Dag 28 31 dec Reveillon Ampefy

Dag 28 31 dec Reveillon in Ampefy
Salama : goeiedag.
Ik stond stilletjes op om te zien hoe het met mijn rug was. Het was ietsje beter. Enkel wanneer ik zit is het precies dat mijn bovenlichaam te zwaar is voor mijn onderlichaam. Ik zag dat ik wel vol blauwe plekken stond van de massages. Ik vroeg de schoonmaakster of ik een schuurborsteltje kon lenen om eindelijk mijn stapschoenen te reinigen die nog onder de modder en het bloed zaten van de bloedzuigers. Ze zei dat zij het wel ging doen. Ik vroeg de prijs maar het was gratis. Amaai, waar gaan we dat schrijven dat men iets gratis doet! Om 8u was ik al op weg naar de markt. Ik wilde batterijen kopen voor mijn hoofdlamp want als ik deze nacht alleen in het donker moet afkomen, had ik geen licht genoeg meer. Ai, de electriciteit is hier weer uitgevallen. Ik vond geen batterijen aan een schappelijke prijs. Ik kocht me een nem, 1 gefritteerde banaan, wat litchees en wat abrikozen. Voila, ik had gegeten voor 30 eurocent = 700 Ar. Heel wat minder dan een ontbijt in het hotel aan 6000 Ar. Ja, mijn tasje thee mis ik wel. En toch ook eens een lekker stuk brood. Ik kocht me ook een fles rode wijn aan 6000 Ar. Ik ga die vanavond meenemen in mijn rugzak en in cachet soms eens mijn glas vullen. Ik goot de fles over in een waterfles. Jullie zullen misschien zeggen, wat steekt die toch allemaal uit maar ik weet niet wat ze voor een Zafricaanse wijn gaan vragen en ik moet zien dat ik toekom met mijn geld tot ik hier vertrek. Voorzichtig stapte ik naar hotel Kavitaha waar een zwembad is. Gans mijn onderrug was nog gespannen en ik had het gevoel dat ik er elk moment kon doorvallen. De ingang was wel niet gratis als je er niet verblijft. Ik probeerde wat te zagen met het excuus dat ik deze avond toch reveillon kom vieren aan 25.000 Ar maar het pakte niet. Er waren geen ligzetels dus ik installeerde me op een ijzeren stoel. Het zwembad zat vol zwarte kindjes. Ik was weer de enige vazaha = blanke. Ik zwom zachtjes wat enkele lengtes schoolslag, rekte mijn rug wat en ging lezen in mijn boek met mijn benen opgetrokken. Dat was de beste houding op die harde stoel. Ik maakte kennis met een indiaas koppel die vanavond er ook zal zijn. De vrouw zwom in een legging met een kleedje er boven op. Daarna gaf ze op een stoel de borst aan haar baby. Grappig, eerst helemaal bedekt en dan zo maar de borst geven. Geen enkele vrouw is hier gegeneerd om voor iedereen de borst te geven. Ze doen het letterlijk open en bloot. :) Naast mij zag ik een meisje onder water zwemmen. Ik keek nog eens en ik zag dat ze niet aan het zwemmen was maar dat ze probeerde naar boven te geraken. Ik besefte dat het haar niet lukte, smeet mijn boek aan de kant, sprong in het water en redde het meisje van 5 jaar nog vôôr de redder haar kon redden. Ik vroeg haar ca va, maar het ging wel zei ze. Haar familie zat in het water langs de andere kant van het zwembad en ze bedankten mij. Voila, ik had mijn goeie daad gedaan. Het zwembad liep leeg rond de middag en ik had nu wat rust, geen geroep en getier meer. Ik vroeg de redder, Leontin, een jongen van 32 jaar met scheve tanden en die bijna geen frans kon, of hij een foto van mij kon nemen. Daarna hield hij niet op met foto’s van mij te nemen vôôr de bloemen, de bomen enz. Hij probeerde in zijn beste frans te vragen hoe ik heette en natuurlijk hoe oud ik was. Ik las verder… Hi hi, Arthur de schildpad komt me hier net dag zeggen aan mijn bungalow. Het is hier precies een discotheek in mijn hut. Het licht springt aan en uit. Aan het zwembad kwam Xavier mij dag zeggen. Ik vroeg wat hij deed van werk en hij heeft samen met de vaza René een carrière van safier. Daar hij niet de middelen heeft om die verder uit te graven met machine en ook zijn personeel constant in de gaten moet houden want die stelen de safier, besloten ze om de mijn te verkopen aan de chinezen die wêl de middelen hebben. Ze verkopen ze voor 120.000 €. Ze hebben echter nog maar een deel van het geld gezien. Daarna zou Xavier wat toertjes doen met de auto voor de toeristen. Hij vroeg hoe oud ik was en of ik ooit in Madagascar wilde wonen. Ik voelde al naar waar hij wou gaan. Ik zei dat ik nooit in Mada zou willen wonen. Hij was precies ontgoocheld. :) Hij ging weg en we hadden afspraak deze avond om 20u in het restaurant. Het was 15u. Ik slenterde naar mijn hotel, hoorde gezang in een protestantse kerk en ging er binnen. Het koor keek om en stopte met zingen. Ik zij hen dat ze mochten verder zingen en ze zongen uit volle borst een nieuw lied. Kinderen waren de trappen en de banken aan het boenen op hun blote knieên. Ik nam wat foto’s en ze lachtten. Verderop kocht ik me nog 2 nem en 3 mini zeboebrochettes. Zo kon ik wel wachten van eten tot deze avond. Ik hoop dat het lekker is want ik heb zin in eens vast voedsel. Ik passeerde evenetjes op de markt. Daar zag ik op de tafels strips medicijnen liggen die ze per pilletje verkochten. Waarschijnlijk hebben ze die gekregen van de toeristen en willen er nu munt uit slaan. Het is nu 16U30. Ik ga nog wat rusten met mijn benen omhoog zodat ik in vorm ben deze avond. Ik sliep een dik uur, douchte me en trok weer mijn zelfde kleedje aan en mijn teenslippers. Ja, ik heb geen andere schoenen mee. Mijn kleedje parfumeerde ik met een staaltje die ik nog liggen had. In Ninove zeggen ze : van boven pronk en vanonder… :) Ik wilde mij schminken toen plots het licht weer uitviel. Met mijn hoofdlamp probeerde ik mij wat op te maken. Voor eenmaal dat ik me eens maquilleerde viel het licht uit. Een kamermeisje bracht me een lamp dus blijkbaar zal het nog een tijdje duren. Ik hoop dat ze in hotel La Kavitah een generator hebben anders zal het misschien een koud diner worden. Amaai, als het licht overal uit is in het dorp zal het wat worden om daar te voet en alleen te geraken. Het is wel niet ver maar als het pikkedonker is … Ik neem voor alle zekerheid mijn alarm mee dat ik van Frieda gekregen heb. Tot volgend jaar… Dan krijgen jullie mijn verslag van mijn eerste oudejaarsavond ooit in een warm land . Feloma…( daaaag ) xxx