Dag 8 4 febr. Taupo - Ohakune
Door: kristindaelman
Blijf op de hoogte en volg Kristin
04 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Ohakune
Om 6u had ik mijn gsm gezet. Ik had heerlijk geslapen. Veel beter met mijn intexmatras en een hoofdkussen. Ik wilde vroeg vertrekken daar ik al genoeg tijd verloren had. Er paar mensen begaven zich naar de douches. Het was rustig. Het was koud, bewolkt en regenachtig. Met mijn fleeze en windjack ging ik me wassen, zette een tas thee met de kraan “ Hot Water “ wat heel snel is. Om 7u20 ging ik in mijn gebruikelijke bar, restaurant , wat denk je? natuurlijk spek met eieren eten. Daar kon ik weer gratis op internet. Om 8u reed ik voor de laatste maal langs het eindeloze prachtige Taupomeer. Ik zag zwemmers met badmutsen aan die waarschijnlijk een wedstrijd hielden. Brr, in dat koude water! Ik reed richting Turangi dat op 47 km van Taupo ligt. Voor alle zekerheid ging ik eerst nog tanken. Ik had 43 $ voor 20,19 liter. Opnieuw kwam ik heel veel overreden dieren tegen op de weg. Ik reed met de verwarming op heat. Zo koud vond ik het! Ik passeerde mooie landschappen vooral van naaldbomen en nu vooral veel hoog pluimgras. Ook dat staat bij ons in sommige tuinen en in deze streek zag je het overal, met massa’s. Ik bleef maar stijgen. Ik klaarde regelmatig mijn oren door het hoogteverschil. Na Turangi nam ik de Highway 1 naar Rangipo en daar is het weder fel veranderd. Het begon te regenen, meer miezelen. Ik draaide af op de Highway 46, daarna 47 naar Chateau de Tongariro. Ik zat constant in een dikke mist. Je kon maar 10 meter vooruit zien. Ik heb dus niks van het landschap gezien. En ik zat dan in het nationale park van Tongariro! :) Enkel het hoge pluimgras kon ik nog net zien langs de weg. Ik stapte in het Grand Chateau binnen. Het ligt aan de voet van de Mount Ruapehu ( 2797 m. ) Wat was het er prachtig. Ik zag de schitterende luchters, een biljartzaal, lounges met prachtige gestoffeerde zetels, hoge plafonds en een chique restaurant. Ik profiteerde ervan om naar het toilet te gaan in een mooi interieur. Ik deed alsof ik een klant was. :) Ik ging uit nieuwsgierigheid toch maar eens de prijs vragen voor een single room. Eh… 195 $ / nacht! Dat was dus niks voor mij. Ik zou maar weer in mijn tentje kruipen. Pff, wat kon ik doen met zo’n str…weer. Ik zag nochtans vele hikers die trampings maakten. Maar je moest zien hoe goed die geêquipeerd waren! Dat had ik allemaal niet mee hoor. Ik heb enkel zomerkleren mee. Bon, ik besloot van de berg op te rijden. Ik was gans alleen in de mist. Sporadisch passeerde ik een auto. Ik kronkelde in de haarspeldbochten. Ik moest mijn “ automatique “ zelfs in stand 2 zetten of ik geraakte niet boven. Ik wilde het Whakapapa skigebied zien. Toen ik boven aan de berg stond, zag ik geen besneeuwde bergen maar één mist. Ik zag amper de stoeltjesliften en de sneeuwkanonnen die er beteuterd bijlagen. Het was net een ingeslapen stad. En zeggen dat het in de winter hier super druk is wanneer men komt skieên. Ik zat ongeveer op 2797 meter. Het was er koud. Het zou hier prachtig geweest zijn indien ik ook maar iets kon zien. Ik zag jeugd gekleed in korte broek met hooggtrokken hikekousen, goede wandelschoenen en een zware rugzak met tent vertrekken in de regen door de dikke mist. Wat zijn die dapper. Hier maken ze geen hikes maar trampings. Ik liet me naar beneden rijden. Ik reed voorzichtig want er waren grote afgronden. Soms zag ik wat vulkaanstenen uitsteken door de mist. Eigenlijk skiet men hier op de vulkaan. Je kan dan tot aan de “lakes” skieên. Spijtig dat Nieuw- Zeeland zo ver is anders zou het hier prachtig zijn om met skivakantie te gaan. Eens iets anders dan Frankrijk, Italie, zwitserland of Oostenrijk. Ik ging naar de infostand. Het was een grote moderne stand. Overal had je hokjes waar je video’s kon bekijken van de vulkaanuitbarstingen, de aardbevingen die er geweest zijn, het ontstaan van het skigebied. Men toonde opgezette dieren die er te vinden zijn in NZ. Ik denk dat één soort ervan dat bepaalde dier is dat ik telkens dood op de straat zie liggen. De naam is me ontsnapt. Er leven er 70 miljoen in NZ. Dat is 20 van die diertjes per inwoner. Ze doden vele andere dieren, zoals de kiwi, en zetten de pest over. Ook in deze rivieren in de streek mag je geen rivierwater drinken daar er kans ik op hersenvliesontsteking. Het 75.000 ha grote Tongariro National park in het centrum van het Noord-eiland kun je met één woord karakteriseren met “ Vulkanen”. Het is ook het oudste en heeft van de Unesco de status van “World Heritage” gekregen met zijn verscheidenheid aan vulkanische landschappen. ( Ja, als het goed weer is natuurlijk! ) De hoogste berg is de met sneeeuw bedekte Mount Ruapehu. Het kratermeer liep in 2007 na hevige regenval over waarna een modderstroom het dal in golfde. De laatste uitbarsting van de vulkaan vond plaats in september 2007. Deze ging gepaard met met een zeven minuten durende aardbeving. Ten noorden van die berg ligt de nog actieve vulkaan Mount Ngauruhoe ( 2290 m. ) In 1975 kwam hij voor het laatst tot uitbarsting. Tussen de Mount Ngauruhoe en de Mount Tongariro ( 1968 m. ) strekt zich een keten van kraters en kleurige vulkaanmeren. Ik zou dit allemaal toch zo graag willen zien. Ik vroeg de weersvoorspellingen en morgen zou het klaar zijn met een paar wolken. De dagen daarna weer heel cloudy. Ik moet er dus morgen van profiteren. Ik ga, indien het weer het toelaat, waarschijnlijk met een klein vliegtuigje tussen de bergen, boven de vulkanen en de meren vliegen. Morgen moet ik de airport bellen om 10u om te zien of het doorgaat en ook om te zien of er nog iemand ingeschreven is want voor één persoon vliegen ze niet. Ik vloog ook al eens tussen de hoogste watervallen van de wereld( 1 km hoog ) in Venezuela en dat was echt prachtig. Maar als het niet doorgaat ga ik wel opnieuw niet gaan wachten , zoals met de skydiving, op beter weer. In het Wkakapapa Holiday Parc ging ik de prijs vragen, 19 $ voor mijn tent. Het zou er waarschijnlijk ook prachtig zijn tussen de vulkanen en de bergen bij beter zicht. De man zei me dat hij 42 jaar is en dat hij in zijn leven nog nooit zo een slechte zomer meegemaakt heeft. Hij verstaat er zich niet meer uit. Lappe, net nu ik er ben hebben ze geen zomer! Straks moet ik hier nog winterkleren kopen! Maar we gaan niet mokken. Ik duim voor prachtig weer morgen. Optimist tot in de kist. :) Ik kreeg kou en ging in een skihut een warme aardappelsoep drinken en een warme croissant met kaas en ham. Ik voelde me net op skivakantie maar dan zonder sneeuw. Ik kon me voorstellen hoe leuk de apres-ski bar hier wel zou zijn. Ik zag lege parkings voor autobussen, overal bordaanwijzers van “ niet met skiboots binnen” enz. Bij de infostand vroeg ik waar ik iets kon zien van de film “Lord Of The Rings”. Ze stuurde mij naar de Tawhai falls. 20 minuten wandelen. Bon, dat was nog te doen. Indien mijn jeans niet te nat wordt is het ok want ik heb er maar één mee. Ik daalde af langs de rivier Mangaturuturu, of was het nu de Wkakapapanui, en zag de indrukwekkende watervallen. Ik kon me hier wel geen scene uit de film herinneren. Daarvoor zou ik de film nog eens moeten herbekijken. Het meisje stuurde me ook naar de Whakapapa skifields, waar ik net vandaan kwam. Dat zal voor morgen zijn want daar zag je geen steek voor ogen. Ik besloot van verder te rijden. Ik passeerde immense grasvelden met honderde net geschoren witte schapen. 35 km van het park vandaan arriveerde ik in het skidorpje Ohakune. Echt sympathiek. Leuke apres- skibars met gezellige kleine winkeltjes. Ik reed naar Top 10 Holiday Parc, boekte aan 19,5 $ en installeerde mijn tent in de miezel. Amaai, wat een verschil met de andere parken. Dit was een veel kleiner en ouder park, minder goed onderhouden, een oude keuken en…geen Hot water kraan. :) Maar ja, ik maakte me een tas thee in de microgolf. Ik zit hier nu buiten aan de bbq site waar ik een stoel en tafel heb onder een afdak. Mijn handen en neus voelen ijskoud aan. Ik maak me nog maar een warme tas. Straks warm ik de overschot van gisteren op, verken ik het dorpje nog eventjes en zet ik me wat in de tv zaal met een boek of een film. Ik heb hier echt nog geen tijd gehad om te lezen. Ik zal deze nacht twee pulls over mekaar aantrekken want de vorige nacht had ik het koud. Ik ga me nu wat eitjes kopen en een toastbrood. Dit zal me op de duur wel voordeliger uitkomen dan telkens 16 $ te moeten betalen voor een ontbijt. Ik ben net terug van de supermarkt. Ik kocht me boter, peper, zout, toastbrood, eitjes, spek en een klein flesje schuimwijn. Ook een pakje Marlboro aan 19$!!!!!!!!!!!!! Pff!!! Ik heb ondertussen mijn indisch eten op. Ik praatte met toeristen in de keuken. Ook zij vonden het erg van het slechte weer. Ik gaf wat kroepoek aan kinderen van Denemarken. Hun ouders zeiden dat ik een vlugge maaltijd had. Ja, 2 minuutjes in de microgolf en zij maar uren koken. :) Ik ging me wat in mijn auto zetten met de verwarming op max. Ik bekeek de film: “ Rien a déclarer? “ Ik lachte me kapot. Een goeie film. Ik had hem nog niet gezien. Om 22u kroop ik warm ingeduffeld mijn tentje in. Tot morgen. xxx
-
05 Februari 2012 - 09:37
Klaas Pieterman:
Hallo Kirstin, heb je ontmoet op de camping in New Plymouth.
Groetjes Klaas -
05 Februari 2012 - 09:39
Hans Versluys:
Possums!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley