Dag 8 21 nov. Recoleta - Palermo
Blijf op de hoogte en volg Kristin
05 December 2012 | Argentinië, Recoleta
Dag 8 21 nov. Recoleta – Palermo
Om 9u20 ontwaakten we beiden overbeten door de muggen. Ah, blijkbaar ben ik nu toch niet meer alleen. :-) We ontbeten. Wat verlang iknaar mijn spek met eieren! Ik skypte met mijn ouders. Steve repareerde hun skype. Filip was er ook. De verkoop van hun huis was eindelijk afgelopen en er vloeide champagne om dit te vieren. Spijtig dat ik er niet bij was. We namen een bus naar Recoleta. Het is gemakkelijk en goedkoop om te reizen met het openbare vervoer. Anje had geen 2 P=0,40 $ in munten en de chauffeur zelf bezit geen geen geld. We sprongen dan maar zonder te betalen in de bus. Ik had wel beaald hoor! :-) Niemand zei er iets op. Een ticketje met de metro kost 2,5 P = 0,50 $. Op het mooie maar soms vervallen kerkhof kwam Anje Cindy en Sandy tegen waarmee ze in het vliegtuig zag. Ze waren gelukkig van mekaar terug te zien. Wat is de wereld nog eens klein! We besloten om samen naar Palermo te gaan met de bus. Er was een Canadese jongen bij. We slenterden in de verlaten Palermo Viejo rond en aten broodjes en slaatjes. Één meisje studeert haar 4e jaar medicina in Australie en het anderemeisje doet haar stage van advokaat. Zij reist alleen verder gedruende 3 maanden. In Gana gaat ze vrijwilligerswrk doen. De jongen werkt in het bankwezen en deed net een campagne voor Obama. Toffe mensen. In het retstaurant betaalde iedereen apart en in de pot probeerde ik mijn valse 50 P te leggen. Toen we echter reeds doorliepen, liep de ober ons achterna om te zeggen dat die 50 P vals was. Ja, ik ga daar niet van afgeraken denk ik. Ik heb ze zelf gekegen van Argentijnen dus ik wil ze weer doorspelen aan Argentijnen. Ze moesten mij ook maar niet een vals billetje geven. Ik probeerde nog een paar maal bij het kopen van een cola maar telkens ziet me onmiddellijk dat het vals is. Inderdaad is et waterteken niet zo mooi afgelijnd dan een echt. Ik vond Palermo opnieuw niets speciaals en ik stelde voor om naar de rozentuin te gaan en de vijvers. Ik had dit wel al gezien maar dat gaf niet. De meisjes op hun teenslippers waren vermoeid. Iedereen had last van de zon en de warmte en zocht het minste plekje schaduw op. Ik liep lekker in het zonnetje, 30 graden. Voormij mag het nog warmer zijn. Maar Anjemoet zch ook nog wat klimatiseren na van zo'n koud land te komen he. Dank zij Anje vonden we de juiste bus aar Avenida de Mayo. Zij heeft een goed orientatieverogen en herinnert zich elke plaats. Ik ben dan op mijn beurt de tolk om alles te vragen. Wat ook de Australische meisjes spraken geen mondje Spaans. Vanaf de zoo namen we de bus en passeerden opnieuw de Jacarandabomen. Dus niet, Dacaranda zoals ik voorheen schreef. Foutje! Ik toonde de bomen aan de meisjes die niet verwonderd keken. “Ja, die heb je bij ons in Australie ook overal he”, was het antwoord. Ja ok, maar nu was het echt het seizoen om ze zo mooi in bloei te zien en een heerlijke geur op te snuiven. De volgende weken zouden reeds alle bloemen afvallen. Ieder stapte naar zijn hoel waar we afscheid van mekaar namn. Rond 18 uur namen Anje en ik een consumatie op het teras naast ons hotel. Nu wel in het zonnetje daar het al meer afgekoeld was. Anje kocht zich een leuke zonnebril. In de straat was er een betoging tegen het geweld in Syrie. Ik wilde geld afhalen maar de bank was zwaar afgemaakt en beschermd door vele politieagenten. Ik zou wel een ander bank vinden. Ikwilde mijn nieuwe Visakaart testen die Anje voor memeegebracht had. Mijn kaartlezer werkt niet meer met mijn vorige Visakaart ( pin blocked). We betaalden onze rekenign avn het hotel en ik vroeg een korting. De man gaf ons 10 %. Een single kamer 260 P=52$ en een dobble 360 P=72$. Het hotel dat we gereserveerd hadden in Salta was plots veel duurder en we namen een goedkoper hoste aan 160P=22 $. Anje ging ons en slaatje halen rechtover het hotel. Ondertussen profiteerde ik er van om postkaartjes te schrijven. Die nacht sliepen we slecht want beiden werden we gestoken door de muggen. Het zou vroeg dag zijn. Omvier uur staan we op vooronze clucht naar Salta. x
