Dag 11 7 nov. Brand & Punta Arenas

Dag 11 7 nov. Puerto Montt – Punta Arenas (Brand)
Om 3u30 werd ik wakker van een luid geroep. Wat was dat? Ik keek door mijn raam en zag een gebouw in vlammen. Ben ik aan het dromen? Ik opende mijn raam en hoorde mensen om hulp schreeuwen. Toen zag ik dat op het dak van Hotel Colina mensen stonden te wuiven en te gillen. Het vuur was nog slechts twee meter van hen verwijderd. Ze panikeerden, riepen en legden zich op hun buik, waarschijnlijk om de rook te vermijden en vooral de hitte. Ik zelf voelde al op mijn kamer een grote hitte. Ik zag ook dat men lakens aan mekaar geknoopt had om zo te ontsnappen. Ik keek paniekerig naar hen. Ik kon niets doen!! Ik was machteloos. Ik liep naar de receptie, maakte de vrouw wakker en riep: “Incendio, incendio!!” De vrouw liep met me mee naar mijn kamer en schrok ook. Direct belde ze hulpdiensten en een paar mensen op. Ik zag dat de brandweer gelukkig net aangekomen was. Ik kon de mensen op het dak niet meer zien door de rook. Later hoorde ik dat ze gered zijn. Oef. Het vuur ontstond vanop het dak maar men weet nog niet wat de oorzaak is. Ik zag het hotel als een lopend vuurtje branden. Zoals ik al zei zijn die houten gebouwen zo opgebrand. Het koloniale mooie houten gebouw werd kleiner en kleiner. 14 brandweerteams waren aanwezig. Zelfs vanuit Puerto Varas. Indien die brandweermannen vijf minuten later aangekomen waren, zouden die mensen voor mijn ogen verbrand zijn. Chapeau voor de brandweerlui die zo snel reageerden. Ik raakte wat in paniek. Kan die brand tot hier niet overslaan? Er is maar één gebouw tussen mijn hotel en hotel Colina. Ik nam de lift en wilde naar buiten rennen. Deur op slot. Ik rende tot in de garage maar ook daar was het hekken op slot. Ik zit hier opgesloten in mijn eigen hotel! Stel je voor dat er hier iets gebeurd en ik kan niet buiten?! Ik nam opnieuw de lift naar boven en zei dat alles dicht was beneden. Een man liep met me mee. De concierge beneden was zelf naar buiten gelopen om naar de brand te kijken maar had de deur opnieuw vast gedaan! :-( Ik stond op het voetpad naast vele mensen. Brandweerlui verzorgden verbrande voeten en handen van toeristen. Alle 28 mensen waren gered. Enkelen hadden wat brandwonden. Stel je voor dat ik toch naar dit hotel verhuisd was! Mijn reis zou hier geëindigd zijn. Oh nee, dat is toch een teken dat dat zo moet zijn en dat mijn uur er nog niet is. Ik zag mensen met hun valiezen rond lopen. Die hebben ze toch nog kunnen recupereren. Iedereen belde naar iedereen. Wty een paniek! De pers filmde mij. Eh, ik ben wel geen slachtoffer he! Maar ja, ik stond daar in mijn pyamabroek en op mijn slippers en iedereen dacht dat ook ik in alle haast uit het hotel naar buiten gelopen was. :-) De vele honden verstonden niet wat er gaande was. Sommige honden keken zelfs omhoog naar het vuur. Grappig. Ik voelde de hitte op mij. De wind woei naar de andere kant van mijn hotel. Dat was goed. Zo was er geen gevaar voor mijn hotel. Vuurvonken vlogen op mijn trui. Ik ging wat verder staan , uit de wind. Iedereen stond te lonken als ware het vuurwerk. Het dak stortte ineen, het vuur knetterde, ruiten barstten, het embleem Hotel Colonia zakte in mekaar. De brandweerlui op de ladders, sterke waterstralen, brokken vielen op hun helmen. Een mist van water op mijn haar. Wat zijn dat toch een moedige mannen. Politie en brandweer werden ondervraagd door de pers. Één chaos. Een koppel weende en nam mekaar stevig in de armen. Ja, hun reis zit er op... Ik denk niet dat je na zo 'n ervaring nog zin hebt om verder te reizen. Chilenen treurden omdat een antiek, patrimoniumgebouw verwoest was. Rond 5 uur ging ik weer naar mijn hotel en skypte met Denise. Ik had nood aan een babbel. Dank je Denise. Vanuit mijn raam zag ik het ganse gebouw afbranden. Rond 6 uur werd het klaar en zag ik hoe erg alles wel was. Gans de hoek was afgebrand, winkels, een restaurant en het hotel. Het gebouw naast mij rookte en ook daar werd er op het dak gespoten. Ik ging niet meer slapen. Er was teveel lawaai en ik was toch niet zo gerust. Stel je voor dat de wind keerde. Ik chatte met mijn broer Pieter. Die zei dat papa altijd kijkt waar de nooduitgangen zijn, wanneer hij een gebouw binnen gaat. Vanaf nu ga ik dat ook doen maar heb er eerlijk gezegd nooit voorheen aan gedacht. Ik waste me en maakte mijn valies. Om 8u30 ontbijt. Ik was doodmoe. Maar niet aan te doen. Ik zou wel in het vliegtuig slapen. Om 9 uur belde de man die me naar de luchthaven zou brengen om te zeggen dat er in Puerto Montt een brand is. Ja, dat wist ik wel.:-) Ik moest naar de Plaza de Major stappen daar er teveel file was aan mijn hotel en vele straten afgemaakt waren. Ik trok mijn valies twee blokken verder en vond de taximan. Transfer 5000 P. Na pas een uur, door de file, stond ik op de luchthaven en checkte in. Daar zag ik Katarina die vertrok naar Santiago. We deelden e-mailadressen uit. Op 14 november zit zij ook in Buenos Aires tot 19 november. Tof, dan spreken we daar af. Om 11u35 stegen we op. Ik viel in een onrustige slaap tot aan het eten. We vlogen over een machtig raar maanlandschap van meren en plassen en besneeuwde bergen. Na twee uur landden we in Punta Arenas. Guur en winderig was het . ‘Het einde van de wereld’. De koude felle wind sneed mijn adem af. Mijn oren voelden onmiddellijk koud aan. De meest Zuidelijkste stad van Zuid Amerika. Alleen Ushuaia ligt nóg dichter bij de Zuidpool. Ik nam een collectivo aan 3000 P naar mijn hotel, Patagonia. Een simpele kamer met twee aparte bedden, een klein tv'tje , een versleten raam en een simpele badkamer. En dat voor 63 $! Maar bon, goed gelegen. Dicht bij alles. Zo moet je niet telkens een dure taxi nemen. Ik wandelde naar een toeroperator en boekte een toer voor morgen; Torres del Paine = 30000 P ( van 8 uur tot 22 uur ) en de dag nadien naar Tierra Del Fuego = 55000 P ( van 6 uur tot 23 uur ). Amaai, dat gaan lange dagen zijn. Ik wandelde tot aan de zee, de haven.
Geschiedenis:
Punta Arenas is een gemeente in de Chileense provincie Magallanes in de regio Magallanes y la Antártica Chilena. Punta Arenas telt 130.136 inwoners. Meren ,fjorden en gletsjers. Punta Arenas is een regiohoofdstad bij het zuidelijke puntje van Chili, bij de Straat Magellaan. Het is de meest zuidelijke stad van het Zuid-Amerikaanse vasteland. Het is ook de 3e grootste stad van heel Patagonië. De naam Punta Arenas is afgeleid van het Spaanse Punta Arenosa ("Zanderige Punt"). De meeste inwoners van Punta Arenas zijn van Spaanse, Portugese, Kroatische, Britse of Scandinavische afkomst. Vooral de Kroatische migranten zouden een grote rol gespeeld hebben bij de ontwikkeling van Punta Arenas en de regio Magallanes. Een bewijs hiervan zijn de talloze namen van gebouwen en winkels in de stad. Volgens sommige bronnen zou tot 50% van de stadsbevolking van Kroatische afkomst zijn. De huidige burgemeester, Vladimiro Mimica, is eveneens van Kroatische afkomst. In een hotel in de stad kwamen bij een brand op 3 februari 2007 tien buitenlandse toeristen om en raakten twee Nederlanders lichtgewond. Weer een brand! Laat het maar zo hoor!
Ik had nog geen wow effect. Voor mij een dode, lelijke stad. Niets speciaals. Kinderen kwamen in mooi geklede uniformen van school. Ofwel droegen ze lange blauwe blazers tot aan de kuiten ofwel rode skivesten. In de bar naast mijn hotel bestelde ik me drie tortillas van vlees, kip en kaas en een warme choco. Ik had voor meer dan 10 $. Het is nu 20u30. Ik voel de aangename verwarming op mijn kamer. Dat heb je hier wel nodig. Daarna douch ik me en kruip er hopelijk vlug in. Ik ben doodmoe. Mijn hoofd is als een tol. Morgen zal het een drukke dag worden. Hasta manana...xxx