Dag 7

Oei oei oei, efkes echte paniek want mijn notebook gaf “zwart” scherm. Ik zag alles al in duigen vallen. Geen foto’ s meer op mijn pc kunnen zetten, geen documentatie meer dat ik opgeslagen heb. Geen agenda meer, geen adressen meer die ik opgeslagen heb etc… Dan maar zelf proberen. Mijn scherm losgeschroefd met een nagelknipper, bij gebrek aan een kleine schroevendraaier, aan alle conecties wat geduwd, de batterij er eens uitgegedaan ( dank je Christophe dat ik dat allemaal eens bij jou kon zien hoe je mijn webcam gerepareerd hebt ) 5 x opgestart en hop, het ging weer! :) Hopelijk blijft het zo. Misschien komt het door de warmte. In de dag sluit ik mijn computer op in de kast met sleutel en misschien is het daar overdreven warm in. Ik weet het niet. Misschien moet ik elke avond de batterij eruit nemen. Indien iemand raad kan geven, altijd welkom… We zullen wel zien of alles blijft werken.
Deze morgen weer al om 6u3o opgestaan. Eindelijk ging ik eens voor de 1e x een eitje bakken. Gas opengedraaid, eitje erin en 5 seconden nadien gas op. Ik met mijn pannetje 2 verdiepen lager om te vragen of ik bij de patron of de gebuur mijn eitje kon verder bakken. Maar geen probleem, ze gingen direct een nieuws bonbon gas brengen. Wat peper, zout en suiker gevraagd en zelfs kreeg ik een rol wc papier die ik eigenlijk zelf moest gaan kopen, maar dat wist ik niet. Zoals je ziet is iedereen hier in de weer voor: de vrouw alleen… Mijn eitjes met mijn gesuikerde brioches opgegeten, wat niet echt zo lekker was. Ik hield weer de gele vogels in het oog. Ondertussen weet ik dat die “ Beliers “ heten en de rode “ cardinal “. Ik zag ook, hoe de vrouw van mijn baas, haar was aan het doen was. Ik een kom water met zeep, schuren op een steen, spoelen en kletsnat ophangen. Je kunt je egenlijk niet goed meer voorstellen dat iedereen geen wasmachine heeft.
Ik nam de bus naar Trou Aux Biches waar Burton mij ging oppikken aan de halte aan het politiebureau. Op de bus zat mijn buddy Thierry, van 2 dagen tevoren, die ook op weg was naar het duikcentrum. Hij wilde echter te voet verder vanaan de politie maar ik ging niet met hem mee om Burton niet te mislopen. Na 20 min. gewacht te hebben in het zonnetje, was er geen Burton te zien en ging ik dan maar ook te voet verder. Toen kwam ik Burton tegen die mij natuurlijk vergeten was. Bon, ik ben er geraakt. Ze waren al op mij aan het wachten om een duik te maken op een wrak op 25 meter diepte. Een japans piratenschip die daar gezonken is. Er was een prachtig zicht rond het wrak en het was heerlijk om al het schoons te zien dat daar op leeft.. Koralen, prachtige gekleurde vissen in de kajuiten, zelfs een hele grote ballonvis gezien. Op de terugweg 4 dolfijnen gezien aan de oppervlakte. Mijn 1e dolfijn hier!
In de namiddag moest ik weer assisteren bij een frans koppel die een doopduik deed. Ze zijn hier op huwelijksreis. Alles ging prima. Ze voelden zich goed op hun gemak. We doken op 10 meter . Weer een inktvis gezien waar Burton mee speelde. En een vis die hij ving en die zich volledig opblies. Dit mag natuurlijk ook niet! Bepaalde vissen kunnen zich maar een paar keer opblazen door de stress die ze hebben en daarna sterven die. Daarna wat reddingsoefeningen gedaan. Beademing met een “pocketmasker” aan de oppervlakte in het water, slepen van een persoon in de boot en aan wal verschillende technieken om iemand uit het water te halen. Met een kindje ging de oefening goed maar met een volwassene was het wat anders. Daarna moest ik alleen naar een video zien zonder de instructor. Kijk op uw gemak zei hij en ik zie je morgen wel terug. Pff, wat een lessen zijn dat!
Dan de bus genomen naar Port Louise om een valies op wieltjes te gaan zoeken. Na 45 min. bus kwam ik in de levende drukte van de hoofdstad aan. Ik wandelde langs de markten door naar het moderne Caudon waterfront met een schitterend uitzicht op de zee. 2 winkelcentra gedaan maar geen valies gevonden. Dan maar aan de politie vragen he. En die stuurde mij naar een winkeltje waar ze hele grote Samsonite valiezen hadden. Het zijn wel namaak naar het schijnt. Ik kocht niet de allergrootste, want die was bijna even groot dan ik, maar een model daaronder. 65 € dus dat viel nog mee. En met 4 wieltjes. Is wel handig omdat je op 3 verschillende manieren de valies kunt vervoeren. Ik met de valies aan de hand naar de markt waar ik watermeloen kocht, een sappige ananas en litchees. Vooraleer ik terug op de bus stapte kocht ik me nog een pikante hamburger. Ik begon te praten met een fransman Eric die ook de bus naar Gran Baie nam. En het toppunt is, hij woont in dezelfde straat dan ik! :) Hoe de wereld toch klein is he. Hij woont al 4 jaar in La Reunion en is nu voor 2 maanden op Mauritius. Hij is ook 6 maanden naar Madagascar geweest en heeft me dus vele raad kunnen geven. De busrit was vlug voorbij door ons vele praten. Hij toonde me zijn appartement en daarna ik het mijne. Hij heeft wel zo geen tof terras wat hij beaamde. Hij noteerde het telefoonnummer van mijn baas. We deelden een cola ( ik had maar 1 flesje ) en toen kwam mijn baas kloppen om te zien wanneer ik een douche ging nemen om de schakelaar aan te zetten. :) Eric ging naar zijn thuis. We wisselden telefoonnummers en ik ging douchen. Mijn planning was dus volledig in désorde. :) Ik heb niet kunnen studeren. Het was al veel te laat, door de problemen met mijn pc heb ik veel tijd verloren. Dus heb ik maar besloten van morgen eens niet naar het duikcentrum te gaan en weer een scooter te huren om toch wat van het land te kunnen zien. Eric heeft me vele goeie plaatsjes aangewezen. Ik bestelde bij mijn baas een scooter voor morgenvroeg 8u. Er was hier net een meneer op een hond aan het schoppen. De hond jankte verschrikkelijk. Ik heb geschreeuwd vanop mijn terras: “ Ela, ela, il fautpas battre un chien! “ Na wat gemopper stopte hij toch. Ik was zo kwaad! Ik denk dat iedereen mij hier wel horen schreeuwen heeft. Maar hier vinden ze dat precies allemaal normaal. Ik herinner mij dat de autobestuurders in Guadeloupe recht naar de honden op straat reden om hen te overrijden. Er lagen daar inderdaad veel honden dood aan de straatkant. Onverantwoord!
Mijn” Belgian Bear” heb ik gisteren gedoopt. Toen ik van hem een foto nam op een rots, is hij erin gevallen. Hi hi, kletsnat! Maar ik heb hem in een boom te drogen gehan gen. :)
En ja, dat insect die over mijn buik gekropen is in mijn bed , is wel degelijk een kakkerlak. Brrrrrrrrrr.
Tis nu 22u, ik kruip er maar eens in. Zo ben ik morgen fris voor mijn scooterdag.
Ik heb geen tijd gehad om op internet te gaan, dus jullie zullen veel moeten lezen. :)
Tot morgen.
Bonne nuit.
x