Dag 11

Om 6u opgestaan, gegeten en om 8u was ik op het strand aan Hervé’s boot. Ik was veel te vroeg want de afspraak met de anderen was om 8u45 wat ik dus niet wist. Hervé had me een mis gsm nummer gegeven en daardoor kon ik hem niet bereiken.
Ik maakte kennis met” de fransmannen” en er waren ook 2 nederlanders. Dat was leuk om nog eens nederlands te kunnen spreken. Ik speelde ook tolk voor hen want frans verstonden ze niet. De sfeer zat er direct al goed in. We vaarden langs de kust waar we prachtige plaatsen zagen. We passeerden ook het duurste hotel Royal Palm. Ondere andere Chirac logeert daar soms en betaalt 8000€ /nacht. Niet mis he. We stopten aan de mangroves waar we tot onze buik badend aan wal gingen. Eens aan land was het er verschrikkelijk heet. We gingen naar een verlaten plaats wat vroeger een dorp was waar de mensen woonden na het zinken van hun schip, de Bunyan Arc, Arc Aux Fourches.
Hier komen nooit toeristen. We konden dit enkel zien door het feit dat Hervé ons dit wel eens wilde tonen. Hij lijkt op Noah en is een erg ecolo. Aan boord hebben we dan ook ons asbakje mee om zeker de sigarettenpeuken niet in het water te gooien. Hij vertelde ons dat Mauritius echt aan het kapot gaan is en dat de regering niks doet. Zo gaan de locals op de koralen staan om schelpjes te vinden voor de visvangst. Hij ergerde zich heel erg aan al die toestanden. Het afbranden van de suikerrietplantages hebben al de dieren, die er ooit waren, op het eiland doen uitsterven. We snorkelden wat tusen de mangroves. Hier kun je dat doen want er zijn toch geen krokodillen of slangen of dergelijke aanwezig. In Indonesie en Thailand moest ik dat niet doen! :) We ankerden onze boot aan”Ile d Ambre” waar de bbq in gang gezet werd en de heelrijke punch met stukjes ananas, papaya en mango gesereveerd werd. De pot schafte een fris slaatje, lekkere gebakken vis en kip in zoetzure marinadesaus. Er was voldoende rosé, bier en frisdrank. Ht was een hele leuke groep en we hebben ons echt doodgelachen! Dat kun je wel zien aan de foto’s. Ik vertelde dat ik mijn brevet rescue diver aan het halen ben en ik moest natuurlijk op iedereen mijn oefeningen tonen wat hele grappige taferelen gaf. We namen onze pot punch zelfs mee in het water. :) We waren met 15 personen aan boord wat er één teveel was. Hervé zei ons dat wanneer er controle was van de politie er iemand moest gaan liggen met een handdoek op zijn hoofd. En ja, we zagen aan land controle zodat Christian, 70 jaar, uit de boot moest springen en zwemmen aan land. Ik merkte wel op dat dat heel ver was. Ik had hem wel in het oog en na 20 minuten kwam hij aan. Na de leuke namiddag vaarden we terug gedurende 1,5u en weer werd de punch op de boot bovengehaald. Eenmaal aangekomen beaalden we( 1200 roupie ) en Christian en Michèle nodigden mij uit bij hen thuis. Ze komen hier al jaren in eenzelfde huis met vakantie. Zij is 60j en hij 70jaar. Michèle zat zo met mij in dat ik op wereldreis ging en ontfermde zich over mij zoals een echt moederke. Ze kon goed begrijpen wat mijn ouders moeten doorstaan zei ze. Christian klopte 4 mango’s uit een boom, schilde die en raspte het als een slaatje met een heerlijk pikant sausje erbij. Daarna volgde nog een pasta met vlees in. We dronken lycheewijn en rose en…ook wat water he. Het was genoeg geweest vandaag met al dat eten en drinken. Om 22u wandelde Christian met mij tot aan mijn appartement. Hij wilde mij zo laat niet alleen over straat laten gaan. Het waren erg lieve mensen. Ze gaven mij ook 1 vuilzak mee want de mijne waren op. Vlug gaan slapen want s’ anderendaags was mijn laatste duikdag. Het was een onvergetelijke dag en ik voelde mij heel gelukkig dat ik eens iets anders had gedaan dan alleen maar studeren.
xxx