Om 9u20 ontwaakten we beiden overbeten door de muggen. Ah, blijkbaar ben ik nu toch niet meer alleen. :-) We ontbeten. Wat verlang iknaar mijn spek met eieren! Ik skypte met mijn ouders. Steve repareerde hun skype. Filip was er ook. De verkoop van hun huis was eindelijk afgelopen en er vloeide champagne om dit te vieren. Spijtig dat ik er niet bij was. We namen een bus naar Recoleta. Het is gemakkelijk en goedkoop om te reizen met het openbare vervoer. Anje had geen 2 P=0,40 $ in munten en de chauffeur zelf bezit geen geen geld. We sprongen dan maar zonder te betalen in de bus. Ik had wel beaald hoor! :-) Niemand zei er iets op. Een ticketje met de metro kost 2,5 P = 0,50 $. Op het mooie maar soms vervallen kerkhof kwam Anje Cindy en Sandy tegen waarmee ze in het vliegtuig zag. Ze waren gelukkig van mekaar terug te zien. Wat is de wereld nog eens klein! We besloten om samen naar Palermo te gaan met de bus. Er was een Canadese jongen bij. We slenterden in de verlaten Palermo Viejo rond en aten broodjes en slaatjes. Één meisje studeert haar 4e jaar medicina in Australie en het anderemeisje doet haar stage van advokaat. Zij reist alleen verder gedruende 3 maanden. In Gana gaat ze vrijwilligerswrk doen. De jongen werkt in het bankwezen en deed net een campagne voor Obama. Toffe mensen. In het retstaurant betaalde iedereen apart en in de pot probeerde ik mijn valse 50 P te leggen. Toen we echter reeds doorliepen, liep de ober ons achterna om te zeggen dat die 50 P vals was. Ja, ik ga daar niet van afgeraken denk ik. Ik heb ze zelf gekegen van Argentijnen dus ik wil ze weer doorspelen aan Argentijnen. Ze moesten mij ook maar niet een vals billetje geven. Ik probeerde nog een paar maal bij het kopen van een cola maar telkens ziet me onmiddellijk dat het vals is. Inderdaad is et waterteken niet zo mooi afgelijnd dan een echt. Ik vond Palermo opnieuw niets speciaals en ik stelde voor om naar de rozentuin te gaan en de vijvers. Ik had dit wel al gezien maar dat gaf niet. De meisjes op hun teenslippers waren vermoeid. Iedereen had last van de zon en de warmte en zocht het minste plekje schaduw op. Ik liep lekker in het zonnetje, 30 graden. Voormij mag het nog warmer zijn. Maar Anjemoet zch ook nog wat klimatiseren na van zo'n koud land te komen he. Dank zij Anje vonden we de juiste bus aar Avenida de Mayo. Zij heeft een goed orientatieverogen en herinnert zich elke plaats. Ik ben dan op mijn beurt de tolk om alles te vragen. Wat ook de Australische meisjes spraken geen mondje Spaans. Vanaf de zoo namen we de bus en passeerden opnieuw de Jacarandabomen. Dus niet, Dacaranda zoals ik voorheen schreef. Foutje! Ik toonde de bomen aan de meisjes die niet verwonderd keken. “Ja, die heb je bij ons in Australie ook overal he”, was het antwoord. Ja ok, maar nu was het echt het seizoen om ze zo mooi in bloei te zien en een heerlijke geur op te snuiven. De volgende weken zouden reeds alle bloemen afvallen. Ieder stapte naar zijn hoel waar we afscheid van mekaar namn. Rond 18 uur namen Anje en ik een consumatie op het teras naast ons hotel. Nu wel in het zonnetje daar het al meer afgekoeld was. Anje kocht zich een leuke zonnebril. In de straat was er een betoging tegen het geweld in Syrie. Ik wilde geld afhalen maar de bank was zwaar afgemaakt en beschermd door vele politieagenten. Ik zou wel een ander bank vinden. Ikwilde mijn nieuwe Visakaart testen die Anje voor memeegebracht had. Mijn kaartlezer werkt niet meer met mijn vorige Visakaart ( pin blocked). We betaalden onze rekenign avn het hotel en ik vroeg een korting. De man gaf ons 10 %. Een single kamer 260 P=52$ en een dobble 360 P=72$. Het hotel dat we gereserveerd hadden in Salta was plots veel duurder en we namen een goedkoper hoste aan 160P=22 $. Anje ging ons en slaatje halen rechtover het hotel. Ondertussen profiteerde ik er van om postkaartjes te schrijven. Die nacht sliepen we slecht want beiden werden we gestoken door de muggen. Het zou vroeg dag zijn. Omvier uur staan we op vooronze clucht naar Salta. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
