Dag 9 22 nov. Salta
Blijf op de hoogte en volg Kristin
05 December 2012 | Argentinië, Salta
Dag 9 22 nov. Salta
Nog doodmoe stonden we op om 4 uur en om 4u45 namen we een taxi aan 63P = 12$! naar de luchthaven domestico. Een enorme file! Het is raar dat alle mensen hier steeds in een mooie lijn achter mekaar staan. Niemand steekt voor. Ook aan bushaltes, metro of aan restaurants staat men mooi achter mekaar. In België zie ik dat toch zo niet. Daar staat iedereen in een groep rond de ingang van een bus en probeert zich erdoor te wringen. Op het vliegtuig sliepen we twee uur. Ik zat aan het venstertje en met mijn ideaal kussentje sliep ik heerlijk. Ook gisteren hadden we wat kilometers afgelegd. Toen ik mijn bagage recupereerde zag ik dat de staaf volledig afgebroken was. Oh nee, voor die paar maanden moet ik opnieuw een valies kopen. Dit is de vijfde valies of rugzak! Ik trok mijn valies aan het handvat maar deze klopte steeds tegen mijn kuiten. We namen een shuttle aan 18P/pers= 3,6 $ naar Hostel Exxes in het koloniale Salta gelegen op 1190meter boven de zeespiegel. Salta is één van de belangrijkste steden in het noordwesten van Argentinie. De stad ligt aan de voet van 20 de Febrero berg en de San Bernardo Berg in een prachtige natuurlijke omgeving. De zomers zijn mild en de winters warm en droog,met een gemiddelde temperatuur van 22 gr C. De hispaanse architectuur van de stad overtreft de architectuur van anders steden in het land. De koloniale spirit uit de tijd van stichting vond ik terug in de huizen, straten, honderd jaar oude monumenten en nauwe trottoirs. Cusco, de eigenaar, ontving ons hartelijk. We maakten kennis met twee Belgen uit Leuven. We hadden een eenvoudige kamer met twee kleine bedjes, airco en een badkamer. Basic maar alles wat we nodig hadden. Ook was er een goede wifi-connectie. We gingen direct het stadje verkennen en stapten via het park naar de busterminal waar we een busticket kochten aan 115 P van Salta naar La Quiaca op 24 november. Daarna sprongen we op de teleférico, San Bernardo op waar we een prachtig uitzicht hadden over Salta en de bergen. In Buenos Aires is alles plat en hier had ik weer bergen. Ik voelde me hier meer in mijn nopjes. Boven stonden een paar marktkraampjes, aangelegde watervalletjes, fitnesstoestellen en verschillende bomen met hun naamplaatje. Salta is gelegen in de Lerma Vallei en is één van de belangrijkste steden in het Noordwesten van Argentinië. De stad ligt op 1187 meter boven de zeespiegel aan de voet van de 20 de Febrero Berg en de San Bernardo Berg in een prachtige natuurlijke omgeving. De zomers zijn mild en de winter warm en droog, met een gemiddelde temperatuur van 22 graden C. De Hispaanse architectuur van de stad overtreft de architectuur van de andere steden in het land. Ik wilde een valies kopen maar alle winkels waren gesloten. Siesta van 13u30 tot 17 uur. Dat is lang! Ik zag door het raam prijzen van 550P = 11O$ voor een eenvoudige kwaliteitsloze koffer. Met ons kleine stafkaartje in de hand slenterden we uren rond. Ik trok me vooruit. De mooie basiliek, klooster = convento en de San Francisco kerk waren gesloten tot 17 uur. We zouden deze avond terugkeren. Op een terrasje op de plaza aten we een sandwich. Ik nam opnieuw Crudo jamon, queso en tomaatjes. Ik had mijn vals biljet proberen uit te geven maar tevergeefs. Iedereen ontdekte dat het een vals was. We stapten in het museum binnen. Daar keek de vrouw mijn biljetje van 50 P= 10 $ niet na en hop...ik was er van af.:-) In het museum bewonderden we de Incacultuur en zagen we een mummie van een meisje van 6 jaar oud, het Lichtkind genaamd. Dit is een kind in geknielde houding die men op een hoogte van 6600 meter volledig intact gevonden heeft. Zelfs de kleren zijn bewaard gebleven. Er zijn nog twee andere mummies maar die worden op een speciale plaats bewaard en om de zoveel tijd veranderen ze het Lichtkind met een ander. Rond 16 uur kwamen we uitgeput aan in ons hotel. Anje zocht op internet naar een vlucht naar Igauzy, de watervallen. Ik moest een half uurtje slapen want ik kreeg mijn ogen niet meer open. Op despegar.com vonden we een vlucht aan 1000 P maar toen we wilden boeken zei men dat dit enkel voor Argentijnen was en niet voor buitenlanders. :-( Cusco belde naar een vriend die in een reisbureau werkt en de tickets kostten daar 1800 P! Anje zocht toch maar wat verder op pc en vond uiteindelijk een vlucht via Aerolineas aan 1004 P=201 $ /persoon. We boekten vlug. De sympathieke Cusco gaf ons raad voor tours en we boekten een tour voor de dag nadien naar Cachi, de cactusstreek. 200 P / persoon. We leerden in het hostel ook de jongen mensen Ollie en Jessica kennen, Duitsers en Leo, een 26 jarige Iranees. Rond 20 uur stapten we opnieuw naar de stad en bezochten de Basiliek langs de binnenzijde. Ook de kerken hielden een siesta. Een mooi versierde prachtige kerk met veel goud en schitterende luchters. Op de plaza opnieuw een hels lawaai en getrommel van een staking, tegen de regering. Er was een gezellige sfeer op de plaza. Ook zag ik stilletjes aan kerstversiering. Op een terras op de Plaza dronken we in restaurant Tiempo De Plaza ons eerste gas wijn. Anje had gelezen over een druif uit de streek van Cafajata. Dit is de enigste regio waar men deze druif vindt. Je kan de druif ook eten, zegt Anje. Vanaf ik met Anje ben, ondervind ik dat mannen ons achterna fluiten. Dit heb ik in 1 jaar bijna niet meegemaakt en nu Anje er is wel. Raar...:-) We aten een lekkere bife de chorizo = T-bone steak. Ik met 3 pimientos = 48P met frietpatatjes met kaas op . Steeds krijgt men het vlees zonder sla of frietjes. Dit moet je erbij bestellen. We namen één kommetje friet voor ons tweetjes. Na onze maaltijd kwamen kindjes aan onze tafel vragen of ze de overschot kregen van het oude stokbrood, de paar frietjes en mijn patatfrietjes. Zoals een uitgehongerde hond verslonden ze de oversschotjes. Rond 22u30 liepen we een tijdje verloren. We waren de tegenovergestelde richting opgestapt. Mijn pimientos begonnen te werken en in een speeltuinhall rende ik naar het toilet. :-) Op de straten was het nog heel druk. Moeten die kleuters en kinderen morgen niet naar school? Bussen reden op en af. Massa's volk! Het stadje leefde. Kapotte voetpaden, afval alom, tientallen straathonden hadden zich geïnstalleerd voor hun nacht op de voetpaden. In ons hostel stak ik mijn oordopjes wat dieper in. Er was een verjaardagsfeestje aan de hand en daar de kamers slecht geïsoleerd zijn ,hoor je alles. Dat is het nadeel van een hostel...
Nog doodmoe stonden we op om 4 uur en om 4u45 namen we een taxi aan 63P = 12$! naar de luchthaven domestico. Een enorme file! Het is raar dat alle mensen hier steeds in een mooie lijn achter mekaar staan. Niemand steekt voor. Ook aan bushaltes, metro of aan restaurants staat men mooi achter mekaar. In België zie ik dat toch zo niet. Daar staat iedereen in een groep rond de ingang van een bus en probeert zich erdoor te wringen. Op het vliegtuig sliepen we twee uur. Ik zat aan het venstertje en met mijn ideaal kussentje sliep ik heerlijk. Ook gisteren hadden we wat kilometers afgelegd. Toen ik mijn bagage recupereerde zag ik dat de staaf volledig afgebroken was. Oh nee, voor die paar maanden moet ik opnieuw een valies kopen. Dit is de vijfde valies of rugzak! Ik trok mijn valies aan het handvat maar deze klopte steeds tegen mijn kuiten. We namen een shuttle aan 18P/pers= 3,6 $ naar Hostel Exxes in het koloniale Salta gelegen op 1190meter boven de zeespiegel. Salta is één van de belangrijkste steden in het noordwesten van Argentinie. De stad ligt aan de voet van 20 de Febrero berg en de San Bernardo Berg in een prachtige natuurlijke omgeving. De zomers zijn mild en de winters warm en droog,met een gemiddelde temperatuur van 22 gr C. De hispaanse architectuur van de stad overtreft de architectuur van anders steden in het land. De koloniale spirit uit de tijd van stichting vond ik terug in de huizen, straten, honderd jaar oude monumenten en nauwe trottoirs. Cusco, de eigenaar, ontving ons hartelijk. We maakten kennis met twee Belgen uit Leuven. We hadden een eenvoudige kamer met twee kleine bedjes, airco en een badkamer. Basic maar alles wat we nodig hadden. Ook was er een goede wifi-connectie. We gingen direct het stadje verkennen en stapten via het park naar de busterminal waar we een busticket kochten aan 115 P van Salta naar La Quiaca op 24 november. Daarna sprongen we op de teleférico, San Bernardo op waar we een prachtig uitzicht hadden over Salta en de bergen. In Buenos Aires is alles plat en hier had ik weer bergen. Ik voelde me hier meer in mijn nopjes. Boven stonden een paar marktkraampjes, aangelegde