Dag 16 21 jan. wellington

Dag 16 21 jan. Wellington
Om 6u45 ontwaakten Mike en ik. Ik werkte nog wat op pc en Mike deed de afwas. Om 9u vertelde mama ons het droevige nieuws van Spotje. Ik skypte direct naar Denise die met veel verdriet vertelde wat er gebeurd was. Ook Filip is er kapot van. Toen Filip deze nacht Denise opriep, viel zij nog, half in slaap, van de trap. Met het gevolg; een blauw oog, pijn in de poep en haar vingers. Wouter werd s’ nachts opgebeld en die reed naar Eizeringen. Spijtig genoeg kreeg hij een accident door aquaplanning. Hijzelf heeft niks maar de auto is “ per totale “ . Ai, ai wat een drama!!!! Naar het schijnt komt Pitou niet uit zijn mand. Pitou is het hondje van mijn ouders die daar met vakantie is. Waarschijnlijk zal hij dat aanvoelen dat zijn maatje er niet meer is. Ik hoop dat jullie troost vinden in mekaar en veel sterkte aan allemaal. Hou jullie goed… Ik weet dat Spotje jullie hartedief was.
We gingen deze morgen winkelen. We hadden nog aperitiefhapjes nodig. Ook mocht ik om mijn onderwater fototoestel gaan. Ze hebben het” voorlopig” gerepareerd. Ik mag er wel niet meer mee in het water daar er op de aan - en uit knop kerosie is gekomen. Ik hoop dat hij toch een tijdje stand houdt. Ik kan er wel nog foto’s mee trekken wanneer ik hem in het onderwaterhuis stop. Dus wanneer ik zal gaan duiken, zal ik toch nog foto’s kunnen maken. Nu is iedereen hier zich een beetje aan het opmaken voor het feest. We vertrokken met onze achten naar het restaurant Festa in Wellington. Luc en Rita trakteerden. We zaten buiten met een prachtig uitzicht op de Limietsbergen. Het was snikheet! Een geluk dat er zich op het terras een briessysteem bevond. Dit gaf een bries over het terras en dat gaf ons toch wat verfrissing. We aten en dronken rijkelijk: voorgerecht, hoofdplat, dessert, koffie, wijn, champagne. Dank je Luc en Rita. Daarna gingen we nog naar een distillerie . In de weide zagen we hele lieve alpaka’s. Een soort lama. Daarna reden we nog naar café My Way. De vrouwen werden moe en keerden met één auto terug. Mama en ik skypten eventjes naar mijn boer Filip om hem toch wat steun te geven. De mannen kwamen achter. Het is nu 21u15. Mama is gaan slapen. Ze trekken hier weer een fles champagne open. Oei, oei… ik pas. Ik zit nog teveel in met de dood van het hondje Spot van mijn broer Filip en Denise, Steffie en Steve. Ik weet dat ze daar nu thuis zitten met zoveel verdriet. Spot hebben ze in haar mandje gelegd. Het is alsof ze slaapt. Morgen gaan ze haar begraven. Nog eens veel sterkte. Ik upload de foto’s hier nog en dan ga ik slapen. De mannen gaan toch pokeren. Slaapwel. Tot morgen. Lekker slaap…xxx