Dag 13 29 sept. Playa Brava - Reisverslag uit Galapagos Islands, Ecuador van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 13 29 sept. Playa Brava - Reisverslag uit Galapagos Islands, Ecuador van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 13 29 sept. Playa Brava

Blijf op de hoogte en volg Kristin

30 September 2012 | Ecuador, Galapagos Islands

Dag 13 29 sept. Playa Brava
Ik sliep 11 uur aan één stuk! Wat ben ik altijd moe de laatste tijd. Misschien komt dat wel door het duiken. Om 8 uur nam ik een ontbijt, eitjes met een croissant en een tas thee. Om 9 uur veranderde ik ( nog eens ) van kamer en inderdaad was dit de mooiste kamer van het hotel. Veel licht, een groot venster, een betegelde badkamer met warm water, airco ( die ik nooit opzet), een tv'tje en één groot bed. Ik nam een taxi aan 1 $ naar het begin van Tortuga Bay. Voor mijn laatste dag moest ik toch tenminste nog iets zien he. Ik registreerde me. De ingang was gratis. Na 30 minuten stappen op een wegje aangelegd tussen duizende grote cactussen. Reuzegrote exemplaren. De “Opuntia Cactus” is de enige cactus ter wereld die op een boom groeit hier in de Galapagos eilanden. En het waren dikke bomen hoor! Verschillende salamandertjes kropen langs me voorbij. Vinken en andere soorten kleine vogeltjes fladderden tussen de cactussen. De vogels maken hun nesten in de bomen van de cactussen en eten van de vruchten. Het miezelde en toch was het warm. Het was een grijze lucht. Net nu ik naar het strand ga, begint het te regenen. Na een half uur kwam ik aan een prachtig wit, fijn strand met woeste golven. Playa Brava. Één surfer waagde zich in zee. Wij mogen er niet zwemmen daar het te gevaarlijk is en er erge stroming is. Ik wandelde een kwartier verder op het strand. Ik kwam een zeehond tegen, vogels en een paar dikke zwarte marineleguanen. Prachtig het contrast met hun zwarte vacht op het witte zand. In een baai was het water vlak. Je kon er snorkelen of een kano huren. Hier lagen vele toeristen te zonnen. Ik zocht me ook een plaatsje in de zon. Het was ondertussen heel warm geworden. Ik vond het zalig het zonnetje te voelen op mijn huid. Ik had geen andere kledij mee dus ik ging niet in het water. Ik at een koekje en al vlug zaten er een tiental kleine vogeltjes op mijn handen, voeten en rugzak. Hoe lief! Ik rookte een sigaretje. Ik heb altijd mijn asbakje mee en werp NOOIT een peuk in de zee of op het strand. Er kwam een securitas op me af die zei dat ik nooit in een park mocht roken. Ja, ik wist wel dat je in een park niet mag roken. Maar ook niet op het strand? Daar vergaat toch die rook? Dat stoort de dieren toch niet indien je niet in hun gezicht blaast? Bon, ik luisterde en maakte een sudoku. Na een uurtje hield ik het voor bekeken en stapte een uur terug naar de ingang. Wat was het hier een prachtig strand! Het eerste mooie strand dat ik zie op de Galapagoseilanden. Brede, nette, witte eenzame stranden met een blauwe zee. Zalig. De taxi zette me af aan de “ kiosk” waar er goedkope restaurantjes zijn. Ik zette me aan een houten tafel en bestelde me de “ almuerzo” aan 4 $. Een lekkere soep con carne, daarna kon je kiezen tussen kip of scampi's. Ik nam de scampi's. Drie kleine stukjes scampi met massa's rijst ( dat ik weer niet op at ) en een blaadje sla. Ik stapte naar mijn hotel en kocht me onderweg een “magnum” frisco. Er stond vermeld: nuevo, con Chocolate Belga. Raar van de naam van je land vermeld te zien wanneer je zo ver van huis bent. In mijn mooie kamer chatte ik met vrienden en Dieter. Alles gaat prima. Straks laad ik de foto's op, schrijf eindelijk mijn postkaartjes en kijk ik wat tv indien ik nog tijd over heb. Morgen komt een taxi me oppikken om 9 uur. Ik sprak af met de Argentijn Jerry ( waarmee ik de eerste duik deed) om een taxi te delen naar de luchthaven. De taxi kost 18 $. Dus goedkoper wanneer je kunt delen. Ook morgen zie ik Ricardo terug want die vliegt ook. Hasta manana. Waar ga ik morgen terecht komen? Ik ga naar Guyacuil in Ecuador. Daar reis ik met bussen naar het Noorden, richting Quito, omdat er vandaar een vlucht vertrekt op 7 oktober naar Peru. Ik vraag me eigenlijk af welke dag we zijn? :-) Hier zijn alle dagen hetzelfde. Je leeft hier enkel met : morgen en overmorgen. Wanneer je een vlucht moet nemen moet je wel eens nadenken welke dag het is. :-) xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 434
Totaal aantal bezoekers 290040

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: