Dag 2 15 nov. Buenos Aires

Dag 2 15 nov. Buenos Aires
Deze nacht om 5 uur werd ik wakker met barstende hoofdpijn van die wijn. Mijn maag voelde ook niet goed aan. Nu kan ik zelfs geen twee glazen meer drinken! Om 9 uur stond ik op en nam een lekke ontbijt. Croissantjes met” goei” boter. De kaas en hesp was al op. Ook het fruit. Na mijn ontbijt zag ik dat ze alles opnieuw aanvulden. Ook op tijd! Om 11 uur checkte ik uit en reed met Daniel rond in Palermo. Ik moest toch iets van Palermo gezien hebben. Een Plaza met een “Brujas” restaurant. Ik kan er niet aan doen maar ik vind dat zo stom dat ze in een land plaatsnamen gebruiken uit België of een ander Europees land. Ik schrok toen ik plots een man zag met 11 honden aan de leiband. Daniel zei dat ik dit hier veel zou zien. Men laat de honden van de bewoners uit gedurende drie uur en dan brengt men de honden terug naar hun huis. Dit zag ik nog nooit. Ik vroeg de man of hij ze ook liet loslopen maar nee, enkel wandelen aan de leiband en bij elke boom stopte hij zodat de honden hun behoefte konden doen. De honden waren dit waarschijnlijk gewoon want ze liepen allen mooi mee in de rij. Grappig . Dat zou nog een jobke kunnen zijn voor Mike. Honden uitlaten en je wordt er voor betaald. Straten in kinderkoppen. Allemaal parken in de buurt waar nog steeds de bomen paars in bloei staan en dan ook nog eens de bars, restaurantjes en winkeltjes in prachtig groene straten. Ik vroeg aan zeker 10 mensen hoe de bomen heetten maar niemand kon antwoorden. “ Eh, nooit aan gedacht” antwoordde men. Ik kom het wel te weten. Daarna wandelden we in de Jardins de Rosas. Ik zag weer dieren! Ganzen,eenden, duiven en nog een paar andere vogeltjes. :-) Wel mooie tuinen. Automatische watervoorzieningen. Standbeelden van bekende personen oa de befaamde schrijver “ Borges”. Fonteintjes, paard en koets, pony's, rollerskaters en fietsers. Voor de eerste keer zag ik de Ombuboom. Ik las voorheen een prachtig boek “ Onder de Ombuboom” van Santa Montefiore. Daar spraken ze veel over de pampa's van Argentinië en deze reusachtige boom met diepe wortels. Het prachtigste boek dat ik ooit gelezen heb. Voor alle vrouwen, een echte aanrader, nietwaar Xio? :-) Ik was zo tevreden dat ik opnieuw in een T-shirtje kon lopen. Zalig dat warme zonnetje. Leuker dan de 7 graden in Chili! Daniel liet me nog een paar omliggende wijken zien en daarna reden we door naar het microcenter Buenos Aires. Buenos Aires (Spaans voor: goede luchten ook wel gunstige winden) is de hoofdstad van Argentinië, en ook het economische en culturele centrum ervan. Met 2,8 miljoen inwoners (in 2001) is het de grootste stad van het land. In de agglomeratie Groot-Buenos Aires, liggend aan de monding van de Río de la Plata (Spaans: zilverrivier), wonen meer dan 12 miljoen mensen. Aangezien Gran Buenos Aires bijna een derde van de Argentijnse bevolking huisvest, overheerst het met zijn economie de rest van het land. De stad wordt aan de landzijde geheel omsloten door de provincie Buenos Aires, maar maakt zelf geen deel uit van die provincie. Buenos Aires is een federaal district en valt buiten de provinciale indeling van Argentinië. Dankzij talloze winkels en boetieks, zijn architectuur, zijn culturele leven, restaurants en zijn kosmopolitische bevolking van overwegend Italiaanse, Spaanse, Franse, Duitse, Engelse, Oost-Europese, Arabische en Aziatische herkomst, staat Buenos Aires ook als het Parijs van het zuiden bekend. Alhoewel het door vele economische problemen veel van zijn vroegere grandeur heeft verloren. De stad is een van de meest Europese van Zuid-Amerika en van het hele zuidelijk halfrond, en ooit kon het met zijn noordelijke tegenspelers wedijveren. De stad beleefde zijn gouden tijd tussen 1880 en 1920, toen Argentinië tot de tien welvarendste landen van de wereld behoorde en Buenos Aires nieuwelingen uit Europa lokte die hier een beter bestaan probeerden te vinden. In het drukke verkeer kwamen we uiteindelijk op De Avenida 9 de Julio. Deze is sinds 1936 de breedste straat ter wereld — de stoepen liggen bijna 140 meter uit elkaar. Talloze oude gebouwen zijn in de jaren 30 afgebroken om deze avenida te bouwen — behalve de statige Franse ambassade die op de hoek van de 9 de Julio en Alvearstraat overgebleven is. Daniel toonde me vele gebouwen maar indien ik niet direct de naam kan opschrijven, herinner ik me al die Spaanse namen niet meer. Natuurlijk zag ik de befaamde
Obelisco de Buenos Aires. Dit is een nationaal historisch monument en het icoon van Buenos Aires. Gelegen in het Plaza de la República, op het kruispunt van de straten Corrientes en 9 de Julio. Het werd gebouwd ter herdenking van het vierde eeuwfeest van de eerste stichting van de stad. Een betoging in de straten. Vele auto's maar niemand die toetert zoals in andere landen. Dit is een beschaafd land he. Het Microcentro is zeer druk. Het is het zenuwcentrum van de Argentijnse zakenwereld en omvat onder andere de bekende winkelstraat Florida, het grote bouwproject van de zakenwijk in de barrio Puerto Madero, het centrale plein Plaza de Mayo en het regeringsgebouw, het Casa Rosada. Ik rook het aroma van lekker barbecue vlees. Vele mensen zaten aan tafeltjes. We bestelden ons een groot stuk Frans brood met carne en eitjes met smeltende kaas erop. Aan een lange tafel konden we ons bedienen van verscheidene sausjes, slaatjes, de gekende Argentijnse chimichurri. Mijn mond was te klein voor dit immense broodje! :-) Het smaakte. Weldra zal ik de lekkere biefstuk en de asado, het traditionele Argentijnse braadvlees proeven. Rond 15 uur begonnen we een hotel te zoeken. Na een vijftal hotels vond ik tenslotte “Novel Hotel” gelegen op de Avenida de Mayo aan 260 Argentijnse Peso = 42,50 €. Hier moet je ongeveer delen door vijf om euro's te bekomen. 5 Argentijnse Pesos = 0,82 € . Een koloniaal gebouw. Een kamer op het vijfde verdiep, twee bedden, flatscreen, ruime moderne badkamer, wifi en een balkon dat uitgeeft op de drukke Mayo Avenue. Daniel reed naar huis. Ik nam een heerlijke douche, schreef mijn blog, skypte anderhalf uur met Mike. Eind deze maand moet hij naar het vredegerecht gaan. Mijn hondjes mogen daar niet langer meer verblijven. De buren reclameerden en in het contract staat dat niemand een huisdier mag hebben. Ondanks dat iedereen in de wijk daar een hond heeft, moet enkel Mike naar het vredegerecht. :-( Hoe dat gaat aflopen weet ik niet. Het zou spijtig zijn dat de hondjes terug moeten bij mijn zoon die elke dag tot laat werkt, en dit slechts voor een paar maanden nog. We zien hoe het afloopt. Oei, het is weer al 22 uur. Wat gaat de tijd toch vlug voorbij! Ik ben hier net aan het denken of er hier muggen zouden zitten? Mijn venster staat hier reeds de ganse tijd open. Dat zullen we dan morgen wel merken, als het te laat is natuurlijk. Nu maar pas zijn al mijn beten verdwenen. Morgen moet ik naar het schijnt van kamer veranderen maar de nieuwe zou even goed zijn als deze en ook met balkon. Het is te hopen. Hasta manana. Daniel pikt me morgen op om meer naar
het Noorden te gaan waar er paarden zouden zijn. Ai, ik kom net van de receptie waar ze me zeggen dat ik morgen om 8 uur moet vragen of er een plaats is aan de straatkant. Indien ik geen balkon heb verander ik nog eens van hotel. :-( Jeetje toch!