Dag 14

Toen ik ontwaakte zag ik dat het fel geregend had en de lucht bewolkt was. Men zei me dat de zon er niet ging doorkomen. Gans mijn planning was in de war. Ik ging voor de laatste maal de scooter van de zoon lenen en naar een mooier strand gaan in het oosten, Belle Mar,e maar zijn verzekering liep maar tot gisteren. Daar er redelijk veel politiecontrole is riskeerden we ons dat niet. Op het strand moet ik met dit weer dus ook niet gaan liggen.
Gisteren was er een bradje aan mijn appartement in een vuilbak. De mensen verbranden hun palmbladeren en smijten die dan nog halfbrandend in de vuilbakken. Een felle rook steeg op op mijn terras .
Toen ik verse vis ging halen op het strand kwam ik Christian en Michèle tegen het lijf. Op de duur ken je hier al wat mensen en dat is leuk. In Madagascar zal het de eerste dagen weer wat zoeken zijn om alles te ontdekken en om mijn draai te vinden en “het geld” te verstaan. Daar zal het tellen worden met miljoenen. Delen door 2500. Pff, een geluk dat ik een rekenmachientje gekregen heb van Denise haar broodjeszaak en krantenwi nkel “ t Krokrantje” In Eizeringen. Dank je Denise! Ze kloppen hier aan de deur. Het was de zoon van mijn baas. Ik moet een brief meenemen voor een persoon in Madagscar. Het is te hopen dat ik dat vind en anders plak ik daar wel een zegel op en post ik de brief. 9 december vertrekt hij ook 1 maand naar Madagascar. Kon hij dan geen 9 dagen meer wachten en zelf de brief afgeven. Bon ja… Deze morgen klopte ook Christian ( 70j ) al aan mijn deur om mijn appartement eens te mogen zien. Maar voor hen is dat natuurlijk niets. Het huis waar ze nu in wonen heeft 3 kamers, 2 badkamers, open keuken, dakterras etc. Ze zouden wel iets goedkopers willen vinden maar dit appartement vond hij toch wat “ietsje” te oud en versleten en vooral veel te warm binnen. :)
Na een rode vis gevonden te hebben, vieulle rouge 275 roupie, ik denk dat dat een Soldierfish is die ik zo prachtig vind bij het duiken, bedelde ik wat piment aan een cabanne. De man deed het in een zakje. Voor de laatste avond ga ik hier geen vinaigrette meer kopen om op mijn mangoslaatje te doen. Onderweg zag ik een heer die een mango aan het eten was onder een boom waar tientallen mango’s lagen. Ik vroeg of ik er ene mocht kopen en hij zei: “ Si vous voulez payer vous pouvez pas du tout rien prendre “ . Hoe vriendelijk. Ik nam er twee mee en 2 andere toeristen namen er ook een 5 tal mee. Ik wandelde met mijn blote beentjes naar huis in de regen. Ik vroeg aan mijn gebuur, een Indiêr, of ik wat azijn mocht lenen en dat was natuurlijk geen probleem. Toen ik mijn vis kocht heb ik de karkas meegevraagd omdat ze dat hier verwerken in soep. De indiêr wilde dat niet want hij eet nooit vis, vlees of eieren. Enkel groenten en fruit. Amaai, en hij is redelijk dik hoor. Ik dacht dat je daarvan niet verdikte? :) Ik gaf het karkas dan maar aan mijn baas die heel tevreden was. Voila, ik heb mijn goede daad al weer gedaan. Onderweg kwam ik een cabannetje tegen waar ze fietsen herstelden en ik vroeg of ik een kleine schroevendraaier mocht lenen om de kleine vijsjes van mijn pc vast te zetten. Toen ik zwart scherm had, heb ik dat losgevezen met een nagelknipper. Dus met de schroevendraaier was het snel gefixt. Ik voel me hier al goed thuis tussen de locals. Iedereen helpt mekaar. Ik nam mijn gewassen kleren van de draad. Ze waren fris maar toch niet proper hoor. Ik zal content zijn wanneer ik bij onze Pieter en Anja in Zafrica eens mijn kleren zal kunnen wassen in een wasmachine. Niet dat ik al veel vuil heb want ik loop hier altijd in dezelfde kleren rond. Op de bus zie je vuil geklede mensen die hun kleren in maanden precies nog niet gewassen hebben. Ik ging wat skypen en spijtig dat de micro bij mijn ouders niet werkt. Ik zie hen wel maar hoor hen niet. Dieter, zou jij eens willen bij papie en mamie gaan om dat probleem eens op te lossen aub? Leg hen ook uit hoe ze mijn verslagen kunnen uitprinten. Ik nam een koude douche want op mijn kamer is het zeker 30 graden. En ik stond nat in het zweet toen ik mijn valies maakte en eens goed bezag wat ik allemaal ging opsturen naar Belgie. Ik kocht tape en een dikke stift en met een geplooide kartonnen doos pakte ik mijn rugzak en nog wat andere spullen in. Nu ga ik naar de post het verzenden. Eric was nog eventjes langs geweest en toonde mij op de kaart van Madagscar wat ik zeker moest bezichtigen. Hij gaf me nog wat adressen van goedkope studio’s. Ik zou er kunnen vinden aan 5€/nacht. Dus dat valt goed mee. Toen ik wat papieren nakeek zag ik op het papiertje van mijn vorig hotel dat ik 3200 roupie betaalde voor de taxi van de luchthaven naar het hotel. Ik dacht eerst dat die mij goed bedrogen had met zo’ n pijs maar toen las ik: aller – retour. Ik direct naar” tandoor”geweest en hij zei dat hij me morgen vrijdag komt oppikken om 15u. Een geluk dat ik dat papiertje goed gelezen heb of ik zou nog eens 1500 roupie moeten betalen hebben voor een andere taxi. Ik duwde Eric buiten want ik moest nog verder mijn valies maken, mijn vis bakken en mijn mangoslaatje maken. Ik sneed de groene onrijpe mango in kleine schijfjes met mijn zakmes, deed er peper en zout op, piment en de azijn. Het was overheerlijk samen met mijn 2 filetjes vis waar geen graten in zaten zoals een toerist aan de cabanne wel beweerde. De visboerin zei me dat je niet altijd de toeristen moet geloven en ze had gelijk.
Toen ik gisteren na de duikclub mine frit ging eten praatte ik wat met een local op de bank van dat terasje. Overal staan er flessen water aan die banken waar je gratis van mag drinken. Dus iedereen zet zijn mond aan dezelfde flessen. Hij vertelde mij dat het kraantjeswater is maar dat het water goed gecontroleerd is en dat ze daarvoor 30€ per maand betalen. Ik zei hem dat ik het me als toerist toch niet riskeerde van kraantjeswater te drinken en hij zei; “ Mais non, pas de probleme! “
Het is nu 10u 30. Ik vertrek naar de post en daarna ga ik wat op internet. Daarna zie ik wel wat ik ga doen. Als jullie mij niet meer horen zal het tot in Madagascar zijn waar ik moet bekijken waar ik internet heb. Mijn vliegtuig vertrekt morgen vrijdag om 19u20. Het is een vlucht van 1u45. En er is 1uur verschil dus zal het met Belgie 2u later zijn iplv 3u nu.
Net terug van de post. Het heeft me 3u gekost om alles te regelen. Na een file in de post zeiden ze mij dat de verpakking met wit papier moest zijn. Dus moest ik naar de supermarkt , super U, gaan om papier te kopen. Daar mocht ik toch gratis plakband gebruiken. Ik weer naar de post en er was te weinig tape gebruikt en het papier was te dun. Ik kreeg daar tape om verder te doen. Met 3 personen waren ze mij daar aan het helpen. Weer file gedaan en daarna moest ik 3 papieren invullen. Ik moest het adres geven van hier maar dat gaat natuurlijk niet. Na lang discussiêren mocht ik dan toch hetzelfde adres zetten als afzender. 1500 roupie betaald. Amaai, een dure rugzak dus! Ik rammelde van de honger en ging een Capitaine vis eten op een terras in Gran Baei. Het houdt hier niet op van regenen. Grappig van iedereen hier te zien lopen in de regen in zijn short en topje. Ik hoop dat het morgenvroeg beter weer is zodat ik nog wat kan zonnen op het strand. Ai ik kreeg mijn vis hier en hij was zou hard als steen. Ik zei het en ze zijn mijn een andere aan het bakken. k Ben benieuwd. Tot straks
xxx