Dag 22 27 jan Wellington-Auckland

Dag 22 27 jan. Wellington – Auckland
Gisteravond was het weer een emotioneel afscheid. Ik dacht dat ik een sterke was en niet veel weende maar het was sterker dan mij. De traantjes vloeiden weer. Ik mag er niet aan denken moest er iets gebeuren met mijn familie terwijl ik weg ben. Ik betaalde nog een fles champagne en ging slapen. Ttz, schuimwijn. De “ echte “ champagne die Luc en Rita telkens aanboden kon ik me niet veroorloven. Ik had de wekker gezet voor Mike om 3u30 We werden wakker en toen besefte Mike dat hij maar om 4u30 moest opstaan! Bon, we sliepen nog wat verder. Om 4u30 liep ook mama en Pieter in onze kamer. Ik nam afscheid van Mike en sliep verder tot 7u30. Ik controleerde al mijn bagage en documenten en ging ontbijten. Het koppel van de Limburg was er ook al. De jongen vertelde me dat een pakje van 30 sigaretten in Australie 15 € kost!!!! Oei, oei hoe gaan we dat doen? Een serieus budget! Of misschien stoppen met roken he. Pieter vertelde me dat hij met Mike meegelopen was tot aan de check-in. Mike had daarna begeleiding. Hij werd in een rolstoel geduwd. Naar het schijnt zaten er 3 doosjes lucifers in zijn broekzak. Deze werden natuurlijk aangeslagen. In de rugzak had geen probleem geweest maar niet in broekzakken zoals Pieter hem al verwittigd had. Pieter vertelde me dat hij 3 weken geleden echt gelachen heeft toen hij onze ouders en Mike ging ophalen in de luchthaven in Kaapstad. Alle drie hadden ze en rolstoel. Ze werden gereden zij aan zij. Het was precies : Benidorm Bastards! :) Om 10 u voerden Rita en Luc mij naar Kaapstad. Zij gingen er een dagje van maken, naar de Tafelberg, Waterfront etc. Ik moest dus weer afscheid nemen van pa, ma, Pieter en Anja. En hop, weer een heel moeilijk moment. Ook mama pinkte een traantje weg. We beseften allemaal dat het nu voor meer dan één jaar gaat zijn vooraleer we mekaar terug zien. Ik beloofde hen van voorzichtig te zijn. Tante Hilda had gisteren op de TV een programma gezien van mensen die ” alleen reizen “ en nooit meer terugkomen, vermoord etc. Ai ai, dat was nu niet het moment om daar aan te denken. Ik bedankte Pieter en Anja voor de mooie tijd die ze mij gegeven hadden. Het was heel leuk en gezellig. Na een uurtje kwamen we in Cape Town aan. Ik nam afscheid van Luc en Rita en bedankte hen voor de lift. Daar stond ik weer alleen. Klaar voor een volgend avontuur. Ik checkte in en kreeg onmiddellijk 3 boardertickets, allemaal aan het venstertje. Daar was ik heel tevreden mee want dan kan ik beter slapen op de lange vlucht van 12u. Ik vloog naar Johannesburg. Onderweg las ik wat in mijn trotter en besloot toch maar om enkel een wagen te huren en geen camper. Het is waar dat ik meer contacten zal kunnen leggen in backpackers, boerderijen en op campings. En ik kan nog altijd achteraan in de auto slapen indien ik dat wil. Het vliegtuig had een vertraging van 20 minuten. Hopelijk mis ik daardoor mijn vlucht niet naar Sydney. Ik rende van Terminus B naar terminus A. Gelukkig hoefde ik nu niet mijn rugzak opnieuw in te checken. Ik verontschuldigde mij en stak alle mensen aan de security en de pasportcontrole voorbij. Het inschepen was om 17u05 en ik arriveerde net om 17u. Ik had zelfs nog tijd om vlug een half sigaretje te roken. :) Ik zat gans achteraan in het vliegtuig naast een jongen van ong. 10 jaar. Het is een groot vliegtuig met een verdiep, 3 – 4 – 3 zetels. De jongen woont in Melbourn en vertelde mij dat hij een serieuze jetlag zal hebben na zijn vlucht. :) Hij valt hier al bijna in slaap…. Het is 9 uur later in Australie en 10u in Nieuw Zeeland. Mmm, het begint hier al lekker te ruiken. Ze gaan ver het eten opdienen. Daarna een paar filmen bekijken en toch proberen wat te slapen want na Sydney heb ik nog een vlucht van 3 uur naar Auckland. Reeds vanaf Cape Town zie ik hier een rugbyteam, De Springboks. Ze moeten een belangrijke match gaan spelen in Wellington, Nieuw Zeeland. Ik at kip met een romige saus, groentjes een aardappeltjes. Als dessert kregen we een pudding met strawberry. Het was lekker. De filmen in het vliegtuig zijn reeds begonnen. Ik was te laat. Dan bekijk ik maar een film op mijn pc. Ik kon de film niet uitkijken want ik was te moe. De jongen naast me voelde zich niet lekker. Hij ruilde met zijn papa en ging naast zijn mama zitten in de stoel voor mij. Ik deed mijn ooglapjes aan, die we kregen op het vliegtuig samen met een tandenborstel en een kleine tandpasta, , stopte mijn oordopjes in, wikkelde me in de deken en sliep gedurende 7 uren. Zo gaat de tijd vlug voorbij he. Aan de zetels kun je het hoofdeinde dichtklappen zodat je hoofd goed ondersteund wordt. x