongeveer 25 cm wat niet groot genoeg was voor de bbq. Jack wierp een net in de Indische oceaan. Een vijgtigtal kleine visjes van ongeveer 10 cm zaten verstrikt in het net. Ze werden in een emmertje geworpen en we haakten de spartelende beestjes door hun ogen aan de grote haak. Ochere, maar zo wordt dat gedaan. Daarna viste ik drie ietsje kleinere vissen na drie maal verstrikt te raken door het feit dat ik het bobijn niet strak genoeg hield. Al doende leert men. Uren visten Lisa en ik. Ik vond het heerlijk en kon nog een ganse dag doorgaan. Regelmatig wreven we ons in met zonnecrème want de zon brandde in onze huid. In de namiddag kwamen er meerdere vissers op de pier die we onze kleine visjes aanboden om mee te vissen. De vangsten waren niet zo massaal door de sterke stroming en de harde wind. In de verte zagen we een grote schildpad een luchtje scheppen. Om 16u30 laadden we alles in . Geen vis dus voor de bbq! Bab maakte zalm- en fishsticks met wat sla en de overige guacomole. Jack ging naar de “ Church “ . Kelly deed vervelend, wilde niet eten en daarna zat ze in de snoepkast dat Bab allemaal toelaat, hing aan haar mama’s lichaam en Bab haar telkens betuttelen met “ oh my darling, oh my sweetheart, oh my princess etc . Geen gezag. Wanneer Kelly haar tv of computer heeft kan ze eventjes eens lachen. Ze wil ook niet buitenshuis gaan, haat de zee, wil enkel maar tv. De kinderen zijn rotbedorven en ik beklaag Bab bij hun puberteit. Als Bab niet strenger wordt, zullen de kinderen nog meer onhandelbaar worden. Maar ik bemoei er mij niet mee en zeg niks. Om 20 uur gingen we naar de Potbar die een zwembad heeft. Kelly wilde zwemmen. Toen we echter aankwamen wilde ze niet meer zwemmen, wilde ze naar huis en hing weer aan haar mama’s rok. Bab besloot dan maar van met haar alleen naar huis te gaan. Lisa en ik gingen wel te voet achterkomen. Ook Lisa vond zo ’n gedrag niet aanvaardbaar en was eigenlijk tevreden dat ze geen kinderen had. Ik heb met Dieter nooit zo’n problemen gehad. Dat was een brave jongen. :) We dronken een fles rode wijn. De goedkoopste aan 24 $. We zaten rond het mooie zwembad omringd met hoge palmbomen en reizigersbomen. Het was een zalige zwoele avond. Om 22 uur sloot de bar. Er was weinig volk, misschien 5 personen in de bar en een paar tafels in het restaurant. We wandelden naar huis in het midden van de straat, er zijn bijna toch geen auto’s, om de slangen te vermijden en ze met de straatverlichting te kunnen zien. Thuis sliep iedereen. We praatten op het terras tot middernacht. We besloten te gaan slapen want we wilden om 6u30 opstaan om naar Coral Bay te rijden met ons tweetjes. Slaapwel…

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 269
Totaal aantal bezoekers 289027

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: