Dag 3 22 aug. Bocas Del Toro Dolfijnen
Blijf op de hoogte en volg Kristin
23 Augustus 2012 | Panama, Bocas del Toro
Dag 3 22 aug. Bocas del Toro dolfijnen
Om 8U30 werd ik wakker. Er was geen licht, geen ventilator en geen water. Pff, ik had zo een piepklein pillampje waarmee ik naar al mijn zaken zocht. Met een flesje water waste ik me en poetste mijn tanden. Me schminken kan ik zonder licht :-). Enkel op gevoel. Ik moest zo vlug mogelijk die donkere, warme kamer uit! Ik ontplofte bijna van de warmte. Ik kocht me een broodje met tonijn bij de Chinezen. Overal zitten ook hier Chinezen die een supermarkt of een bakkerij uitbaten. Opnieuw, zoals in mijn andere landen, zijn deze mensen heel onvriendelijk. Nooit kan er een lachje van af! Wat wil je? Ze werken dag en nacht. Het broodje diende als lunch wanneer ik op de eilanden zit. Ik nam een ontbijt in het barretje van de duikclub. Het regende. Ik liep nog vlug om mijn windjack. Die zou ik op de boot wel nodig hebben. Om 10 uur stond ik paraat aan de boot. Ik voegde me direct bij de vier mensen uit Parijs. Allen twintigers. We zaten met 11 mensen in het kleine bootje. Er was wel een dekzeil. Maar de regen maakte ons toch nat. Ik legde mijn “Belgacom” regenhoes op mijn zitje want dat was kletsnat. Sommigen hadden geen regenjas bij en ik zag ze rillen. Hopelijk klaart het op want naar de “ Bounty eilanden” gaan met regen is niet leuk. We kwamen in Dolphin Bay aan rond Isla Cristôbal. Al gauw zagen we een drietal dolfijnen. Het was niet gemakkelijk om een foto van ze te nemen want telkens was ik één seconde te laat. Ook sprongen ze niet uit het water, zoals ik de publiciteit zag in de reisbureaus. Er waren verschillende bootjes die rond circelden rond de dolfijnen. De boten maakten snelle toertjes om golven te maken. Uit ervaring zouden de dolfijnen dan meer uit het water springen. Maar die chance hadden we niet. Maar we hebben ze toch gezien. Daarna vaarden we naar het Cayo eiland waar we in het water vele grote zeesterren zagen. Onze gids, Carlos, nam een kwal en een zeester uit het water om foto's te kunnen maken. Hij wilde de kwal op mijn hand zetten maar ik bedankte hem vriendelijk. Ik wilde geen kwallenbeten. Ik heb al beten genoeg! :-) We zetten vlug de zeesterren terug daar ze anders sterven. Het regende niet meer. Daarna vaarden we verder naar een ander eilandje waar één restaurantje is en waar twee tamme, prachtig gekleurde papegaaien op het gras zaten. Ik gaf hen een koekje en ze aten uit mijn hand. Ik vind papegaaien mooie beesten. Deze waren grote exemplaren. Wie wilde bestelde eten om mee te nemen naar een ander eiland waar geen restaurant of bar is. Ik bestelde niks daar ik mijn broodje bij had. Daarna vaarden we naar een plaats om te snorkelen. Het was een mooie plaats met kleurrijke koralen, grote en kleine kwallen en vele vissen. Zelfs mooier dan de vorige duik. Na een uur haalden we ons eten op en vaarden naar het Zapatillas eiland, een” Bounty “ eiland. Carlos vroeg of ik wilde varen. Ja, dat moest hij mij geen twee keer zeggen. Het was zalig te varen rond de vele kleine onbewoonde eilanden. Ik gaf het toch maar op want die Carlos stond ietsje te dicht achter mijn rug! :-) Audrey nam het stuur over. Bij haar stond hij niet zo dicht. Blijkbaar valt hij op oudere vrouwen. :-) Hij kan in Godsnaam mijn zoon wel zijn! Ik observeerde de pelikanen die laag over het water vlogen. We vaarden langs paalhuizen. Heel romantische plaatsen. Op het verlaten eiland ankerden we. Aan een voorziene tafel lunchten we. De vier Fransen hadden een Bimbo brood bij, wat plakjes goedkope Siskaasjes en een pakje ham. Tussen