Dag 11 21 juni Antiqua Cerro de la Cruz

Dag 11 21 juni Antiqua ( Cerro de la Cruz )
Gisterenavond ben ik nog gauw naar “el mercado” geweest. Ik had zin in een milkshake en daar ik hier een shaker heb, kocht ik plâtanos, helado y leche. Ik waste eerst de shaker goed uit want die rook niet al te fris. En ik zag wat beweging in de shaker. Hm… Dat was mijn avondeten en het smaakte heerlijk. Zo heb ik ook mijn fruit binnen, zuivelprodukt en de ijscrème, ja dat is een toetje! :) Pieter, veel vlees is er hier niet hoor en zeker geen steak. Kip, kip, kip en varken… Ik zie hier net mijn fles wijn staan. Die heb ik nog niet aangeraakt. Tijdens mijn studies wil ik niet drinken. Ik moet er mijn verstand bijhouden. Morgen is mijn laatste schooldag en ’ s avonds zal ik mijn fles kraken. In Antiqua zijn er meer dan 80 taalscholen! Zoals elke routinedag gaf Maria me les in mijn appartement. Ik hoorde ook de andere leerlingen in de tuin. Een koppel speelde spaanse scrabble. Oh, dat wilde ik ook wel doen. Ik had een dik kussen op de harde stoelen geplaatst zodat we wat comfortabeler zaten. Ik maakte ons een tas thee. De ondervraging was “muy bien”. Deze nacht heb ik gedroomd van de vele spaanse werkwoorden. Alles speelde door mijn hoofd. Maria zei dat ze normaal gezien de “ pretérito” op 1 maand aanleert maar bij mij was dat op 3 dagen. Het moest dus snel gaan. Vier uur op een dag gedurende vijf dagen is niet veel. Ik had graag de “ futuru ” nog geleerd maar daar hebben we geen tijd voor. Ze legt me morgen de basis uit en dan leer ik het wel op mezelf. Deze “tijd” is niet moeilijk. Ook vandaag heb ik haar moeten onderbreken omdat ze zo lang vertelde over typische gerechten uit Antiqua. Ik vind dat wel allemaal interessant maar er moest gewerkt worden. Na de les ben ik me een gerecht gaan kopen dat ze me uitgelegd heeft. Voor 2,5 € had ik een lekker “ pepian ” geproefd. Weer iets met kip. :) Morgen probeer ik een ander gerecht. Morgen zal er niet veel les gegeven worden want om 8 uur gaan we naar een school van straatkinderen. Daarvoor betalen we wel 10 €. Maar zo kan ik me een gedacht geven wat het is: werken met kinderen. Ik moet een spelletje voorbereiden. Ik dacht aan het spelletje “ potje trap” wat papa met ons altijd deed wanneer we kind waren. Een potje gevuld met water, je trapt op een plank, het potje vliegt de lucht in en je moet het opvangen. Maar daar het met water is en de kinderen niet nat mogen zijn bedachten we een ander spelletje. Met een lepel in de mond, een limôn erop, overstappen zonder dat het citroentje eraf valt. Normaal gezien doen we dat bij ons met een pingpongballetje maar dat hebben ze hier niet. Ik ben benieuwd hoe het zal meevallen. Na de uitstap heb ik slechts nog anderhalf uur les. ( Grappig, ik hoor hier net Soul Sister op televizie in een reclamespot ) . Om 14 uur stapten we met een grote groep naar Cerro De La Cruz. We hadden een gids bij. Dit is aan te raden daar er in het verleden reeds vele toeristen beroofd werden. Indien je op eigen initiatief wil gaan, kan je ook aan een politieman vragen om je te vergezellen. We beklommen vele trappen gedurende een half uur. Vermoeiend, maar het was de moeite waard. De heuvel van het grote kruis domineert de stad Antiqua. Het is een prachtige plek om de stad te zien. De daken en muren in rood, geel of blauw. De ruînes van de oude kerken en kloosters. Een magnifiek uitzicht op de vulkaan Aqua. Het verwondert me steeds wanneer ik in het midden van een stad een actieve vulkaan aantref. Deze morgen ben ik zelfs vroeg de straat op gegaan om foto’s te nemen van de vulkaan Fuego. Soms heb je geluk dat je kleine massa’s rode lava de berg ziet afstromen. Ik zag niets. Het was zonnig en er waren geen wolken zodat ik de vulkaan in zijn geheel kon zien. Rechts en links van mij; vulkanen. We wandelden terug door de historische straatjes met zijn middeleeuwse hobbelige straatkeien. Vele kostelijke” chickenbussen” in alle kleuren. Dit zijn opgeverfde schoolbussen. Ze zitten soms zo vol dat er mensen buiten hangen. Wandelen in Antiqua is altijd een belevenis. De splendide koloniale gebouwen, gekleurde huizen ( je moet oppassen dat je niet je hoofd stoot op de uitstekende vensterramen ) en de vele parkjes maken van Antiqua een uniek stadje. Ik zou hier zeker langer kunnen blijven. Ondertussen praatten we in ons beste spaans met elkaar. Regelmatig schakelden we over op engels. Het duurt soms te lang wanneer je veel wil vertellen. :) De amerikanen zijn altijd verwonderd wanneer ze horen dat ik vijf talen spreek. Zij spreken natuurlijk alleen maar engels he. Ik douchte me, waste eens mijn haar en begon te studeren met een milkshake bij de hand. Ik zou binnenkort opnieuw eens mijn kleren moeten laten wassen. Hm, dat wordt tijd. Ik moet mijn tweede witte tshirt in de vuilbak gooien. Het is volledig vergeeld van het vele liggen in mijn valies. Het is niet aan te raden wanneer je op werelddreis gaat van witte kleren mee te nemen. Zo donker mogelijk. Na een paar uur stopte ik met studeren. Ik moet ook nog opzoekingen doen voor verdere bestemmingen alsook wil ik een hotel boeken voor zondag in Guatemala City. Pieter, ik heb mijn paswoord veranderd hoor. Alsook “ leesbevestiging” uitgeschakeld. Ben benieuwd of ik nu nog mails van Lisa ga krijgen. Je zei van je wachtwoord niet op te slaan via Windows? Waarom niet? Mijn email was geblokkeerd en door het feit dat Windows mijn wachtwoord had, hebben ze alles kunnen herstellen! Niet mijn wachtwoord zelf maar “ de vraag die leidt naar je wachtwoord” natuurlijk. Wat me ook opvalt in Guatemala dat je in de winkels massa’s plastic zakken krijgt. Je moet hier ook niet sorteren. Vroeg of laat gaan ze daar toch eens moeten aan beginnen hoor. Ook alle electricteitsdraden hangen hier aan mekaar met tape omwonden. Vele draden hangen buiten in de regen. Mijn badkamerlamp hangt opnieuw te bengelen boven de douche. Ze hebben mijn lamp met tape vastgeplakt maar door de condensatie komt dat natuurlijk los. Geen paniek mama, ik kan niet aan de lamp aan hoor! Klaas, ik versta niet goed met wat je bedoelt met je volgende uitspraak? “Het blijft heel avontuurlijk wat je doet, maar ik heb het idee dat ik af en toe ook een beetje lees dat je ondertussen wel heel erg gewend bent aan het reizen en het minder avontuurlijk lijkt.” ??????
Tot morgen. X
PS: Dieter, de berichtjes worden weer langer. Spijtig he?! :)