Dag 6 8 dec. Iguazu Water falls

Dag 6 8 dec. Iguazy watervallen
Rond 7 uur was ik reeds als eerste wakker. Ik had heerlijk geslapen in het kleine bedje. Anje had zich in het grote tweepersoonsbed gelegd en ondanks de hoge airco-stand had ze goed geslapen en het niet te warm gehad. Ze is deze nacht wel opgestaan om een Perdolan te nemen voor haar zere hals. Dat is al dagen dat dat aansleept. Raar. Ze zal het toch moeten nakijken in België indien het zo blijft, vind ik. We namen een gratis ontbijt van verse croissants en broodjes met confituur, hesp en leche de dulce. Rond 10 uur sleurde ik mijn valies naar ons volgende hotel. Het was stikheet. Het was daarbij nog eens heuvelachtig. We vroegen verschillende malen de weg. Ik wilde niet verloren lopen in die hitte met die zware valies. Uiteindelijk bereikten we Hostel Iguazy Falls. Ook aan dezelfde prijs 210 P maar wel met een net zwembad erbij. Rondom een grasperk, een open keuken, stoeltjes en tafeltjes. Echt gezellig. Onze kamer met privébadkamer bevond zich op het eerste verdiep. Het meisje van het hotel hielp me met mijn valies. Ik had een stapelbed. Anje het tweepersoonsbed. Twee wasbakken, een douche en een wc. Nette lakens. Meer moest dat niet zijn. We gingen tot aan het zwembad. Ik begon te praten met een Franse jongen en aanhoorde zijn verhalen over de watervallen. Plots zei Anje dat ze precies een collega van haar, van Belgacom, zag zitten. Ik wenkte haar dat dat onmogelijk was. Maar inderdaad was het een collega van haar. Mayliss. Ze wisten natuurlijk niet van mekaar dat ze naar Argentinië reisden. Wat was de wereld weer eens te klein! Niet te doen. We babbelden met mekaar. Mayliss reist voor 3 maanden rond in Zuid Amerika. Amaai, krijgt zij zo veel vrijaf bij Belgacom? Anje kreeg amper drie weken verlof! ;-) Daarna namen we een bus aan 50 P ( heen en terug ) naar de watervallen. We kochten ook, een ticketje om met een boot tot dicht bij de watervallen te varen. Dit kostte echter wel 150 P = 24 € maar ja, dat doe je misschien maar 1x in je leven he. Er was ook een tour van een uurtje aan 350 P = 55 € maar dat vonden we te duur. Honderde vlinders spatten open tegen het vensterraam van de bus. Zoveel vlinders had ik in mijn leven niet gezien. Overal bordjes met : “Opgelet overstekende dieren. “ Ik wist niet welk dier ze bedoelden. Later kwam ik dit te weten. Het zijn Coatîes. Een soort miereneter, vond ik. Je moet er wel voor oppassen want ze komen je eten stelen en hebben gevaarlijke nagels en scherpe tanden. Men wil er niet door gebeten worden. Ook apen zouden er zijn en toekans die we spijtig genoeg niet zagen. We zouden enkel de Argentijnse kant bekijken. Je kunt ook naar de Braziliaanse kant gaan waar de watervallen ook prachtig zijn. Maar we kunnen niet alles doen. Na twintig minuten bereikten we de Cataratas. We betaalden 130 P ingang daar we “vreemdeling” waren. De Argentijnen betalen slechts 90 P. Het was stikheet in het park. De Watervallen van de Iguaçu (Portugees: Cataratas do Iguaçu, Spaans: Cataratas del Iguazú) vormen het grootste complex van watervallen in Zuid-Amerika. Ze liggen op de grens tussen de Argentijnse provincie Misiones en de Braziliaanse staat Paraná. Hetgeen de cataratas wordt genoemd is een geheel van tussen de 270 en 300 watervallen, afhankelijk van de hoeveelheid water die door de rivier Iguaçu stroomt. In totaal zijn de watervallen 2,7 kilometer breed en vallen tot 82 meter naar beneden. Het bekendste deel van de watervallen is de "Garganta do Diabo" (keel van de duivel), een grote halfronde waterval van 150 meter breed waarin het water 70 meter in de diepte stort. Recht over dit punt gaat bovendien de grens tussen Argentinië en Brazilië, waardoor het grootste deel van de watervallen in Argentijns gebied ligt. Het water stroomt echter weg van Argentinië, waardoor het meest complete uitzicht van de Braziliaanse kant te zien is. De watervallen bevinden zich in twee nationale parken, Nationaal park Iguazú in Argentinië en Nationaal park Iguaçu in Brazilië, die in 1984 en 1986 respectievelijk aan de lijst van het UNESCO Werelderfgoed werden toegevoegd. Vlakbij de watervallen bevinden zich twee steden. De grootste ligt in Brazilië en heet Foz do Iguaçu, de andere stad is Puerto Iguazú in Argentinië. Niet veel verder is ook de Paraguayaanse stad Ciudad del Este, het drielandenpunt tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay, en verderop ook nog de Itaipudam. Een diversiteit van fauna en flora. Kevers, reuzenkrekels, duizende vlinders. Bij ons vind je bijna geen vlinders meer. Hier zaten grote exemplaren van knalgeel, oranje, rood en zwart. Prachtig! Met ons plannetje liepen we vele kilometers rond in het park. Met open mond bezagen we al dit moois. Een regenboog schitterde over de watervallen. Vogeltjes verfristen zich in de waterdamp van de cacaratas. Net niet te diep om niet te verdrinken. Ik denk dat niets of niemand wil meegesleurd worden door dit sterke water. Brugjes over watervallen. Twee schildpadden rustten op een rots. Grote catfishes zwommen in de rivier. Trap op trap af. Een hitte vanjewelste. Het werd tijd om wat af te koelen en we namen de jetboat. We kregen reddingsvesten en een waterdichte zak. We vaarden tot heel dicht bij de enorme watervallen. Een golf stroomde over mij. Ik sprong letterlijk op de schoot van Anje en beschermde mijn gezicht. Mijn zonnebril vloog af door de sterke stroming. Ik vond hem niet onmiddellijk terug. Ai nee, mijn goede zonnebril! Na een kwartiertje zat de vaart er op. Plots zag ik mijn bril in de boot liggen. Amaai, dat is de tweede maal dat ik mijn zonnebril terug vind. éenmaal in de zee door een sterke golf die over me viel en nu hier. Wat een geluk! We waren kletsnat. Ik had wel mijn bikini aan onder mijn short en topje. Alles zou na een paar uur wel opdrogen met zo'n hitte. En het verfriste inderdaad. We klommen verder. Op een terras aten we een broodje. Hele dure prijzen. Ook een watertje of een cola was drie maal de prijs! Al vlug zaten er een paar Coatîes rond ons. Ze sprongen wel niet op onze schoot zoals we er een paar zagen doen bij andere toeristen. Vlinders zaten op onze armen. Zalig zo'n beestje te bewonderen. Prachtige zwart witte vogels met een blauw kopje en gele oogjes leunden op stoelen. We gaven hen broodkruimels. Eentje durfde net niet tot in mijn hand eten. Wat waren ze mooi! We namen een treintje tot het hoogste punt van de watervallen. Honderde Coatîes zaten rond het treinstation op zoek naar afval. Alles aten ze. We zagen er ook eentje die een goed beschermde vuilbak open deed en zocht naar eten. Met hun snuitje woelden ze de aarde om. Waarschijnlijk op zoek naar wormen of mieren. Reuzenmieren krioelden op een boom. Rond 17 uur liepen we er nog rond. De meeste toeristen waren al weg. Zalig daar te lopen met weinig toeristen. Je hoorde enkel het geluid van stromend water. Speciale orchideeën die enkel hier te zien zijn. Om 18 uur namen we een bus terug. Het was een mooie dag. Zeker een aanrader voor iedereen die naar Argentinië reist. We aten een pizza op een terras in Puerto Iguazu. Plots viel de verlichting van gans het dorp uit. Generators sloegen aan. Op de achtergrond zagen we bliksemschichten. Waarschijnlijk ligt het daar aan. Een paar vuile kindjes bedelden om mijn cola. We gaven hen een stukje pizza. Gulzig slokten ze die binnen. In het hotel namen we een frisse duik in het zwembad. Fris kun je het niet noemen want het water leek een warm bad. Mayliss was aan het koken met een paar gasten die ze hier leren kennen had. We hingen wat rond in de tuin en de open keuken en gingen slapen. Het was een vermoeiende dag. Ik voelde het in mijn benen. x