dit alles legden ze chips met zout! Dat heb ik nog nooit gezien! Chips op een boterham?! Ze zeiden dat ze daardoor wat meer smaak hadden want het beleg had geen smaak. Bon, ja, moet ik eens proberen. Dieter, doe jij dat ook met de jeugd? We spaken over “met vakantie gaan met je ouders.” Het ene meisje zou nooit met haar ouders willen op vakantie gaan. Het andere meisje zou het wel zien zitten om met haar mama op reis te gaan. Het gesprek was typisch een pubergesprek. Ik vroeg me af of Dieter met mij zou willen met vakantie gaan? Ik denk het wel. Hun ouders waren niet cool zeiden ze. :-) Ze moesten eens weten wat ik allemaal al gedaan heb van coole dingen! Hier was het strand niet zo mooi. Je kon nergens liggen en de zon zat aan de andere kant. Carlos had me al voorgesteld om met hem het eiland rond te wandelen. Het zou maar een een half uur duren en daar zijn de stranden veel mooier. Ik wilde wel een mooier strand zien maar ik had geen zin om dat met hem te doen! De Fransen stapten dan maar met mij de jungle in. Overal had men een pad gemaakt in nette houten planken. Anders zou je door de mangroves moeten stappen. Ik nam een foto van de vier jongeren en zag een mug op mijn hand zitten. De tijd dat ik de foto nam had ze me al geprikt. Weer een bult bij! Ook langs deze zijde van het eiland konden we ons niet neerleggen daar het zand nat was. We namen een zijweg en kwamen eindelijk op een wondermooi strand aan. We waren de eersten. Het blauwe water was vlakker dan de andere kant van het eiland. Vele palmbomen. Verschillende kokosnoten verspreid over het zand. Remi nam een kokosnoot en met drie mensen probeerden ze de kokos stuk te slagen. Eindelijk slaagden ze er in maar al de melk ging verloren. We namen allen een stukje kokos. Heerlijk zoet. Op deze plaats was er een klein stukje zacht zand. Ik installeerde mijn handdoek en nam een plons in het warme water. Zalig! Ik genoot van het zonnetje die soms eens zijn kopje liet zien. Ondanks het bewolkt was, bleef het heet. De jongens zochten schelpen en stukjes koraal. De ene jongen heeft een zeewateraquarium en nam vele schelpen mee. Het kost verschrikkelijk veel, zei hij, om dit alles te kopen in Parijs. Om 15u30 stapten we terug. We zagen dikke gele spinnen in grote webben en kleine zwarte salamanders die leken op mini dinosaurussen. Voor de rest is er op dit eiland geen enkel dier te zien. Ik vond het leuk. Natuurlijk is dit alles toeristisch. Ik ontdek liever die eilanden zelf. Dat is spannender. Maar dit kun je niet in alle landen. Je hebt een boot nodig. We vaarden richting mangroves waar luiaarden zitten. We zagen er een paar. Heel langzaam klommen ze van tak tot tak. Eentje had een baby om het lijf hangen. Ze keken ons verwonderd aan. Ze zaten wel ietsje te ver om ze duidelijk te zien. In Costa Rica kun je ze dichter spotten. Daarna vaarden we volle speed terug naar Bocas del Toro. De mensen werden op verschillende plaatsen afgezet. Het lijkt net Venetië. Restaurants en bars aan steigers. Ik werd als laatste afgezet. Carlos verkocht me een toer voor morgen. Iplv 20 $ 15 $. Ik zal nog zien wat ik doe. Hij zei wel dat er nog vier mensen mee gaan. Dan ben ik toch niet alleen met hem. Hij wilde afspreken met me deze avond maar ik zei hem rechtuit dat dat me niet interesseerde. Men had eindelijk mijn kamer gepoetst. En er was weer licht en water. Straks kijk ik wat tv en publiceer mijn blog. De Fransen gaan deze avond met een watertaxi naar een “aqua bar” waar hangmatten en schommels zijn. Maar ik heb geen zin om uit te gaan. Dat kost alleen maar geld. Indien het mensen van mijn leeftijd hadden geweest wel, maar nu blijf ik lekker thuis. Hasta manana...x
Om 8U30 werd ik wakker. Er was geen licht, geen ventilator en geen water. Pff, ik had zo een piepklein pillampje waarmee ik naar al mijn zaken zocht. Met een flesje water waste ik me en poetste mijn tanden. Me schminken kan ik zonder licht :-). Enkel op gevoel. Ik moest zo vlug mogelijk die donkere, warme kamer uit! Ik ontplofte bijna van de warmte. Ik kocht me een broodje met tonijn bij de Chinezen. Overal zitten ook hier Chinezen die een supermarkt of een bakkerij uitbaten. Opnieuw, zoals in mijn andere landen, zijn deze mensen heel onvriendelijk. Nooit kan er een lachje van af! Wat wil je? Ze werken dag en nacht. Het broodje diende als lunch wanneer ik op de eilanden zit. Ik nam een ontbijt in het barretje van de duikclub. Het regende. Ik liep nog vlug om mijn windjack. Die zou ik op de boot wel nodig hebben. Om 10 uur stond ik paraat aan de boot. Ik voegde me direct bij de vier mensen uit Parijs. Allen twintigers. We zaten met 11 mensen in het kleine bootje. Er was wel een dekzeil. Maar de regen maakte ons toch nat. Ik legde mijn “Belgacom” regenhoes op mijn zitje want dat was kletsnat. Sommigen hadden geen regenjas bij en ik zag ze rillen. Hopelijk klaart het op want naar de “ Bounty eilanden” gaan met regen is niet leuk. We kwamen in Dolphin Bay aan rond Isla Cristôbal. Al gauw zagen we een drietal dolfijnen. Het was niet gemakkelijk om een foto van ze te nemen want telkens was ik één seconde te laat. Ook sprongen ze niet uit het water, zoals ik de publiciteit zag in de reisbureaus. Er waren verschillende bootjes die rond circelden rond de dolfijnen. De boten maakten snelle toertjes om golven te maken. Uit ervaring zouden de dolfijnen dan meer uit het water springen. Maar die chance hadden we niet. Maar we hebben ze toch gezien. Daarna vaarden we naar het Cayo eiland waar we in het water vele grote zeesterren zagen. Onze gids, Carlos, nam een kwal en een zeester uit het water om foto's te kunnen maken. Hij wilde de kwal op mijn hand zetten maar ik bedankte hem vriendelijk. Ik wilde geen kwallenbeten. Ik heb al beten genoeg! :-) We zetten vlug de zeesterren terug daar ze anders sterven. Het regende niet meer. Daarna vaarden we verder naar een ander eilandje waar één restaurantje is en waar twee tamme, prachtig gekleurde papegaaien op het gras zaten. Ik gaf hen een koekje en ze aten uit mijn hand. Ik vind papegaaien mooie beesten. Deze waren grote exemplaren. Wie wilde bestelde eten om mee te nemen naar een ander eiland waar geen restaurant of bar is. Ik bestelde niks daar ik mijn broodje bij had. Daarna vaarden we naar een plaats om te snorkelen. Het was een mooie plaats met kleurrijke koralen, grote en kleine kwallen en vele vissen. Zelfs mooier dan de vorige duik. Na een uur haalden we ons eten op en vaarden naar het Zapatillas eiland, een” Bounty “ eiland. Carlos vroeg of ik wilde varen. Ja, dat moest hij mij geen twee keer zeggen. Het was zalig te varen rond de vele kleine onbewoonde eilanden. Ik gaf het toch maar op want die Carlos stond ietsje te dicht achter mijn rug! :-) Audrey nam het stuur over. Bij haar stond hij niet zo dicht. Blijkbaar valt hij op oudere vrouwen. :-) Hij kan in Godsnaam mijn zoon wel zijn! Ik observeerde de pelikanen die laag over het water vlogen. We vaarden langs paalhuizen. Heel romantische plaatsen. Op het verlaten eiland ankerden we. Aan een voorziene tafel lunchten we. De vier Fransen hadden een Bimbo brood bij, wat plakjes goedkope Siskaasjes en een pakje ham. Tussen dit alles legden ze chips met zout! Dat heb ik nog nooit gezien! Chips op een boterham?! Ze zeiden dat ze daardoor wat meer smaak hadden want het beleg had geen smaak. Bon, ja, moet ik eens proberen. Dieter, doe jij dat ook met de jeugd? We spaken over “met vakantie gaan met je ouders.” Het ene meisje zou nooit met haar ouders willen op vakantie gaan. Het andere meisje zou het wel zien zitten om met haar mama op reis te gaan. Het gesprek was typisch een pubergesprek. Ik vroeg me af of Dieter met mij zou willen met vakantie gaan? Ik denk het wel. Hun ouders waren niet cool zeiden ze. :-) Ze moesten eens weten wat ik allemaal al gedaan heb van coole dingen! Hier was het strand niet zo mooi. Je kon nergens liggen en de zon zat aan de andere kant. Carlos had me al voorgesteld om met hem het eiland rond te wandelen. Het zou maar een een half uur duren en daar zijn de stranden veel mooier. Ik wilde wel een mooier strand zien maar ik had geen zin om dat met hem te doen! De Fransen stapten dan maar met mij de jungle in. Overal had men een pad gemaakt in nette houten planken. Anders zou je door de mangroves moeten stappen. Ik nam een foto van de vier jongeren en zag een mug op mijn hand zitten. De tijd dat ik de foto nam had ze me al geprikt. Weer een bult bij! Ook langs deze zijde van het eiland konden we ons niet neerleggen daar het zand nat was. We namen een zijweg en kwamen eindelijk op een wondermooi strand aan. We waren de eersten. Het blauwe water was vlakker dan de andere kant van het eiland. Vele palmbomen. Verschillende kokosnoten verspreid over het zand. Remi nam een kokosnoot en met drie mensen probeerden ze de kokos stuk te slagen. Eindelijk slaagden ze er in maar al de melk ging verloren. We namen allen een stukje kokos. Heerlijk zoet. Op deze plaats was er een klein stukje zacht zand. Ik installeerde mijn handdoek en nam een plons in het warme water. Zalig! Ik genoot van het zonnetje die soms eens zijn kopje liet zien. Ondanks het bewolkt was, bleef het heet. De jongens zochten schelpen en stukjes koraal. De ene jongen heeft een zeewateraquarium en nam vele schelpen mee. Het kost verschrikkelijk veel, zei hij, om dit alles te kopen in Parijs. Om 15u30 stapten we terug. We zagen dikke gele spinnen in grote webben en kleine zwarte salamanders die leken op mini dinosaurussen. Voor de rest is er op dit eiland geen enkel dier te zien. Ik vond het leuk. Natuurlijk is dit alles toeristisch. Ik ontdek liever die eilanden zelf. Dat is spannender. Maar dit kun je niet in alle landen. Je hebt een boot nodig. We vaarden richting mangroves waar luiaarden zitten. We zagen er een paar. Heel langzaam klommen ze van tak tot tak. Eentje had een baby om het lijf hangen. Ze keken ons verwonderd aan. Ze zaten wel ietsje te ver om ze duidelijk te zien. In Costa Rica kun je ze dichter spotten. Daarna vaarden we volle speed terug naar Bocas del Toro. De mensen werden op verschillende plaatsen afgezet. Het lijkt net Venetië. Restaurants en bars aan steigers. Ik werd als laatste afgezet. Carlos verkocht me een toer voor morgen. Iplv 20 $ 15 $. Ik zal nog zien wat ik doe. Hij zei wel dat er nog vier mensen mee gaan. Dan ben ik toch niet alleen met hem. Hij wilde afspreken met me deze avond maar ik zei hem rechtuit dat dat me niet interesseerde. Men had eindelijk mijn kamer gepoetst. En er was weer licht en water. Straks kijk ik wat tv en publiceer mijn blog. De Fransen gaan deze avond met een watertaxi naar een “aqua bar” waar hangmatten en schommels zijn. Maar ik heb geen zin om uit te gaan. Dat kost alleen maar geld. Indien het mensen van mijn leeftijd hadden geweest wel, maar nu blijf ik lekker thuis. Hasta manana...x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
