Dag 13 3 mei Kona - Honolulu

Dag 13 3 mei ( Kona = Big Island – Honolulu )
Ik werd wakker rond 9 uur. Ik had redelijk goed geslapen. Werd maar een paar keer wakker. Als ik lig is alles ok maar als ik me rechtzet heb ik een zware druk op mijn longen. Ik moet me in een bepaalde positie houden om goed te kunnen ademen. Ik deed alles op slakkenwijze. Zat wat op internet, nam goed mijn medicatie, douchte me eindelijk eens want die moed had ik niet, at mijn yoghourtjes en mijn rijstpap en begon eindelijk aan mijn valies. Regelmatig stopte ik om me te zetten. Rond 12 uur ging ik mijn auto halen op de publieke parking, checkte uit en reed naar de rental cars drop off. Alles was prima in orde. Ah ja, à propos. Ik kreeg een mail van spaceship dat ze 60 $ via mijn visakaart afgehouden hebben omdat ze een brief gekregen hebben van een boete. Pff, wat kan dat zijn? Die 60 $ is slechts een administratieve fee die ik aan spaceship moet betalen. De uiteindelijke boete zal in Belgiê toekomen. Iik hoop dat dat geen tolboete is want dat heb ik betaald via internet. We zullen afwachten he. Dieter, hou me op de hoogte he. De shuttlebus voerde me naar de domestic flights. Ik was veel te vroeg. Ging op een terras een warme choco drinken. Dat deed deugd aan mijn keel en ik las wat in mijn reisboek over Centraal en Zuid- Amerika. Wat had ik er zin in! Dit is altijd mijn preferé reisbestemming geweest. Alles met spaanse routs. Hoe ging ik daar reizen? Misschien met slaapbussen? Misschien doe ik het goedkoper en ga ik telkens in slaapzalen slapen? Ik moet besparen want de reis heeft me al veel geld gekost. Ik bezocht dure landen. Nu ga ik weer naar goedkopere. Dus moet ik er van profiteren. In het vleigtuig had ik twee zitplaatsen voor mij alleen en ik sliep 35 minuutjes. Ik betaalde opnieuw een speedy shuttlebus heen en terug aan 26 $. Ik reserveerde de bus reeds voor 5 mei wanneer ik een vlucht heb naar Dallas om vandaar door te vliegen naar Mexico City. In het Gateway hotel had ik eerst geen kamer met een balkon. Ik smeekte de receptioniste van dit zeker te veranderen daar ik ziek ben en ik eens frisse lucht nodig heb. Ik zou trouwens twee dagen goed uitrusten vooraleer ik naar Mexico doorvlieg. Ze gaf me een andere kamer op de 6e verdieping. Ik heb drie eenpersoonsbedden op mijn kamer! Plaats genoeg dus. Ik kocht wat eten, fruit, want mijn yoghourts heb ik moeten achterlaten aan de security in Kona. Ik wandelde naar de Ambassador, een hotel recht tegenover. Ik wilde eens zien of er toevallig morgen nog een vlucht en toer vrij was voor naar Molokai te vliegen, het Pater Damiaan eiland. Ik wilde dat perse zien. Ik weet niet waarom? Misschien omdat ik Christelijk opgevoed ben maar ook vooral omdat ik daarover geleerd heb in de lagere school en me dat altijd zo geintrigeerd heeft. Pater Damiaan is ook een vlaming die gans zijn leven bij de melaatsen geweest is op Molokai. Angela heeft nog nooit van Pater Damiaan gehoord en zij is ook katholiek opgevoed. Raar. Ook vele inwoners moeten niet veel hebben van de Pater Damiaantoestanden daar ze de melaatsen afschepen als; zij hebben virussen binnengebracht. Het zijn aziatische mensen die malaria op het eiland binnen gebracht hebben toen ze kwamen werken op de suikerrietplantages. En onze pater is nochtans Heilig verklaard door de Paus. De vlucht en toer kost 298 $ + taks. Wat zou ik doen? Kijken op mijn geld of mijn droom als kind waarmaken. Natuurlijk…doen kristin. Misschien kom je hier nooit meer terug. Alhoewel dit een van mijn eerste land is waar ik ooit wel wil terugkomen. Maar dan minimum 1 maand of langer. Ik zou dan alle eilandjes van Hawai’i willen ontdekken. Pff, ik moet hier ver ophouden . Ik zit hier al meer dan vier uur te typen. Ik doe niet anders dan fouten schrijven. Daarna heb ik langer werk om alle typfouten te corrigeren en spijtig genoeg doet deze Word dit niet. Ik kan hem niet omzetten in het nederlands. Spijtig, ik moet dus goed letten op mijn schrijfwijze en spellingsfouten. Zoals: het Groot Dictee. :) ik boekte, afspraak morgen om 7u30 aan mijn hotel, lunch voorzien want er zijn daar geen winkeltjes . Fr. Damien in Moloka’i , Kalaupapa en Kalawao. Nu de Heilig verklaarde” Saint Damien. “ je kunt er enkel rondtoeren met de Damien Tours of je moet door bewoners geînviteerd zijn. Anders geraak je er niet binnen. We gaan ook rond de Molokai sea cliffs vliegen, de hoogste in de wereld. Ik vraag me af of dat soms wel allemaal waar is? De grootste, de dikste, de langste, de mooiste enz…van de wereld. Ik heb soms het gevoel dat ze in elk land zeggen dat het bij hen de grootste, hoogste enz is. :) Maar we zullen ze maar geloven he. We gaan ook watervallen zien, valeien en bergen. Ik ben benieuwd. Hopelijk is het zijn geld waard. Oeps, is dat nu met T of D??? Ik zal er in ieder geval in Father Damien zijn Kerk een kaarsje doen branden voor mijn gezondheid maar vooral voor mijn ouders en familieleden. Naar het schijnt zouden er nog melaatsen op het eiland leven. Ik las op internet dat je met een ezel tot boven kan geraken maar aan de telefoon zei de man dat zij dat niet doen omdat de weg te lang is. We zijn naar het schijnt met drie personen. Niet zo’n populaire toer precies?! Het is nu 23u30. Pff, ik moet gaan slapen. Morgen sta ik op om 6u15. Ik denk net aan Angela. Ze ging zo tevreden zijn van na 3,5 maand in haar eigen bed te slapen. Soms denk ik daar ook wel eens aan. Weer slapen in mijn verwarmd waterbed. Mmmmmmmmmm, zalig. Maar dat is voor nu nog niet maar binnen tien maanden of zo iets. Ik moet steeds hoesten maar kan niet hoesten. Mijn hart vliegt bijna uit mijn lichaam door te forceren. Toch voel ik me ietsje beter. De koorts is weg. Nu geduldig afwachten op beterschap. Ik zat nog wat op mijn terras en bekeek de kamerverlichting van de andere hotels. Wie sliep er al? Wie was er nog wakker? Wat deden zij? Ik schrok van een dikke lelijke gekleurde duif die op mijn terras landde. Ze kwam drinken van de airco. Ik nam een stukje boterham en ik liet de duif uit mijn hand eten. Ze kwam zelfs tot in mijn kamer. Voilà, ik had er een huisider bij. :) Ik vroeg me af wat er geworden was van de stervende duif die ik verleden week hier op bezoek had? Plots woei er een felle wind tussen de palm- en reizigersbomen. Op ooghoogte zag ik de bomen wiebelen. Het miezelde. Zolang het morgen maar niet regent in Moloka’i. Tot morgen. Good night…