Dag 7 9 dec. Paraguay Shopping

Dag 7 9 dec. Paraguay shopping
Om 7 uur was ik als eerste wakker. Op het terras was ik als enige genietend van het ontwaken van de vogeltjes. De volle hete zon scheen reeds op mijn huid. Vanaf 7u30 is er ontbijt. Er was nog niemand te zien. Gisteravond ,nadat men gekookt had, lag de keuken er als een slagveld bij. Tafels stonden door mekaar. Nu was alles al piekfijn gepoetst. Alles lag er kraaknet bij. Hadden de toeristen dit gedaan of het nachtpersoneel? Daarna hoorde ik dat de nachtbewaker dit alles doet. Vandaag wilden we een dagje gaan shoppen in La Ciudad del Este in Paraguay. Men had ons verteld van in de morgen te gaan daar het zondag is en de winkels in de namiddag gesloten zijn. Op de weg naar de bus kochten we ons een broodje en wat drank. De bus kostte 15 P= 2 € en de rit zou een uurtje duren. Ik had me niet te uitdagend gekleed en droeg geen juwelen daar men ons verteld had dat het daar zou gevaarlijk zijn. Hm, dat heb ik al zoveel gehoord! Anje droeg wel een kleedje maar had toch geen juwelen aan. Paraguay zou het tweede armste land zijn, na Bolivia, van Zuid Amerika. Iedereen stapte uit de bus aan “ Salida Argentina”. Daar kregen we onze eerste stempel. De douanier zocht me nog een plaatsje in mijn paspoort tussen al mijn andere stempels. Het was al heel warm. Ik denk zo'n 35 graden, maar een vochtige warmte. We waren nat in het zweet. Een tropische hitte. We stapten de bus weer op. Een beetje verder stapten we, niet alle mensen, uit naar “Paraguay Entrada”. Opnieuw een stempel. Toen we de bus wilden opstappen, was de bus weg. Eh, en nu? Een Duitse jongen zei dat dat normaal was en dat de bus hier niet op de toeristen wacht maar direct doorrijdt naar de busterminal. De jongen ging naar Asunción en gaf me raad waarheen ik moest gaan. De dag nadien zou ik trouwens ook alleen doorreizen naar Asunción. In een winkelcentrum haalden we Paraguayaans geld af . 100.000 Guarani = 18 €. Niet gemakkelijk om om te rekenen. Nu werkte mijn Visakaart wel en niet mijn Maestrokaart. Aan de douane stapten we in de winkelstraten, vele marktkramers. Een markt zoals bij ons; kleren, elektronica, potjes en pannetjes maar geen artisanale markten. En daarvoor kwamen we juist! Een local zei ons dat er meer open zou zijn aan de busterminal. Ja, daar dachten we ook heen te gaan maar onze bus was gewoonweg doorgereden. Daar het zondag was en er niet zoveel bussen reden, beslisten we van een taxi te nemen aan 30.000 Guar. = 5,3€. Toen we daar aankwamen was er nog minder te zien! Geen enkele winkel, enkel bussen en een snackje. We bleven zitten in de taxi die ons dan maar terug voerde naar de grens. De man zette zijn taxi op een rond punt af en stapte met ons gedurende wel 20 minuten de stad rond op zoek naar artisanale spullen. Alles was gesloten! We moesten de vriendelijke man gelukkig maar 1 keer taxi betalen. Wat had die man veel tijd aan ons besteed! Ik verstond niet veel van zijn broebelend Spaans. Ze praten zo binnensmonds. Net zoals in Argentinië waar ze met “tsj” praten en Voz = tu. Ingewikkeld! :-) We slenterden een paar uurtjes door de straten. Ik kocht een leesbrilletje aan 5000 Guar. = 3,5 €. Mijn leesbril is zodanig gekrast dat ik er niet duidelijk meer door zie. In een apotheek kocht ik een hoestfles. Anje kocht zich medicijnen ontstekingsremmend tegen haar halspijn. Goedkoper dan Argentinië was het niet. We zaten te dicht tegen de Braziliaanse en Argentijnse grens. Men vroeg ook telkens of we in Dollars of Guarani wilden betalen. Het was wat een verloren dag maar toch had Anje een Paraguayaanse stempel in haar paspoort. :-) in Paraguay spraken vele venters ons aan. Anders dan in Argentinië waar er geen bedelaars zijn. Ook de taxi's hebben geen teller waardoor je opnieuw moet discuteren en onderhandelen. Rond 13 uur hielden we het voor bekeken en net passeerde er een bus. Op zondag zouden er maar om het uur bussen rijden. In de bus vroeg ik aan Anje of we eigenlijk geen stempel “ Uit Paraguay” moesten hebben. Ze dacht van niet maar toch vroeg ik het aan de chauffeur die reeds weg reed. Hij zei dat we zeker een stempel moesten hebben. De man stopte en zou ons wachten. We liepen naar de grens. Er stond geen volk. We kregen onze stempel en stapten vlug de bus weer op. Ik bedankte de chauffeur. Stel je voor dat we aan de grens van Argentinië geen stempel zouden krijgen en we terug moesten keren naar Paraguay! Na 45 minuten moesten we opnieuw uitstappen met alle bagage. Wij hadden enkel maar een leeg rugzakje bij. :-) Alles werd gescand. In Argentinië is er blijkbaar een strengere controle dan in Paraguay. Om 14 uur arriveerden we in Puerto Iguazu. Onderweg kochten we ons een broodje. Ik twee croissantjes met hesp en kaas. Anje een plat stokbroodje met Jamon Crudo. In ons hotel trokken we vlug onze bikini aan want we moesten afkoelen, wat niet ging door het warme water. Het werd een relaxnamiddag. Wat ook wel eens mag. Maar soms voelt dat dan aan als een verloren dag. Voor Anje duurt haar reis maar drie weken en moet elke dag goed besteed worden. Wanneer je langer reist kun je al eens een relaxdagje incalculeren. Dat zou ik ook meer moeten doen. Nu is elke dag als een studiedag. Je voelt je op de duur niet meer met vakantie. Dus ik was content dat we eens konden zonnen en zwemmen. Mayliss had van gans de dag ook niets speciaals gedaan. Lezen, eten, drinken en zwemmen. Wat een leven! :-) Ik zocht hotels op in Paraguay voor de dag nadien. Anje neemt morgen de slaapbus naar Buenos Aires en nadien het vliegtuig naar België. Morgen scheiden onze wegen zich. Wat zijn die drie weken vlug voorbij gegaan! Een teken dat het leuk was samen. BB was van mijn rugzak afgeschoten en ik naaide hem aan. Ik wil hem voor die laatste maanden niet verliezen hoor. Om de 5 minuten moesten we in het water. Zelfs in de schaduw was het stikheet. Twee papegaaien peuzelden nootjes op in de kruin van een boom. Telkens lieten ze hun half opgepeuzelde nootjes vallen in het zwembad. Het waren rood, groene exemplaren. Drijvend op mijn rug bestudeerde ik deze prachtvogels. Ook vele musjes kwamen de broodkruimels opeten op onze tafel. Rond 19 uur gingen we naar onze kamer. Het was er ijskoud door de airco. Wat deed dit goed. We douchten ons en maakten ons klaar om een laatste maal eens deftig te gaan eten. Het laatste avondmaal. :-) Ik gebruikte de conditioner 919 die Anje gekocht had ik Bolivia op aanraden van onze kokkin. Mijn haar zou er minder droog door worden. Ook Anje haar haren voelen droog aan. En dat is maar drie weken. Ik zit al 1 jaar in de volle zon! We herschikten onze rugzak en valies zodat we meer plaats vrij hadden. Ik mocht mijn koffielepeltjes en vreemde munten meegeven aan Anje. Hopelijk verliest ze dit niet of wordt het niet aangeslagen want dit is een grote souvenir voor mij. Zoekend naar een restaurant kwamen we Mayliss tegen, de Belgacom collega van Anje. Ze dineerde mee met ons. Voor de laatste maal in Argentinië wilde ik een lekkere steak eten. Wie weet hoe het eten in Paraguay zal zijn. Ik nam er deze keer een sausje bij want het barbecuevlees is wat te droog zonder saus. Ik nam een getommateerde saus en frietjes. Anje en Mayliss namen een fles witte wijn. Ik nam een klein flesje van 375 cl rode wijn. Deze was echter heel warm en er werd een ijsemmer bijgehaald. Het vlees was super gebakken en smaakte erg lekker. Ook de frietjes waren krokant. Ik had het hen wel goed uitgelegd hoe ze moesten gebakken zijn. Normaal zijn de frieten altijd veel te weinig gefrituurd. Rond 22 uur stapten we terug naar ons hotel. Nog vele toeristen zaten rond het zwembad met een drankje . Een gezellige sfeer. Opnieuw een zwoele avond. Ik heb er een paar muggenbeten bij ondanks het muggenproduct dat mijn mama meegegeven had aan Anje. Anje had niets ondanks ze steeds zegt dat de eerste mug voor haar is. Maar nu ik er ben, is dat niet zo. Ze houden meer van mij! =-) Om 23 uur vielen we in slaap. Mijn twee gecontacteerde hotels in Paraguay hadden me niet terug gemaild. Normaal boek ik steeds met mijn Visakaart een hotel zodat ik gerust ben. Maar Anje zegt dat ik hen gewoon kan mailen zonder vooraf te betalen en het dan goedkoper uitkomt. We zien morgen wel. Buenas noche...