Dag 11 14 aug. Managua - Little Corn Island

Dag 11 14 aug. Managua – little Corn Island
Om 3u30 liep mijn gsm af. Om 4 uur wekte ook de receptie van het hotel me zodat ik me toch niet zou overslapen . De taxi had me beloofd om me om 4u30 op te pikken. Echter geen taxi te zien. Ik zal hem waarschijnlijk de dag voorheen te weinig betaald hebben. :-) De taxi van het hotel wilde me wel voeren aan 160 C. Ja, ik kon niet anders. Om 5 uur stond er reeds veel volk aan de check- in. Ik had een overgewicht van 16 $. Ik had mijn toiletzak eruit genomen en die als handbagage meegenomen samen met mijn kleine ( maar zware ) rugzak. Die hebben ze gelukkig niet gewogen. Ik moest ook nog een taksticket nemen aan 23 C. In de kleine luchthaven nam ik een warm broodje met hesp en kaas en een thee. Ik leerde de Amerikaan Jonathan kennen die ook naar Little Corn Island vloog. In het vliegtuigje was er plaats voor ongeveer 30 personen. Ik sliep. We maakten een tussenstop in Bluefields. Mensen stapten uit. Wij moesten even blijven zitten vooraleer we opstegen daar er veel bliksems waren. Na een kwartiertje moesten ook wij in “transit” gaan. Het onweer was te fel. Daar leerde ik Anna en Joe kennen, opnieuw Amerikanen. Na 45 minuten steeg de piloot toch op. We hadden een paar luchtzakken maar ik probeerde er niet teveel aan te denken. We moesten namelijk die donkere onweerswolken door. We landden in Big Corn Island. Het goot bakken uit de hemel. Onmiddellijk waren we kletsnat. Jonathan en ik namen een taxi aan 1 $ naar het dok van de haven waar een klein bootje naar little Corn Island vaarde. Een local vroeg me of hij mijn valies mocht inpakken in een grote plastic daar de boot “open” was. Ik gaf hem 2 $, hij kocht een zak en verpakte goed mijn valies. Voor mijn kleine rugzak, waar mijn pc in zit, had ik zelf een hoes. Ik had het koud, trok mijn fleece en een regenjas aan. We hadden een uurtje de tijd om een koffie te drinken of iets te eten. Ik dronk een warme koffie daar ze geen thee hadden. De local kwam bedelen of ik hem ook een koffie wilde betalen want hij bibberde van de kou. Hij had zich zo uitgesloofd voor mij dus dat kon er zeker van af. De valiezen werden gelukkig toch in een ruim gestoken. Wij zaten op zitbanken in de kletsende regen. De vaart duurde een half uur. De boot vaarde heel vlug zodat we bij hoge golven letterlijk omhoog vlogen. Een man, Captain Tony, had zich al van plaats verzet. Hij had een serieuze klop in zijn rug gekregen. Hij mommelde dat de boot veel te vlug ging met zo'n storm en ging meer achteraan zitten. Ik zag hem letterlijk 1 meter omhoog vliegen! :-) Ik vond het leuk. Het was net een Walibi attractie! :-) Een ander koppel vertelde me dat hun vorige boot bij elke golf water schepte en hun bagage doorweekt was. Ze hebben gans hun valies moeten laten wassen en vooral drogen. Eindelijk kwamen we op het kleine eilandje aan. Little Corn Island BB en mijn hoofdkussen zaten bij mijn valies in de grote zwarte plastic zak. Aan wal trok ik mijn valies met de plastic door de modder en de regen naar een hotel. Op een elektriciteitsdraad zag ik honderden vogels naast mekaar zitten. Ik vroeg aan een local wat voor vogels dit waren. Zij noemen die de Rain birds. Ze zijn er enkel wanneer het regent. Anders zie je ze nooit. Ik nam een kijkje in Lobster hotel waar een single kamer 20 $ kostte. Samen met Anna en Joe bekeken we ook het hotel Delfines waar een kamer voor mij 25 $ zou kosten. Deze was veel mooier dan de vorige maar had geen uitzicht op zee. Het goedkopere hotel had dit wel. Zij bleven daar en ik keerde terug. Ik hing al mijn natte kleren omhoog. Ontblootte mijn valies van de plastic en zag dat BB volledig onder de modder zat en doorweekt was. Ai, ai, ik gaf hem direct een bad. Ik hoop dat hij droog geraakt. Ik had geen elektriciteit. Tot 14 uur is er geen power daar het eilandje dit niet kan trekken. Enkel de hotels met generator ( zoals Delfines ) hadden wel energie. Gelukkig was het niet warm in de kamer door de storm. Men zei me later dat ze een heel erge storm hadden. Een meisje in mijn hotel zei me dat de palmboom zelfs bijna op het hotel overwaaide. Ze was ook verwonderd dat we met zo'n storm er door geraakt waren. Hm... Er werd die dag zelfs niet gedoken of geen enkele boot vaarde uit. Pff, het eiland leek niet tof in de regen. Ik heb een bed, een tv, een ventilator, een muggennet, een badkamer met de douche in dezelfde plaats, zodat het toilet, je wasbak, het toiletpapier en je toiletzak ook nat is. :-( Ik had geen licht in de badkamer. De eigenares, een zwarte struise vrouw, gaf me een nieuwe ampul en ik veranderde zelf het licht in de badkamer. Ik stond daarvoor op twee stoelen en kon er net aan. Wanneer ik water in de wasbak neem, loopt ook het water onderaan door in een emmer. Ja, voor 20 $ zal ik maar niet klagen. Ik heb een gezamenlijk balkon met uitzicht op zee en dat vind ik ook belangrijk. Anne, Joe en ik spraken af in de Tranquilo bar waar we een sandwich aten. Iedereen was doodmoe. Het was slecht weer en we gingen allen een dutje doen. Mijn dutje duurde 4 uur! :-) Om 17u30 zat ik weer bij de anderen in de bar aan het strand. Anna wilde kreeft eten en we stapten naar een local restaurant waar ze voor 10 $ een langoustinestaart gaven met look, rijst en een slaatje. Vele honden en katten stonden rond onze tafel. Ik kon het natuurlijk niet laten om hen ook een stukje kreeft te geven. Daarna gaf ik de rest van de rijst. Ze vochten ervoor en regelmatig verzette ik het bord zodat iedereen een stukje had. Ook het karkas van de kreeft aten ze volledig op. Een papegaai in een kooitje deed mijn gelach na en zei telkens: “ Hola, hola “ . Grappig! Rond 21 uur ging ik naar mijn kamer, keek wat tv maar viel opnieuw in slaap. Hopelijk is het morgen beter weer want ik wil twee dagen duiken. x