Dag 27 21 Juli Sandy Bay Dolfijnenshow - Reisverslag uit West End, Honduras van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu Dag 27 21 Juli Sandy Bay Dolfijnenshow - Reisverslag uit West End, Honduras van Kristin Daelman - WaarBenJij.nu

Dag 27 21 Juli Sandy Bay Dolfijnenshow

Blijf op de hoogte en volg Kristin

24 Juli 2012 | Honduras, West End

Dag 27 21 juli Sandy Bay Dolfijnenshow
Rond 9u30 nam ik een taxi naar Sandy Bay waar er een dolfijnenshow was. Na een lange tijd zat ik nog steeds in de taxi. De vorige keer duurde dat toch niet zo lang, vroeg ik me af. De taxichauffeur stopte en liet 1 persoon uitstappen. Ik vroeg hem of hier Sandy Bay was? Hij antwoordde koel: “ Dat zijn we al lang gepasseerd! “ We zaten in Coxen Hole! Dat had ik niet gevraagd!! Ik maakte me kwaad. Indien ik Sandy Bay vraag, hoeft hij me niet op een andere plaats af te zetten! “Ja, maar je hebt niet gezegd waar je in Sandy Bay wilde zijn,” antwoordde hij. Dat is ook straf. Dan nog moet hij me niet 5 km verder afzetten. Ik stapte kwaad uit en betaalde hem 35 L ( de prijs inderdaad naar Coxen Hole ) en ging dan maar eerst daar naar de bank. Ik wilde dit na de show doen. Maar ik was er nu toch. Oef, ik kon geld afhalen met mijn maestrokaart. Ik nam een taxi terug naar Sandy Bay en vertelde mijn verhaal aan de chauffeur. Hij zei dat ik zijn nummerplaat had moeten afschrijven want dat hoort niet wat hij gedaan had. Bon ja, ik was op tijd voor de show. Er zaten al veel mensen op een stoel onder een houten constructie dat uitgaf op een baai. Ik betaalde 5$ ingang maar vroeg me af of al die andere mensen wel betaald hadden. Je kon overal plaats nemen zonder een kaartje te tonen. Ik had ook gratis kunnen gaan zitten op de steiger van een duikclub. Ja, het was te laat. Ik had betaald zoals het hoorde. Er waren geen stoelen meer vrij en ik ging dicht aan het water staan om foto's te nemen. De show was fantastisch. Het was lang geleden dat ik nog een dolfijnenshow zag. Eens in een zwembad in Florida en in het dolfinarium in België. In zee was het toch meer speciaal. Er waren twee dolfijnen die allerlei kunstjes maakten, zongen, winden lieten :-) , salto's maakten, de trainer uit het water tilde enz. Iedereen was tevreden. Ik zou eens willen meemaken hoe ze een dolfijn iets aanleren. Je kunt niet zomaar een dolfijn een duwtje geven om hem iets te tonen zoals bij een hond. Ook hoe ze olifanten trainen heeft me altijd gefascineerd. Ik had besloten van niet met de dolfijnen te gaan snorkelen om geld uit te sparen. Ja, ik kan niet alles doen he. Ik wandelde langs de steiger en keek uit over de cabana's aan de overkant. Het is een mooie accommodatie met een privéstrandje. Een bootje brengt je telkens naar de overkant. Ik denk dat het zo'n 200 $ / nacht moet kosten. Ik nam een taxi terug naar west End. Ik slenterde wat door de straten, ging nog eens dag zeggen aan de Engelsman die zich inzet voor straathonden en zag nog eens de jonge pup, de Sharpei. Ik moest denken aan mijn Sharpei, Chopin, die ik moeten laten inslapen heb. Ik dacht daar iets te eten maar er was niemand, de tafels waren niet gedekt en men was de tuinmeubelen aan het vernissen. Ik denk dat daar niet veel volk komt. Toen ik de man voor de eerste keer zag, waren ze met twee een joint aan het roken. Ik denk dat je in een duur hotel dit niet moet doen. Dat is geen goede reclame. Ik stopte aan de bar waar Rachel werkt. Daar at ik een dikke cheeseburger aan 150 L = 6 €. Duur voor een hamburger maar hij smaakte me en het was eens iets andere dan al die baleadas. :-) Mijn mond was te klein om er in te bijten! :- James, een duiksinstructor kwam naast me zitten. Binnen drie weken zit zijn vakantie van twee maanden erop en kan hij naar zijn verloofde, die in Spanje woont, terugkeren. Ik keek naar de spelende honden in het water. Hier lopen er wel veel honden los maar ze zijn wel van iemand. Echte straathonden heb ik hier nog niet gezien. Die zitten meer in het binnenland. 's Avonds hield ik het rustig en zag wat tv in mijn veel te warme kamer.
Oei, oei Taco, de papegaai zit hier te kressen en te spreken: “ Hola, hola “ . Ik ga hem gauw een koekje geven zodat hij wat stiller is. Ik vind het zo zielig dat zo'n papegaai gans zijn leven in een klein kooitje zit. Waarom laten ze die hier niet vrij? Ik had al eens gedacht van zijn kooi te openen zodat hij weg kan vliegen. Maar indien een papegaai nooit zelf gejaagd heeft, kan hij niet overleven. Dus ik laat het maar zo. :-)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kristin

Eindelijk is het bijna zo ver. Mijn droom wordt werkelijkheid. " We reizen niet om te ontdekken, maar om te zien wat ontdekt is " 17 november 2011 vertrek ik alleen en met de rugzak het onbekende tegemoet en dit gedurende 1 jaar en 3 maanden.... Ik zal jullie allemaal missen en ik hoop dat mijn 2 hondjes het zonder mij zullen redden! :-) Als maskotte neem ik een Belgische knuffelbeer mee.

Actief sinds 06 Juli 2011
Verslag gelezen: 335
Totaal aantal bezoekers 271321

Voorgaande reizen:

17 November 2011 - 28 Februari 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: