Dag 6 6 sept. Tayrona Park

Dag 6 6 sept. Tayrona Parc
Ik had met Adriana afgesproken om 8 uur om te vertrekken met de bus naar het Tayronapark. Ik zag geen Adriana dus ik vertrok maar alleen. Eerst nam ik een bus naar Santa Marta, aan de mercado, aan 1200 Cop. Op de vuile markt spraken ze me al vlug aan om een volgende bus te nemen naar de ingang van het Tayronapark. Op de markt verkochten ze vis en vlees en ook daar rook ik de geur van het verdoefte vlees. Ik moest bijna kokhalzen. Ik kocht me water, cola en een cake want in het park is bijna niets te eten en indien er toch een restaurant is, kost het veel. Deze bus kostte 5000 Cop en duurde 1 uurtje. Onderweg zag ik een grote dode hond langs de straat. Ik wenkte mijn ogen af. We reden door het groene park met vele bananenbomen. Aangekomen in het park moest ik ingang betalen. Ik probeerde met mijn Belgische studentenkaart, van tien jaar geleden toen ik Spaanse les volgde in de GLTT, maar het pakte niet. De dame zei dat dit enkel geldt onder de 25 jaar. Ja, en dat zal ze wel gezien hebben dat ik ouder ben. :-) Dus, 37.000 Cop voor de ingang naar wat mooie stranden. Pff... ik nam een colectivo aan 2000 Cop naar de ingang van de eerste beach “Canaveral”. Vanaf daar kon je een paardje nemen naar het volgende strand. In Canaveral mag je niet zwemmen. Het is er veel te gevaarlijk. Honderden mensen zijn hier al verdronken. Ik zag in een waterplas vele vogels zoals flamingo's, gieren en andere soorten grote prachtige vogels. Ik besloot maar te lopen en geen paard te nemen. Het was echter een lange weg van 1 uur door modderige smalle wegen in de jungle. Ik had toch maar beter een paard genomen. :-( Mijn sandalen zaten vol het slijk en de uitwerpselen van de paarden. Dat spoel ik er straks wel allemaal af in de oceaan. Onderweg kwam ik een koppeltje tegen uit Nederland. Altijd leuk om nog eens Nederlands te praten. Zij bleven 1 nacht overnachten in hangmatten in het park. Bij gebrek aan tijd deed ik dit niet. Na een uurtje kwam ik dorstig aan in Playa “Arrecifes”. Daar dronk ik een lekker sinaasappelsapje aan 4000 $ = 2 €. Ja ,alles is veel duurder in het park. Ik zag opnieuw een prachtig blauw water. Het strand was niets. Ik liep verder tot Playa “La Piscina.” Om 12 uur kwam ik eindelijk aan. Ik ben vertrokken om 8 uur deze morgen. Dus een lange en dure weg om wat zee en een mooi strand te zien. Alles was mooi maar ik heb al veel mooiere plaatsen en stranden gezien. En gratis! Het is eigenlijk schandalig dat je zoveel moet betalen om een stukje natuur te zien. Onderweg kwam ik Daniel tegen uit Argentinië. We raakten aan de praat. Hij bleef een paar uur bij me zitten. We genoten van het zalige water. Het strand was smal. Er was niet veel volk. Het was heel warm. Ik denk een 40 graden. Rond 15u30 besloten we terug te stappen daar het een paar uur is vooraleer we tot aan de ingang zijn. En ik wilde de laatste bus niet missen! Na wat klimmen en klauteren over rotsen vroeg een man of we een “Caballo “wilde. Ik had al in mijn hoofd dat ik een paard ging nemen. Ik had geen zin om weer door het slijk te wandelen. Ik kon dan nergens meer mijn voeten afspoelen. De gids vroeg eerst 20.000 Cop en ik dingde af tot 16.000 Cop. Hij was akkoord. Daniel bekeek me en zei dat ik nogal een “ commercevrouw” was. Ik stapte op de merrie. Haar veulen van 7 maand liep achter haar aan. Wanneer ik eventjes stopte dronk het veulen van haar moeder. Hoe lief! Ik trok de kop, draafde en galoppeerde op rechte stukken. Op sommige plaatsen was het zo steil en smal dat ik me goed achterover leunde. Wat zien die paardjes toch af in die warmte. Ik hield mijn paard kort daar Daniel niet gewoon was van op een paard te zitten en wat panikeerde. Vanop mijn paard kon ik mooie foto's nemen van de dichte jungle. Super grote vlinders. Ik hoorde brulapen in de verte. Rond 17 uur was de rit spijtig genoeg voorbij. Daniel was heel content want zijn kroonjuwelen deden veel pijn. :-) Ik wilde de goedkoopste manier terug nemen naar Santa Marta maar Daniel wilde de vlugste weg. Ik had geen zin om dit te betalen en hij betaalde voor mij. Wat lief! 34.000 Cop ( voor twee personen ) voor een shuttlebus die je afzet voor je hotel. Een groot verschil met de bussen die ik nam aan 6200 Cop. We reden tot aan Daniels' appartement in Rodadero, naast Santa Marta, waar ik woonde. Dit is een leuke plaats, duurdere hotels, grote moderne winkelcentra. Geen backpackersplaats. We wandelden op het strand waar we de zonsondergang zagen. Een Colombiaanse band speelde dansmuziek. Mensen dansten op het strand en trokken Daniel mee. Leuk om eens mee te maken. Daniel nodigde me uit in een Mexicaans restaurant waar we een lekkere cocktail dronken en waar ik heerlijke fajitas at met kip. Ik eet dit liever met vlees maar het vlees in Colombia is echt niet lekker. De zeboes zijn van een mindere kwaliteit en het vlees is hard. Ja, dat had ik al ondervonden, alsook de geur! :-) Het was 23 uur. Ik wilde naar huis want ik had mijn hotel nog niet betaald en misschien zouden de eigenaars, Catrin en Adriana wel ongerust zijn dat ik nog niet terug was van het park. Ik nam afscheid van Daniel en hebben afgesproken binnen twee maanden in Buenos Aires waar hij woont. Hij gaat me dan meenemen naar zijn stad. Leuk. Rond 14 november ben ik in Argentinië. En het goede nieuws is dat mijn vriendin Anje me 19 november daar komt bezoeken . Ze blijft drie weken. Ik zie er al naar uit! Rond middernacht lag ik uitgeput op mijn bed. Ik had een super leuke dag.