Dag 35 4 april Townsville - St Alva Beach

Dag 35 4 april Townsville – St Alva Beach ( 116 km )
Om 7 uur werd ik wakker. Het was toch ietsje frisser geworden tijdens de nacht. Ik droomde dat een dikke, wiite slang me wilde aanvallen. Ik nam haar bij de nek en liep uren rond omdat ik ze niet durfde loslaten of ze zou me gebeten hebben. Haar lijf gespannen rond mijn arm, klaar om te doden… Bij het ontwaken deed mijn arm nog steeds pijn door het knijpen van de slang. :) Ik kookte water op mijn kleine kampvuurtje, verfriste me in een kleine waskom en nam een ontbijt. Ik wist niet of ik wel mocht kamperen maar zolang er geen controle was, was het ok. Ik reserveerde telefonisch twee duiken naar het Yongala wrak met de Yongala duikclub. Ik moet morgen aanwezig zijn om 7u 30 in St Alva Beach. De duiken kosten 230 $ + 19 $ Reef taks. Aan de telefoon zei de dame dat er in St Alva Beach een parking is waar ik kan slapen. Daar zijn wc’s aanwezig. Ze zei wel dat ik aankopen in Townsville moet doen daar er bij hen bijna geen winkels zijn. Ik vroeg of ik er kon zwemmen in de zee maar ze raadde me dat niet aan door de dodelijke kwallen. Er is daar ook geen kwallennet zei ze. Ik probeerde mijn radio. Die valt telkens uit. Ai, ai, ik wil niet verder rijden zonder radio hoor! Ik denk ook dat de frigo niet werkt wanneer ik niet rijd. Hoe kan dat nou? Wat gebeurt er dan met mijn eten ’ s nachts? De frigo zou op een aparte leefbatterij moeten werken. Raar. Ik zette mijn tafeltje en stoel aan de auto en begon aan mijn blog in de auto daar ik in de zon niets zag. Na een uurtje kwamen er twee politieagenten bij me. Dit is geen campingplaats, vertelden ze, en ik moest onmiddellijk mijn tafeltje en stoel opplooien. Ik mocht wel blijven staan met mijn auto. Oei, een geluk dat die niet gezien hebben dat ik daar geslapen heb en gekookt. Ik zal toch moeten oppassen waar ik parkeer. Ik heb wel geen zin om nog eens een campingplaats bij te betalen. Ik zal me wat meer afgelegen moeten zetten. Ik stond drie dagen achter met mijn blog. Eindelijk ben ik klaar. Ik verken de stad en rij dan door naar St Alva Beach. Ik vroeg voor alle zekerheid nog eens de weg. Onderweg zag ik weer een dode kangoeroe en verschillende andere beestjes en overreden vogels. Boven mij vlogen een tiental roofvogels. Ik weet nog niet welke het zijn. Ik bevond me nog steeds op de Bruce highway richting Ayr. Een highway is hier niet zoals bij ons een autostrade maar een tweerichtingsbaan. Vele suikerrietplantages kruisten mijn weg. 33 graden. Ik laadde mijn pc op met de bijgeleverde transfo. Dat is wel handig. Zo moet ik niet naar een cafe of een powered campingsite gaan. Na 87 km stopte ik in Ayr vij de Mc Donnald’s. Ik kocht me wat voedsel en probeerde mijn blog online te zetten. Na anderhalf uur gaf ik het op. De foto’s kon hij niet uploaden, mijn blogs maar half of verschiilende malen. Daarvoor zal ik dan toch eens een internetkaart moeten kopen of naar een restaurant gaan. Ik reed naar St Alva Beach. De dame had inderdaad gelijk. Dit dorp is maar een paar straten groot en er zijn geen winkels. Enkel een golfclub die enkel in het weekend open is. Het is hier wel heel prachtig. Ik reed tot aan de duikclub. De dame legde mij de carparkings uit waar ik wel een nachtje kon slapen. Er is hier toch geen politie. Er was ook iets tof maar daar zou ik overbeten worden door de sandflies. Hm, dat liever niet! Ik reed de Yongala drive in. Ik bevond mij net in het Ziwn in Knokke met vele vogels met het grote verschil dat het hier vol krokodillen en slangen zit. Ik kon niet genoeg krijgen van deze mooie taferelen. Witte grote vogels, net flamingo’s maar met kortere pootjes en een lompe witte snave,l pikten in het moeras. Ik durfde niet uitstappen. Ik hoorde op tv dat er ergens een auto aangevallen is door een twee meter grote krokodil. Ik zette mijn motor af en luisterde naar de natuur, enkel vogels, het was stikheet. Op de aardweg passeerde ik de Yongalaboot met een trekker. Ah, daar zal ik morgen mee varen. Ik zag geen slangen of krokodillen. :) Ik reed naar het strand. Het was eb. Ik zag vele zandbanken en waterpoelen. Een meneertje van 84 jaar was net gaan vissen. Ik vroeg hem wat raad en hij vertelde me bijna gans zijn leven, zijn operaties die hij ondergaan had, waar hij in de zee zwom toen jij kind was etc. Ik reed achter hem. Hij ging mij de golfclub tonen waar ik waarschijnlijk kan camperen. Er is daar toch niemand. Het heertje reed weg. Ik wandelde wat rond de club en fotografeerde de exotische vogels. Plots zag ik net een boomstam op het gras. “ Dat lijkt meer op een dier” dacht ik bij mezelf. Ik stapte langzaam dichter en dichter en zag dat het een grote leguaan was. Ik kon niet heel dicht bij hem komen daar hij opschrikte. Ik benaderde hem meer en meer langs een stilstaand waterbeekje, oplettend waar ik mijn voeten zette voor de slangen. Die zitten graag rond water. Wat was het een prachtig beest. Een groene papegaai zette zijn klep open in de hoge plamboom. Het is hier een formidabel dorpje met zoveel moois. Hopelijk is de duik van morgen ook zo prachtig. Ik reed wat rond tot op de hill. Daar had ik een prachtig uitzicht over de zee. Er stond geen bord met: verboden te camperen. Ik ging het daar maar wagen. Ik installeerde mijn campingvuurtje en maakte thee. Ik stalde mijn stoel en tafeltje open en genoot van de natuur, een zacht briesje, de zee die stilletjes aan het opkomen was. Vogels floten hun zang. Ik hoorde kinderen spelen in de plassen op het strand. Quads reden voorbij. Soms een jeep die een strandwegje nam. Iedereen zegt hier goeie dag. Wanneer er een auto naast mij stopt ben ik bang dat het toch een soort security zou zijn en me zou wegjagen. Afwachten maar. Het zal hier straks wel pikkedonker zijn. Er zijn geen toiletten, wel aan de golfclub. Er is wel een bbq en stromend water, bankjes en tafels. Boven mij vliegt net een roofvogel. Een libelle zweeft me voorbij. Zeemeeuwen vliegen in formatie over de zandbanken. Een auto parkeerde zich naast mij. Twee mannen gingen vissen. Ik zei hen dat ze maar veel vis vangen zodat we ze op de bbq kunnen leggen. Ze verzekerden mij dat ze reuzevissen gingen vangen. :) Een vrouw in haar rolstoel dagdroomde en smachtte waarschijnlijk naar een lange strandwandeling. De roofvogel komt steeds dichter bij. Hij vliegt recht boven mijn hoofd. Wat is hij groot! Het is nu 17u30. De maan schittert aan de lichtblauwe hemel. Ik wacht op de zonsondergang. De zee kleurt al lichtjes op, schakeringen van oranje tot rood. Geel witte papegaaien vliegen boven mijn hoofd. Die zoeken hun slaapstek op. Het was een mooie zonsondergang met de maan en de roofvogels op de achtergrond . De zee is nu dichtbij. De hoge zandbanken steken nog steeds hun hoofd boven water. 18u30. Het wordt donker, de krekels beginnen er ook aan, de kinderen zijn naar huis, de vissers zijn nog niet terug. Ik ben alleen, enkel met de natuur, de wind steekt op. Straks draai ik mijn auto zodat ik de duidelijk getekende maan kan bewonderen. De nacht valt… Raar dat alles akeliger is in de donker. Mijn groot broodmes ligt altijd naast me klaar. :) Ik zal denk ik niet met de vensters open slapen. Stel je voor dat mijn droom uitkomt! Ik voel me vuil en bezweet. Maar morgen zit ik in het water. Dan kan ik weer wat weken. Hi, hi. Ik heb wel mijn manuele douche maar ik zie nergens iets waar ik dat zo hoog kan ophangen. Ik bedenk er later wel iets op. Want ik moet me toch 1 keer wassen he. Ik ga nu eten, hetzelfde dan gisteren en met mijn glaasje wijn een tweede film bezien. De auto laadt mijn camerabatterij op. Hopeijk valt de autobatterij niet plat. Maar ik moet mijn camera zeker morgen hebben voor de wrakduik. Misschien moet ik ergens een tweede baterrij kopen. Dat zou handig zijn. Ik kruip in mijn bakkie want ik voel de sandflies al. Ik brandde de mosquitocoils. 19 uur, pikke pikke donker, enkel de maan die niet zo veel verlicht. Tot morgen. xxx