Dag 8 8 maart Exmouth
Door: kristindaelman
Blijf op de hoogte en volg Kristin
08 Maart 2012 | Australië, Exmouth
Dag 8 8 maart Exmouth
Om 7 uur werd ik wakker. Bab was reeds wakker om 6u30 om de lunch van haar kinderen te maken. Het gezin vertrok te voet naar school. Dit is echter maar één straat verder. Lisa en ik maakten onze zak klaar met ons snorkelgerief en reden met Babs’ auto noordwaarts langs de Yardie Creek Road en de marinebasis tot Bundegi Beach, onder een stel lelijke marineantennes. We namen een halve tank bezine en betaalden elk de helft. We hadden voor 132 $ voor 73 liter! De marinebasis is goed bewaakt. Bab weet niet wat ze daar allemaal doen. Het is Top Secret. We kwamen aan het puntje van de kaap en Vlaming Head Lighthouse. Het was een mooi uitzicht over de omgeving en de Muiron Islands in het noordoosten. Voorbij het schildpaddencentrum staat het entreekantoortje van het Cape Range National Park? Bab had een kaart van DEC waardoor we geen 20 $ / persoon moesten betalen. De nabijheid van het continentaal plat zorgt voor een enorme biodiversiteit: het zeepark telt ruim 500 soorten vis en 250 soorten koraal die migrerende walvissen en walvishaaien aantrekken. Je kunt een hele dag van verlaten strand naar verlaten strand gaan en in heldere lagunes zwemmen. We snorkelden bij het beschutte Lakeside. Na een uurtje stopten we. Ik vond het niet zo speciaal. We zagen wel een paar eaglerays en drie kleine white tip Reefscharks. Twee toen we in het water stapten en één zag Lisa net voor haar voeten voorbij zwemmen. We wilden Turquoise Bay testen. De oceaan was inderdaad prachtig gekleurd in turquoise. De watertemperatuur was meer dan 28 graden. Zalig! Dit is de beroemde “ drift snorkel “ die ons over 200 meter kleurrijk koraal meevoerde. Kleurrijk was het niet overal want de laatste cycloon had veel schade aangericht. Ook Lisa vond het snorkelen 4 jaar geleden veel beter. Ze was erg ontgoocheld. We zagen een grote stingray en vele grote vissen en koraal. Maar verleden jaar snorkelde ik in Egypte en daar vind ik het nog altijd het mooiste van wat ik ooit gezien heb. Men zegt dat het mooier is hier dan The Great Barrier Rif. Oei, dan gaat het toch niet zô fameus worden dan dat ik me voorstelde. Het is wel zo dat ik niet teveel mag vergelijken met andere landen en moet genieten van elke duik of snorkeling in dat bepaald land. Vanwege de sterke stroming deden we de drift snorkel bij eb. De beste snorkelplek zou Oyster Stacks zijn. Inderdaad zagen we vele kleurige vissen onder de bogen die gevormd werden door de vier schelpachtige uitsteeksels. Enkel bij vloed was dit mogelijk. Er was ook weer veel stroming. Lisa had me gewaarschuwd dat ik met een t-shirt moest zwemmen en me om de twintig minuten moest inwrijven met een zonnecrème met een hoge beschermingsfactor. Ik smeerde zoveel ik kon. Toen we rond 17 uur thuis kwamen waren mijn achterbenen knalrood. Ik was serieus verbrand. Dat zal pikken deze nacht! :) De kinderen en Bab waren reeds thuis van school. Bab maakte ons hamburgers en dipgroenten. Ze had nog wat rode wijn open staan ( ik weet wel niet hoelang reeds! ) en we dronken allen een glaasje. De kinderen gingen naar bed en wij zaten op het terras ( weer op de onhandige muurtjes ) wat te kletsen. Het is echter zo dat Lisa en Bab veel met mekaar spreken en in hun “vlugge, binnensmondse” engels zodat ik niet altijd kan volgen en het op de duur vervelend wordt en ik eigenlijk niet meer luister. Om 21 uur besloot ik dan maar in mijn bed te kruipen. Ik hoorde Lisa om 02.00 uur in haar bed kruipen. Amaai, die hadden og veel te vertellen. Maar ja, dat zijn goede vriendinnen die mekaar al vele jaren niet meer gezien hadden. x
Om 7 uur werd ik wakker. Bab was reeds wakker om 6u30 om de lunch van haar kinderen te maken. Het gezin vertrok te voet naar school. Dit is echter maar één straat verder. Lisa en ik maakten onze zak klaar met ons snorkelgerief en reden met Babs’ auto noordwaarts langs de Yardie Creek Road en de marinebasis tot Bundegi Beach, onder een stel lelijke marineantennes. We namen een halve tank bezine en betaalden elk de helft. We hadden voor 132 $ voor 73 liter! De marinebasis is goed bewaakt. Bab weet niet wat ze daar allemaal doen. Het is Top Secret. We kwamen aan het puntje van de kaap en Vlaming Head Lighthouse. Het was een mooi uitzicht over de omgeving en de Muiron Islands in het noordoosten. Voorbij het schildpaddencentrum staat het entreekantoortje van het Cape Range National Park? Bab had een kaart van DEC waardoor we geen 20 $ / persoon moesten betalen. De nabijheid van het continentaal plat zorgt voor een enorme biodiversiteit: het zeepark telt ruim 500 soorten vis en 250 soorten koraal die migrerende walvissen en walvishaaien aantrekken. Je kunt een hele dag van verlaten strand naar verlaten strand gaan en in heldere lagunes zwemmen. We snorkelden bij het beschutte Lakeside. Na een uurtje stopten we. Ik vond het niet zo speciaal. We zagen wel een paar eaglerays en drie kleine white tip Reefscharks. Twee toen we in het water stapten en één zag Lisa net voor haar voeten voorbij zwemmen. We wilden Turquoise Bay testen. De oceaan was inderdaad prachtig gekleurd in turquoise. De watertemperatuur was meer dan 28 graden. Zalig! Dit is de beroemde “ drift snorkel “ die ons over 200 meter kleurrijk koraal meevoerde. Kleurrijk was het niet overal want de laatste cycloon had veel schade aangericht. Ook Lisa vond het snorkelen 4 jaar geleden veel beter. Ze was erg ontgoocheld. We zagen een grote stingray en vele grote vissen en koraal. Maar verleden jaar snorkelde ik in Egypte en daar vind ik het nog altijd het mooiste van wat ik ooit gezien heb. Men zegt dat het mooier is hier dan The Great Barrier Rif. Oei, dan gaat het toch niet zô fameus worden dan dat ik me voorstelde. Het is wel zo dat ik niet teveel mag vergelijken met andere landen en moet genieten van elke duik of snorkeling in dat bepaald land. Vanwege de sterke stroming deden we de drift snorkel bij eb. De beste snorkelplek zou Oyster Stacks zijn. Inderdaad zagen we vele kleurige vissen onder de bogen die gevormd werden door de vier schelpachtige uitsteeksels. Enkel bij vloed was dit mogelijk. Er was ook weer veel stroming. Lisa had me gewaarschuwd dat ik met een t-shirt moest zwemmen en me om de twintig minuten moest inwrijven met een zonnecrème met een hoge beschermingsfactor. Ik smeerde zoveel ik kon. Toen we rond 17 uur thuis kwamen waren mijn achterbenen knalrood. Ik was serieus verbrand. Dat zal pikken deze nacht! :) De kinderen en Bab waren reeds thuis van school. Bab maakte ons hamburgers en dipgroenten. Ze had nog wat rode wijn open staan ( ik weet wel niet hoelang reeds! ) en we dronken allen een glaasje. De kinderen gingen naar bed en wij zaten op het terras ( weer op de onhandige muurtjes ) wat te kletsen. Het is echter zo dat Lisa en Bab veel met mekaar spreken en in hun “vlugge, binnensmondse” engels zodat ik niet altijd kan volgen en het op de duur vervelend wordt en ik eigenlijk niet meer luister. Om 21 uur besloot ik dan maar in mijn bed te kruipen. Ik hoorde Lisa om 02.00 uur in haar bed kruipen. Amaai, die hadden og veel te vertellen. Maar ja, dat zijn goede vriendinnen die mekaar al vele jaren niet meer gezien hadden. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
