Dag 3 6 december 2011

Ik werd gewekt door het rumoerige lawaai buiten en zag op de muur een dikke kakkerlak lopen. Ik voelde me lekker veilig in mijn lakenzak en onder mijn klamboe. In de badkamer zat er nog één aan de wasbak. Ik klop ze niet meer dood. Men wordt dat gewoon. Ik kleedde me aan maar schudde eerst wel goed mijn kleren uit. Hopelijk zitten er geen in mijn valies want die liet ik open staan.
Ik betaalde mijn rekening. Ze rekenen hier 7000 AR = 3 € aan voor een ontbijt wat wel duur is voor Mada. Ik zal in de toekomst meer eten bij de locals wat een groot verschil zal geven in mijn uitgaven.
Het vliegtuig naar Ile Sainte-Marie, Nosy Boraha, had een half uurtje vertraging en na 45 min. vliegen kwam ik aan op het het langgerekt, lome en prachtige eiland. Het is 60 km lang en heeft 30.000 inwoners. Dit is het paradijs van de walvissen, de bultruggen, die van juni tot oktober komen paen en werpen. Dus spijtig genoeg zit ik niet in de goeie periode. Ik nam een taxi die mij naar een goedkoop hotelletje bracht in het hoofdstadje Ambodifotatra. De taxi’s zijn hier redelijk duur , ong. 20000 Ariary voor een rit van 10 km en is het enige transportmiddel. Ik sliep in La Hortensia à 21000 ariary. De kamer heeft een basic douche en toilet, allemaal zonder wc-bril , een klamboe en een ventilator. In mijn versleten gordijn zat er al een kakkerlak alsook in de wc pot. Op dit eiland is het er wel minder arm. Vanop het terras van het restaurant heb ik wel een prachtig uitzicht over de zee. Ik ging ook eventjes in het water tot aan mijn knieên want dieper kun je niet gaan ofwel moet je heel ver stappen. In het oosten zouden er wel mooiere stranden zijn maar ik kom hier om te duiken. Ik nam speciaal dit hotel omdat het naast de duikclub ligt. Maar toen ik Eric, de baas van de club, belde zei hij dat hij een zwaar motoaccident gehad heeft en dat duiken niet mogelijk was. Hij gaf me een ander adres in het zuiden, vanwaar ik kwam… Ik slenterde wat rond in het stadje tussen de eenden en de schurferige honden. Ik vind dat er weer niet veel toeristen zijn. Ik at Calamares à la Coco op een strandrestaurantje en maakte kennis met de bazin Aline. Ik betaalde slechts 4000 AR. Wanneer je een drankje bestelt moet je duidelijk zeggen of het grand model of petit model is. Anders krijg je een 1 liter fles cola wat ik dus al voor gehad heb. Ik kon eventueel ook een langoustine reserveren, wat niet meer mag gevangen worden omdat het de broeitijd is, maar ze ging zorgen voor een mannelijke langoust. :) Toch maar liever niet…Als alle vissers zo verder illegaal blijven vissen op de kreeften zijn er op de duur geen meer. Ik belandde daar in hun bar waar ik direct bij locals moest gaan zitten en iets drinken van hen. Ik dacht dat het rhum was maar proefde whisky. Ik gaf het mooi terug en kreeg een Lycheepunch in de plaats. Tina, een rasta Marietienne, stelde me voor om morgen bij haar thuis te chillen en wat te bbq-en. Ik zei haar dat ik haar wel ging bellen. Ik vond de mensen toch een beetje te louch! De mannelijke Marietiens nodigden mij uit om 20u mee te gaan naar de karaokebar. Ik zou hun daar wel ontmoeten zei ik maar deed het toch maar niet. Ik wandelde naar huis en zag 2 franse jongens, waar ik al kennis mee gemaakt had, zitten in hotel La Banane. Ze boden mij een drankje aan en na 1 uurtje zat het rond ons vol van de zwarte meisjes. Ja, die jongens zijn op zoek naar de zwartjes en omgekeerd. Michael woont in Ecuador en gaat me adressen doormailen. Altijd interessant. Er kwamen nogal veel dronke franse mannen rond mij staan en ik vond het wel het moment om naar huis te gaan. Rond 21u lag ik al in mijn bedje. Ik mag van een zwart meisje haar scooter huren voor 20.000 AR iplv 45000 AR maar ik ga hier niet te lang op dit eiland blijven. Enkel om eens te duiken en dan neem ik het vliegtuig of de boot terug naar het vaste land. Ik belde David, de instructeur in het zuiden, en we spraken af s’ anderendaags om 8u30 in de club. Ik zag hier een hond mankend op 3 poten. Zijn andere poot was volledig gebroken en hing onder zijn buik. Ochere, en niemand die daar iets aan doet aan al die straathonden. Echt zielig! Ondanks dat mijn kamer aan de straatkant lag, sliep ik zalig, goed beschermd in mijn lakenzak en klamboe.xxx