Dag 5 1 nov. Valparaiso

Dag 5 1 nov. Valparaiso
Ik sliep heerlijk in mijn prinsessenbed . Het ontbijt was tot 11 uur. Om 10u45 stapte ik via de straat naar de ontbijtzaal. Ik was er gans alleen. Alles stond klaar. Vers fruitsap, thee, koffie, een boterhammetje, in driehoekvorm, met een sneetje kaas ertussen. Dit warmde ik op in het croque monsieur apparaat. Stukjes vers stokbrood met een sinaasappeljam. Het fruit was reeds allemaal op door vorige toeristen. Ja, ik moest maar wat vroeger ontbijten he. Daarna nam ik de ascensor naar beneden, naar het reisagentschap. Ja, alles gesloten. Oh nee, het is Allerheiligen! Daar had ik niet aan gedacht! Wat zou ik doen? Ik kan niet tot maandag in Valparaiso blijven, waar niet veel te doen of te zien is, om een vlucht te boeken. Ik sprak met Carlos en samen zochten we op zijn pc naar bussen die tot in Puerto Montt rijden. 16 uur slaapbus. Het kan niet anders. Ik moet hier weg. Ik kan hier geen tijd meer verliezen. Ik boekte een busrit op mijn pc bij het agentschap “Bus Norte”, cama de suite, waar je je zetel tot 180 graden kan overhellen, een warm diner krijgt met wat snacks en drank. 35.000 peso. Het is de helft van de prijs van een vlucht, maar wel vermoeiender. Maar het zij zo... Ik boekte dan ook een hotelkamer in Puero Montt, dicht bij de zee en het centrum. Ik deed opzoekingswerk naar een ferry die je van Puerto Montt naar Puerto Natales brengt langs de fjorden. De vaart duurt 4 dagen. Het goedkoopste dat ik kon vinden was met “Navimag” aan 480 $ in een dormcabine, dwz met vier of meerdere personen in een kleine kajuit zonder raam. Indien ik een kajuit alleen wil komt dat op 1500 $, wat niet voor mij is. Ik las in mijn Lonely Planet dat je soms offertas kunt vinden, de dag zelf. Ik zie wel wanneer ik in Puerto Montt ben. Ik moet ook rekening houden met mijn tijd want ik heb op 14 november reeds een vlucht van Santiago naar Buenos Aires, Argentinië. Misschien kan ik die vlucht verzetten met vertrek in Punta Arenas iplv Santiago. Dat moet ik ook nog uitdokteren. Vandaag zou het maar een luie dag worden. Ik stapte tot in het centrum op jacht naar een restaurant. Ik moest toch weer eens iets deftigs eten. Een leuk restaurantje met terras over de zee. Glazen tafels. Vier verliefde koppeltjes rond mij. Ik zat daar moederziel alleen. Ik ben dat wel gewoon maar wanneer ik die koppeltjes bezag, kreeg ik het eventjes moeilijk. Wat zou het leuk zijn hier met je vriend te zitten, romantisch, genietend van een heerlijke Pisco Sour en het lekkere eten. Vertellen over je dag. Samen proeven van de wonderbaarlijke natuur. Ik bestelde een stukje Lomo, a la Inglesia = saignant, met een drie pepersaus, paddenstoelen, gegratineerde aardappeltjes, warme kerstomaatjes met een zalige romige saus met pesto. Mm, overheerlijk!!! Ik voelde me net op een trouwfeest! Zo een smakelijke “nouvelle cuisine”! Ik likte als het ware mijn bord af. 14.000 p = bijna 50 $! Ai, ai,ik zal weer op iets anders moeten besparen! Maar het had me deugd gedaan. I needed it! :-) Het enige glaasje Pisco Sour, met honing, zat al in mijn hoofd. Raar dat, wanneer je al heel lang niets meer drinkt, dat zo vlug in je hoofd zit! Deze avond was er in de straat een wijndegustatie in een tent. Naar het schijnt koop je één glas aan 5000 p en mag je zoveel proeven dat je maar wil. Het begint om 19 uur. Ik rustte een uurtje op mijn bed. Toen ik wakker werd had ik al geen zin meer om naar die degustatie te gaan. Wat zou ik daar alleen doen? Ik ken er niemand. En na twee glazen zou ik misschien al dronken zijn? :-) Ik besloot maar van niet te gaan. Ik skypte naar Mike, zat wat op internet en bekeek twee filmen op tv.