Dag 25 21 febr. Papatowai - Dunedin

Dag 25 21 febr. Papatowai – Dunedin ( 157 km)
Om 7 u30 werd ik wakker van de kou. Niet alleen mijn neus maar ook mijn lichaam had het koud. Ik moet dringend een warme pyamabroek of zo vinden. Alhoewel het misschien niet meer de moeite is want in Australiê zou het beter weer zijn. Ik ging me verfrissen, brak mijn tent af en stopte ze kletsnat in zijn hoes. Om 8u 15 stond ik naast het benzinestation die maar open ging om 9 uur!!!!!!!!! Pff, die dame had het dus mis. Ik reed door het dorpje op zoek naar een koffieshop of dergelijk maar alles was er doodsstil. Geen mens te bespeuren. Ik reed naar de pomp terug en in de auto begon ik mijn blog te schrijven. Zo had ik toch iets om handen. Om stipt 9 uur tankte ik. Oh,wat was ik content dat mijn naftbak weer vol was. Het kostte me 56$ voor 25,59 l. Per liter kostte het hier 2,190 $ wat ik precies wel veel vond. Maar ja, als er maar één is heb je niet veel keus he. Ik kocht me een warme chocomelk om me wat op te warmen alhoewel mijn autoverwarming dat al goed gedaan had. Ook mijn voeten waren ijskoud. Ik vroeg aan een jongen of ik opnieuw die grintbaan moest nemen? Hij keek me verwonderd aan. “ Nee nee, gewoon op deze baan blijven en je komt in Dunedin aan”. Ik zal dus duidelijk off- road gereden hebben . Niemand kende die baan! Ik was nog maar net goed weg of ik werd tegengehouden door een dame in een jeep. Ik moest eventjes wachten want ze waren hun schapen aan het verplaatsen via de weg. Ik vond dat zeker geen probleem en stapte uit om foto’s te nemen. Een grote kudde galoppeerde de weg op. Daarachter een man op zijn quad en twee boarder collies blaffend achter de schapen. Ik stond in een bocht waar de schapen zowel rechtdoor als rechtsaf konden gaan. Ze wisten niet goed waarheen en kwamen als bezetenen recht op me af. Ik verschoot me een bult, trok me weg en iemand achter mij deed haar armen omhoog om de schapen te stoppen. Oef, ze keerden direct om. Die schapen kunnen je gemakkelijk vertrappelen hoor. Ik wuifde naar de dame, vertrok en verderop stopte een andere dame me omdat ze koeien aan het drijven waren. Allè, ik heb het allemaal gehad! :) De man in zijn jeep achter de koeien bedankte me omdat ik wilde wachten. Het was koud en het regende. Het was 14 graden. En ik die dacht dat het in het oosten beter weer ging zijn. Wat een zomer! Pff! Rond 10u30 stopte ik en plakte me twee boterhammetjes met konfituur en eentje met zalm. Op de natte bank legde ik mijn opblaasbaar kussentje. Ik had een prachtig uitzicht maar er passeerden oh zo veel auto’s en vooral zwaar verkeer. Ja, dat was de highway naar Dunedin. In Milton stopte ik nog eens en kocht me weer een warme chocomelk. Het was nog maar 11u15 en ik was al moe. Dat zal, denk ik, weer het slechte weer geweest zijn die op me werkte. En ook had ik niet zo lang geslapen. Ik had al een paar dagen niks meer gehoord van Steve en Roger. Ik smsde hen om te zeggen waar ik zat. Ik passeerde aan het Lake Waihola waar zwarte zwanen constant hun hoofden onderdompelden. Plots zag ik dat ik een scenic way kon nemen naar Dunedin iplv op die drukke Highway te blijven. Op deze weg zag ik niemand. Enkel een paar mensen die werkten aan de straat. Altijd leggen ze maar asfalt. Ik zat op de kustweg met de South Pacific ocean.Langs beide kanten van de weg merkte ik het hoge pluimgras op en vele reuzetongenplanten. In Taieri = Moturata Island zag ik kilometerslange witte stranden waar niemand te zien was. Ja, het is niet echt zwemweer he. Alhoewel het weer wat zonniger werd en niet meer regende. De grijsblauwe lucht verdronk in de zee waardoor lucht en water één werden. Beiden vertoonden ze dezelfde kleur. Ik denk dat het zo’n 20 gr was met een fris windje. Eindelijk kwam ik in de drukke stad Dunedin aan. Ik zocht de I-Site, parkeerde me en zag staan: 1 hour stay. Dus ik dacht, zonder er echt bij stil te staan, dat ik daar 1 uur mocht parkeren. Ik nam inlichtingen over de pinquin- albatros-toer . Het meisje aan de balie zei dat ik dat zelf met mijn auto kon doen. Ik boekte een cabine aan 46 $. Dat was de goedkoopste van gans de stad en omstreken. Ik wilde weer niet in die kletsnatte tent kruipen. Eigenlijk was het wel verstandig dat ik mijn tent niet meegegeven heb aan mijn ouders in Zuid-Afrika of het had mij een nog duurdere vakantie geweest. Ik kwam een koppel tegen die reisden met een grote mobilhome en de vrouw zei dat het hen voor 1 maand in totaal zo’n 10.000 € zou kosten. Wel de vlucht inbegrepen. Amaai, dat is wel veel geld!!! Maar ze zagen dan ook op geen euro. Daarna ging ik wat ronddolen in de stad. Ik liep in de George Street die leidde naar het Octagon, het achthoekige centraleplein van de provinciehoofdstad Otago. Een jongen speelde doedelzak. Ik gaf hem 1$. De schotse traditie is karakteristiek voor Otago alsook de Victoriaanse gebouwen. Kapitein Cook voer deze plek op 26 februari 1770 voorbij en later bouwden Schotse kolonisten de stad. Zij arriveerden in 1848 met de schepen John Weckliffe en Philip Laing in de hoop werk en geluk te vinden. Voor velen kwam hun droom in 1861 uit. Door de goudkoorts werd Dunedin, ook het “ Edinburgh van het zuiden “ genoemd, een rijke stad. Aan de overkant van het plein bezocht ik de St. Paul’s Anglican Cathedral. In de Stuart street zag ik typische schilderachtige historische huizen. Ik wandelde terug naar de auto en zag dat ik een boete had van 40$. Ja, wat was ik toch stom! Toen ik het bord las, moest je wel eerst een ticketje nemen en dan mocht je voor 3$ maximum 1 uur parkeren. Bon, het zij zo…Ik reed naar de camping en vroeg waar ik mijn boete moest betalen. Dat was naast waar ik mijn auto geparkeerd had. Dus morgen mag ik daar terug naartoe. De recepitoniste zei dat ik wat moest smeken en uitleggen dat ik het bordje niet goed verstond en dat ik een toerist ben etc. Ik zal het proberen maar weet niet of dat wel zal werken. Pff, 40$ is één nacht slapen. Maar niet aan te doen; het is mijn eigen fout! Het zal niet meer voorvallen. Om 16 uur ging ik me douchen. Dat was eens nodg :) want op vrije campings zijn er geen douches. Om 17 uur bakte ik me spek met eieren en at die op in mijn cabine. Dit is een eenvoudig hokje met een kleine frigo, bestek en borden, een broodrooster, een waterkoker, een klein tafeltje en twee stoelen en een bed natuurlijk maar zonder lakens, anders moest ik nog eens 10 $ bijleggen. Ik zal wel in mijn slaapzak slapen. Ik kan alles opladen, het is er lekker warm, ik heb zelfs een klein blazertje in geval het heel koud wordt en een stoel op een terrasje van 2m². Meer moet dat niet zijn. Mijn tent heb ik te drogen gehangen over de wasdraad buiten. Straks haal ik ze binnen zodat ze verder kan drogen. Ik kocht me een 5$ kaart zodat ik nog eens op internet kann om mijn mails te lezen etc. Tot morgen. Ik ga waarschijnlijk naar het schiereiland waar ik dolfijnen, albatrossen en pinquins kan zien. Ze geven wel slecht weer; regen, bewolkt, 14 graden. Dat belooft. Ik ging net naar het toilet en zag dat bijna gans de camping nu vol stond. Een geluk dat ik goed op voorhand boekte. Dada. xxx