watervalletjes, fitnesstoestellen en verschillende bomen met hun naamplaatje. Salta is gelegen in de Lerma Vallei en is één van de belangrijkste steden in het Noordwesten van Argentinië. De stad ligt op 1187 meter boven de zeespiegel aan de voet van de 20 de Febrero Berg en de San Bernardo Berg in een prachtige natuurlijke omgeving. De zomers zijn mild en de winter warm en droog, met een gemiddelde temperatuur van 22 graden C. De Hispaanse architectuur van de stad overtreft de architectuur van de andere steden in het land. Ik wilde een valies kopen maar alle winkels waren gesloten. Siesta van 13u30 tot 17 uur. Dat is lang! Ik zag door het raam prijzen van 550P = 11O$ voor een eenvoudige kwaliteitsloze koffer. Met ons kleine stafkaartje in de hand slenterden we uren rond. Ik trok me vooruit. De mooie basiliek, klooster = convento en de San Francisco kerk waren gesloten tot 17 uur. We zouden deze avond terugkeren. Op een terrasje op de plaza aten we een sandwich. Ik nam opnieuw Crudo jamon, queso en tomaatjes. Ik had mijn vals biljet proberen uit te geven maar tevergeefs. Iedereen ontdekte dat het een vals was. We stapten in het museum binnen. Daar keek de vrouw mijn biljetje van 50 P= 10 $ niet na en hop...ik was er van af.:-) In het museum bewonderden we de Incacultuur en zagen we een mummie van een meisje van 6 jaar oud, het Lichtkind genaamd. Dit is een kind in geknielde houding die men op een hoogte van 6600 meter volledig intact gevonden heeft. Zelfs de kleren zijn bewaard gebleven. Er zijn nog twee andere mummies maar die worden op een speciale plaats bewaard en om de zoveel tijd veranderen ze het Lichtkind met een ander. Rond 16 uur kwamen we uitgeput aan in ons hotel. Anje zocht op internet naar een vlucht naar Igauzy, de watervallen. Ik moest een half uurtje slapen want ik kreeg mijn ogen niet meer open. Op despegar.com vonden we een vlucht aan 1000 P maar toen we wilden boeken zei men dat dit enkel voor Argentijnen was en niet voor buitenlanders. :-( Cusco belde naar een vriend die in een reisbureau werkt en de tickets kostten daar 1800 P! Anje zocht toch maar wat verder op pc en vond uiteindelijk een vlucht via Aerolineas aan 1004 P=201 $ /persoon. We boekten vlug. De sympathieke Cusco gaf ons raad voor tours en we boekten een tour voor de dag nadien naar Cachi, de cactusstreek. 200 P / persoon. We leerden in het hostel ook de jongen mensen Ollie en Jessica kennen, Duitsers en Leo, een 26 jarige Iranees. Rond 20 uur stapten we opnieuw naar de stad en bezochten de Basiliek langs de binnenzijde. Ook de kerken hielden een siesta. Een mooi versierde prachtige kerk met veel goud en schitterende luchters. Op de plaza opnieuw een hels lawaai en getrommel van een staking, tegen de regering. Er was een gezellige sfeer op de plaza. Ook zag ik stilletjes aan kerstversiering. Op een terras op de Plaza dronken we in restaurant Tiempo De Plaza ons eerste gas wijn. Anje had gelezen over een druif uit de streek van Cafajata. Dit is de enigste regio waar men deze druif vindt. Je kan de druif ook eten, zegt Anje. Vanaf ik met Anje ben, ondervind ik dat mannen ons achterna fluiten. Dit heb ik in 1 jaar bijna niet meegemaakt en nu Anje er is wel. Raar...:-) We aten een lekkere bife de chorizo = T-bone steak. Ik met 3 pimientos = 48P met frietpatatjes met kaas op . Steeds krijgt men het vlees zonder sla of frietjes. Dit moet je erbij bestellen. We namen één kommetje friet voor ons tweetjes. Na onze maaltijd kwamen kindjes aan onze tafel vragen of ze de overschot kregen van het oude stokbrood, de paar frietjes en mijn patatfrietjes. Zoals een uitgehongerde hond verslonden ze de oversschotjes. Rond 22u30 liepen we een tijdje verloren. We waren de tegenovergestelde richting opgestapt. Mijn pimientos begonnen te werken en in een speeltuinhall rende ik naar het toilet. :-) Op de straten was het nog heel druk. Moeten die kleuters en kinderen morgen niet naar school? Bussen reden op en af. Massa's volk! Het stadje leefde. Kapotte voetpaden, afval alom, tientallen straathonden hadden zich geïnstalleerd voor hun nacht op de voetpaden. In ons hostel stak ik mijn oordopjes wat dieper in. Er was een verjaardagsfeestje aan de hand en daar de kamers slecht geïsoleerd zijn ,hoor je alles. Dat is het nadeel van een hostel...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
