Dag 38 1 Aug. Roatan
Blijf op de hoogte en volg Kristin
05 Augustus 2012 | Honduras, Roatán
Dag 38 1 aug. Roatan
Chris had me gemaild dat hij met de ferry zou aankomen rond 11 uur. Hij kwam vanuit San Pedro me een paar dagen bezoeken. Dat zou leuk zijn weer wat samen met iemand dingen te delen. Hij weet ook reeds van mijn hondenplannen af sinds we samen waren in Copan Ruinas. Ik mailde naar Ed om te zeggen dat de verkoop niet door ging. Deze morgen nam ik een taxi tot aan de luchthaven. Daar is een kantoor van DHL. Mijn nieuwe Visakaart was toegekomen. Wat was ik tevreden. Hopelijk werkt ze . Ik mailde naar de bank om te vragen welke pincode ik moest gebruiken. Dezelfde dan mijn vorige kaart. Ik moest de kaart enkel activeren aan een bankcontact. Naast mijn hotel probeerde ik mijn kaart. Tot vier maal vroeg hij mijn code en daarna: “ Card denied! “ Pff, nu ben ik nog geen stap verder. Ik nam een taxi naar een grotere stad waar ik misschien in een bank mijn kaart zou kunnen activeren. Nee, in Honduras kunnen ze daar niks aan doen. België moet dat doen, antwoordden die mij. Ik mailde opnieuw naar mijn bank. Daar vonden ze dat vreemd en ze zouden een nieuwe pincode aanvragen wat weer een week kan duren. En dan weet ik niet of ze de pincode via mail willen doormailen. Ik kan hier echt niet zo lang meer blijven. Ik wil verder reizen en andere landen bezoeken. Ik had een kamer geboekt in mijn hotel voor Chris aan 40 $ / nacht. Ik betaal 25$ voor een kleinere kamer zonder airco met een stinkende afloop. Maar ja, het is goedkoper he. Ik omhelsde Chris en was tevreden dat hij gekomen was. We aten een lekkere taco in mijn hotel. Ik zou hem het ganse eiland tonen. We zonnebaadden op het strand van West End en zwommen in het zalige water. Hij vond het een echt paradijs. Rond 17 uur gingen we naar de Martini bar. David was er al. Ook het koppel van op het strand was al in volle vorm. Ik nam een mango martini dat niet zo straf was. David een olijven martini met verse olijfjes opgevuld met blue cheese en Chris een chocolade martini. De muziek stond hard. Het was een leuke avond. Om 22 uur sloot de bar . Vele bars zijn verplicht om 22 uur te sluiten. Ik vroeg aan Chris of hij mijn treskes er wilde uithalen zodat ik morgen naar de kapster kon gaan. Hij begon er aan en rond 3 uur s 'nachts haalde hij uiteindelijk het laatste treske er uit. Pff, 5 uur om ze uit te halen. Ik had vele knopen in mijn haar en één voor één moest hij die eruit halen met een balsem. Het was een gans werk. Ik was net een waterkieken. Ik heb ooit al eens treskes gehad vroeger maar nu zou het de laatste maal zijn in mijn leven denk ik. Het beschadigt je haar veel te erg. Daarna ging ik naar mijn kamer waar ik verschillende keren mijn haren moest wassen. Er waren nog twee haarklitten die ik er niet uit kreeg. Ik masseerde mijn haren met heel veel balsem. Zo ging ik slapen. Hopelijk krijg ik die laatste klitten eruit.
Chris had me gemaild dat hij met de ferry zou aankomen rond 11 uur. Hij kwam vanuit San Pedro me een paar dagen bezoeken. Dat zou leuk zijn weer wat samen met iemand dingen te delen. Hij weet ook reeds van mijn hondenplannen af sinds we samen waren in Copan Ruinas. Ik mailde naar Ed om te zeggen dat de verkoop niet door ging. Deze morgen nam ik een taxi tot aan de luchthaven. Daar is een kantoor van DHL. Mijn nieuwe Visakaart was toegekomen. Wat was ik tevreden. Hopelijk werkt ze . Ik mailde naar de bank om te vragen welke pincode ik moest gebruiken. Dezelfde dan mijn vorige kaart. Ik moest de kaart enkel activeren aan een bankcontact. Naast mijn hotel probeerde ik mijn kaart. Tot vier maal vroeg hij mijn code en daarna: “ Card denied! “ Pff, nu ben ik nog geen stap verder. Ik nam een taxi naar een grotere stad waar ik misschien in een bank mijn kaart zou kunnen activeren. Nee, in Honduras kunnen ze daar niks aan doen. België moet dat doen, antwoordden die mij. Ik mailde opnieuw naar mijn bank. Daar vonden ze dat vreemd en ze zouden een nieuwe pincode aanvragen wat weer een week kan duren. En dan weet ik niet of ze de pincode via mail willen doormailen. Ik kan hier echt niet zo lang meer blijven. Ik wil verder reizen en andere landen bezoeken. Ik had een kamer geboekt in mijn hotel voor Chris aan 40 $ / nacht. Ik betaal 25$ voor een kleinere kamer zonder airco met een stinkende afloop. Maar ja, het is goedkoper he. Ik omhelsde Chris en was tevreden dat hij gekomen was. We aten een lekkere taco in mijn hotel. Ik zou hem het ganse eiland tonen. We zonnebaadden op het strand van West End en zwommen in het zalige water. Hij vond het een echt paradijs. Rond 17 uur gingen we naar de Martini bar. David was er al. Ook het koppel van op het strand was al in volle vorm. Ik nam een mango martini dat niet zo straf was. David een olijven martini met verse olijfjes opgevuld met blue cheese en Chris een chocolade martini. De muziek stond hard. Het was een leuke avond. Om 22 uur sloot de bar . Vele bars zijn verplicht om 22 uur te sluiten. Ik vroeg aan Chris of hij mijn treskes er wilde uithalen zodat ik morgen naar de kapster kon gaan. Hij begon er aan en rond 3 uur s 'nachts haalde hij uiteindelijk het laatste treske er uit. Pff, 5 uur om ze uit te halen. Ik had vele knopen in mijn haar en één voor één moest hij die eruit halen met een balsem. Het was een gans werk. Ik was net een waterkieken. Ik heb ooit al eens treskes gehad vroeger maar nu zou het de laatste maal zijn in mijn leven denk ik. Het beschadigt je haar veel te erg. Daarna ging ik naar mijn kamer waar ik verschillende keren mijn haren moest wassen. Er waren nog twee haarklitten die ik er niet uit kreeg. Ik masseerde mijn haren met heel veel balsem. Zo ging ik slapen. Hopelijk krijg ik die laatste klitten eruit.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
