Dag 5 8 juni Caye Caulker Dive Blue Hole - Reisverslag uit Caye Caulker, Belize van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 5 8 juni Caye Caulker Dive Blue Hole - Reisverslag uit Caye Caulker, Belize van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 5 8 juni Caye Caulker Dive Blue Hole

Door: Kristin Daelman

Blijf op de hoogte en volg Kristin

08 Juni 2012 | Belize, Caye Caulker

Dag 5 8 juni Caye Caulker Blue Hole Dive
Om 4u30 was ik klaarwakker en wandelde naar de duikclub. Enkele locals slenterden ook reeds door de zandstraatjes met de vele verzakkingen. Er kunnen hier geen auto’s rijden daar deze stuk gereden worden in de straten. Ik vind het heerlijk zonder auto’s. Je loopt waar je wil. En een golfkarretje wijkt voor je uit. De fietsen zijn hier straatoud. Ik vraag me af waar ze die fietsen kopen? Waarschijnlijk in Belize City. Daarna worden ze met boten overgebracht. Trouwens, alles moet overgebracht worden. Er is hier niets van industrie. Enkel wat klerenwinkeltjes, souvenirs en chines supermarkten. Zelfs heel vroeg in de morgen is het nog drukkend warm. In de duikclub voelde ik me al meer een habitué. Ik wist hoe alles in mekaar zat. Ik nam ontbijt van het buffet, ( cinamonkoeken, niet echt mijn ding maar ze zijn wel vers en zacht, bestelde me een zwarte thee ( ik had wel mijn eigen theezakje mee ) . Veel nieuwe gezichten, een paar bekenden. Het was prachtig weer. Beter dan twee dagen ervoor. Ik ging onmiddellijk naar het dek. De zon scheen al fel. Een half uur later zaten we op volle zee. De golven waren immens hoog. We werden van links naar rechts geschud. Ik hield me goed vast aan de afsluiting van de boot. Het water spatte over de boot. Sommigen waren kletsnat. Ik denk dat ik nog nooit op zo’n wilde zee gezeten had. Hier zullen er toch een paar zeeziek zijn? Maar nee, iedereen was ok. Na een uur varen kwamen we weer tussen eilandjes terecht waar de Caraîbische zee bedaarde. We zagen deze keer geen dolfijnen. Onze eerste duik was naar “de Blue Hole”. Ik was wat zenuwachtig want ik kon me niet voorstellen hoe het ging zijn. Men zei dat het er heel koud is. Ja, op een diepte van 44 meter kan dat wel. Had ik ooit al eens zo diep gedoken? Ja, toch wel, eens in Indonesiê. Je ziet er bijna geen vissen, enkel haaien en de prachtige stalactieten en stalacmieten. Het Great Blue Hole is een onderwatergrot voor de kust van Belize. Het ligt nabij het midden van het Lighthouse-rif, een klein atol voor de kust van het vasteland. Het is een attractie voor sportduikers sinds Jacques-Yves Cousteau in 1971 met zijn schip Calypso de exacte diepte kwam opmeten. Het 'grote blauwe gat' is bijna perfect cirkelvormig, met een diameter van 300 meter en een diepte van meer dan 100 meter. Tijdens de laatste ijstijd, toen de zeespiegel nog niet zo hoog stond, was het een kalksteengrot, waarvan later het dak ingevallen is. Langzaam daalden we af. Één groep ging tot 24 meter, wij tot 44 meter. Het was er wat kouder maar wat was koud? Nog 26 graden! Ik heb al in koudere wateren gedoken hoor! Vooral in Nederland. :) We zagen een paar Caraîbische reef Sharks, maar niet al te dicht. De grote stalactieten waren spectaculair. Na een paar minuten stegen we een paar meters om geen decompressiestops te hoeven doen. Voor de rest was het een gewone duik, zanderig en weinig vis. Maar ik had toch eens in een Blue Hole gedoken. De tweede duik was op “ Halfmoon Bay” . Een mooie duik met Reef Sharks, een schildpad, een vijftal stin Rays, papegaaivissen enz. Vele prachtige gekleurde koralen. Meer koraal dan vis.

We ankerden bij Half Moon Island waar we de lunch geserveerd kregen. Weer kip, rijst, groenten ( ik slenterde wat te lang en alle groenten waren op! ) en ananas en watermeloen. Deze keer geen vers fruitsap. Daarna begeleide onze dive master ons rond op het pieipkleine eiland. Idylissche stranden, turkoois zeewater, verschrikkelijk hete temperaturen en een uitzicht over een oase van honderde Fregatvogels en Red Footed Booby vogels. De donzige babyvogels wachtend op voedsel van zijn ouders. Hoe schattig. Een grote “ voorhistorische “leguaan schuilend in de schaduw. Kokosnoten en grote schelpen op het hete strand. In de winkel verkopen ze die aan veel geld. Hier liggen ze zo voor voor het rapen. We stapten op de boot op weg naar onze laatste duik, “ Aquarium” . Zoals het woord zelf zegt, doken we tussen honderde vissen, groot en klein, prachtige koralen in alle soorten. Een school Bermuda Chops ( of zo iets… ) volgde ons de hele tijd. De vis maakt de link met, een boot ( geeft overschot van vis), en een duiker. De vis denkt dus dat ze opnieuw eten krijgen van de duiker en volgt die op zeer korte afstand. Soms storend daar ze in de weg zwemmen om mooie foto’s te maken. Maar toch leuk. In de verte zag ik een hamerhaai. Ik ging steeds dichter en dichter om een foto te nemen maar toen de haai zich omdraaide , zwom ik vlug terug. :) Je weet maar nooit. We vaarden twee uur terug. Opnieuw op sommige plaatsen een woelige zee. Goed ingsmeerd zat ik op het dek te staren over de eindeloze oceaan. Ik betaalde de duik met mijn Visakaart en ik was bang dat de kaart niet zou werken. Het geld ging er toch af ondanks ik opnieuw in de ATM geen geld kan afhalen. Ik mailde opnieuw naar de bank die zei dat ze de vorige maand, dus Mei, nog aan het verwerken waren. We zijn wel reeds de 9e juni en Mei is nog niet verwerkt?! Ook iets raar! Onderweg stopte ik bij San Pedro Watertaxi en kocht een ticket naar Belize City voor de dag nadien. Eerst vroeg de man me 20 B$. Ik zei dat het bij de concurentie maar 15 B$ was en hij liet het me ook voor dezelfde prijs. Ik bracht mijn ongenoegen uit over San Pedro waterjet taxi die me in Chetumal 55 Amer$ aanrekende voor een vaart naar Caye Caulker en “Belize watertaxi “vroeg maar 25 Amer$!!! Bij San Pedro betaalde je een taks van 20 Amer$ zodat je zogezegd bij het verlaten van het land Belize geen taks meer moet betalen. Maar het is allemaal gelogen! Je betaalt die taks wel. Ik had naar “Belize watertaxi” moeten luisteren. Dus , als jullie ooit een watertaxi nodig hebben, neem zeker niet die van “San Pedro waterjet! “ Zelfs niet als ze het in de Lonely Planet aanprijzen als “ de beste” want het is niet waar. Ze beloven jullie ook drank en snacks en ook dat hebben we niet gekregen!!! Bon ja, het kwaad is geschied. Een golfkarretje zou me de dag nadien komen ophalen in mijn hotel. Ik maakte mijn valies en was te moe om aan mijn blog te beginnen. Na een koude douche zag ik vanin mijn bedje ( nu zonder vlooien! ) naar een film. See you tomorrow. Bye bye

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 306
Totaal aantal bezoekers 271255

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: