Dag 25 25 maart Kimbe Bay - New Britain

Dag 25 25 maart Kimbe Bay – New Britain Island – Walindi resort
Om 6u30 stond ik op en verfriste me. Mijn bikini en handdoek was nog even nat dan de dag ervoor. Al je kleren zijn klam, niets droogt hier. Ik wandelde op het smalle pad in het regenwoud naar de diningroom waar ik een ontbijt nam. Soms verwijderde ik een spinnenweb uit mijn gezicht. Ik zal dus de eerste geweest zijn die dit pad nam zodat de ochtendwebben nog aanwezig waren. Gisteravond stapte ik om 22 uur naar de bungalow. Het was pikkedonker. Mijn hoofdlamp hielp me om niet op de dikke kikkers te trappen. Het was wat akelig. Angela was al in dromenland. Ik lag in mijn klam bed en hoorde voetsporen rond de bungalow. Een pillamp scheen in de richting van onze bungalow. Zou dat een bewaker zijn? Ik ga het vandaag toch eens vragen of dat normaal was. Rond middernacht ging de generator uit. Alle lichten in gans het resort vielen uit. De ventilator stopte. Het was pikkedonker. Zelfs de lucht gaf geen lichtstraaltje. Weer hoorde ik voetstappen… Ik keek voorzichtig door het raam maar zag niks. Eindelijk viel ik dan toch in slaap. Vandaag ga ik twee duiken doen. De anderen drie duiken. Zij kunnen enkel maar in het weekend duiken daar ze in de week vaccinaties zetten bij de bevolking. Ik vroeg hoeveel het zou kosten om duiken bij te kopen. Max zei dat hij me een goeie prijs zou maken. 53 Aus$. Dat viel inderdaad mee. Via Hagen van het reisagentschap kwam het op 75 $. Het zonnetje scheen, geen regen deze keer. Ik kroop op het dek van de boot waar ik een prachtig uitzicht had op de zee, de bergen en de actieve vulkaan. Ik keek goed uit naar dolfijnen maar tevergeefs. De eerste duik was de mooiste van al de duiken die ik al gedaan had. Ik ging met de duikinstructeur tot 36 meter waar we door een open grot doken. Toen ik net uit het gat zwom zag ik een zwart tip reef haai. Ik denk dat hij meer geschrokken was dan ik en hij zwom weg. Yes, ik kon er nog net een foto van maken. We zagen dikke naaktslakken, een school baracuda’s, een weelde aan zacht en hard koraal, een piepkleine scorpionfish van misschien 3 cm, een hele grote scorpionfish enz. De vier anderen zagen een schildpad. Het was alsof ik in een aquarium zwom. Ik wist niet waar eerst te kijken. Bij de tweede duik doken we naar een wrak, een Japanse bommenwerper van de eerste wereldoorlog. De enige japanner aan boord hebben ze nooit gevonden. Dit wrak is ontdekt in 2000 en Lucas, onze instructeu,r heeft als eerste het wrak mogen inspecteren. Hij zei lachend dat er wel geen goud in zat. Enkel wat geweren. Ik vind het altijd spannend wanneer ik op een wrak duik. Ik hou van de geschiedenis ervan en beeld me dan de periode in, wat is er gebeurd, waar gingen ze heen, waarom deden ze de operatie, hoe oud waren ze… We kregen een lekkere lunch aan boord. De verse zoete ananas smolt in mijn mond. Lucas legde wat kippebrokjes op de motor en riep een vogel = Bromney Kite. Ik moet het nederlandse woord opzoeken. Ht is geen arend, geen valk maar een…?? Weet iemand dit? Ik aanschouwde het spel. Een paar keer vloog de vogel over het voedsel en observeerde zijn omgeving. Het was een prachtig beest met oranje vleugels, wat bruin en wit. Hij zweefde over de kip en hop, in zijn pootjes nam hij het vlees en vloog naar een boom in het woud. Tot tweemaal toe kwam hij het eten stelen. De derde duik deed ik niet mee want anders heb ik maar één duik meer over in mijn pakket. Ik ging op het dek zonnen met een goede beschermingsfactor. Wat was het daar zalig. Het wiebelen van de boot deed me bijna in slaap vallen. Ik sprak met de nog enige duikinstructeur ( Victor 26 jaar ) aan boord die zei dat hij 2 Kina per uur verdient. Dat is 0,66 € / uur!!!!!!!! Een werkvrouw heeft 1 Kina / uur. Hij woont in een houten huis waar er geen water of elektriciteit is. Ze wassen zich in rivieren en creeks maar hij had een petroleumlampje zei hij fier. Ochere, wij kunnen ons dat allemaal niet inbeelden. Hij werkt als duiker 1 jaar voor het Walinda resort. Ik vroeg wat hij daarvoor deed en hij antwoordde dat hij “straat business” deed. Hij bedoelde hiermee beetlenut en drugsbladeren verkopen. Dat bracht hem wel veel meer op dan nu. De drie instructeurs nemen tussen elke duik een beetlenut en roken een soort blad van een boom dat ze in krantenpapier rollen. Hij vroeg of ik ook zo een sigaret wou roken maar ik bedankte hem vriendelijk. Na hun noot zijn hun tanden vuurrood. Ze roggelen en spuwen de ganse tijd. Dat is hier allemaal de gewoonte. De kinderen knabbelen beetlenut vanaf 10 jaar!!! Het is overal toegelaten behalve in de stad. Ik had medelijden met hem en besloot van hem na al mijn duiken toch wat geld te geven. Ze zijn heel vriendelijk en behulpzaam. Ik zei hem dat iedereen ons bang maakt in dit land en dat er zoveel criminaliteit is. Hij lachtte en zei dat dat niet waar is. “Ze gaan je ook nooit geld vragen op de straat. Misschien dat het in de stad wel wat gevaarlijker is maar zeker niet in de dorpen. “ We vaarden rond 15u30 terug naar het resort. Ik lag nog te zonnen toen het plots hard begon te regenen. Ik liep vlug naar beneden. Mijn BB, belgsiche beer, was kletsnat! :) Een beetje verderop viel één van de motoren uit. We tuften op één verder. Op de pier zag ik Angela die ging gaan varen met een kayak. Oei, oei met zo’n weer! Ik nam in de diningroom een lekkere warme kop thee en bewerkte mijn foto’s. Ik nam een frisse douche. Ik hoorde het donderen en bliksemen. Angela was al 1u15 minuten weg en ik werd wat ongerust. Ik besloot van mijn Belgacom regencape aan te doen en naar het strand te gaan om te zien of ze nog niet opgedoken was. Toen ik net de deur uitstapte stond Angela gans doorweekt op het terras. Precies een waterkieken. :) Oef, ze was toch terecht. Wanneer ik niet ga duiken ga ik ook eens een kayak nemen. Morgen gaat Angela met een gids een trekking doen naar de vulkaan. Ik wil dat natuurlijk ook doen en ga dan morgen niet duiken. Het is wel afwachten met het weer. Bij slecht weer wordt er niet geklommen, voor het duiken is dat geen probleem. Je wordt toch nat. Angela is deze nacht goed gebeten van de muggen. Ik deze keer niet. Mijn vinger is wel nog dik van de beten de dag ervoor. Ook Angela maakt een reactie op de beten. Ik gaf haar mijn verzachtende crème. Ze wacht nog wat af vooraleer ze een Zyrtec neemt. Max, de eigenaar, ging nog eens extra de kamer inspecteren want normaal kan er nergens een mug binnendringen. Hij wil ons zelfs een andere bungalow geven maar voor die paar dagen weer inpakken en verhuizen hoeft niet. We zullen wat meer spuiten wanneer we ‘s avonds gaan dnieren. Ik heb precies problemen om mijn foto’s via mail door te sturen. Ik kan ze wel uploaden, na vele uren, maar niet verzenden. Raar… Ook mijn duikcomputer doet raar. Hij komt onder water steeds in”error.” Alle gegevens, diepte, tijd etc geeft hij wel aan maar geen safty stops! Weet er iemand wat dat kan zijn?? De batterij is nog prima. Ik dook de vierde duik met een computer van de dokter. Het is nu 18u30. De padden zijn wakker en kwaken om het luidst. De regen tikt tegen het strooien dak. Wat hou ik van die geluiden, zo mysterieus, de uilen, andere vogels en krekels in het dichte woud. Het eten wordt geserveerd om 19 uur. Tot morgen. X

PS: Ik kan geen emails verzenden of ontvangen! Raar! Ook geen ontvangst per gsm. Indien dringend gelieve te proberen via mijn blog!