Dag 27 27 maart Papua New Guinea kayak
Door: kristindaelman
Blijf op de hoogte en volg Kristin
27 Maart 2012 | Papua Nieuw Guinea, Port Moresby
Om 6u30 onwaakte ik. Ik durfde niet opstaan van de schrik van niet te kunnen stappen. Maar…ik wipte mijn bed uit zoals een jong hert. Ik had nergens pijn!!!!! Hoe kon dat? Had ik dan zo een goeie conditie opgebouwd tijdens mijn reis en door het vele sporten en actief bezig zijn? Dat vond ik heel vreemd. Maar zoveel te beter. Op weg naar het ontbijt kwamen we Kristof tegen die Angela’s regencape terugbracht. Ze was doodblij en gaf hem wat drinkgeld. Gisteren gaven we hem ook 10 kina = 3,3 € . Dat is hun loon voor de ganse dag dus ik denk dat hij wel tevreden zal geweest zijn. We gingen ontbijten en om 8u30 zaten Angela en ik in een kayak. Angela kayakt regelmatig in Canada en ik gaf haar de gesofisti ceerde kayak waar je kunt sturen met je benen. De kayak is ook veel smaller en zo meer gestroomlijnd. Die van mij was zo een kayak zoals “de afvaart van de Lesse”. Een zware lompe plastic kano. Al gauw voelde ik mijn armen niet meer. Angela gaf me wat tips om het comfortabeler te doen. Ik deed wat ze me zegde maar toch bleef het moeilijk varen. Na 30 minuten liet ik Angela gaan. Zij wou nog tot aan een ver punt gaan. Ik dobberde op de zee genietend van de bergen, een vulkaan in de verte, het dichte regenwoud aan de oever, de kleine houten huisjes. Kinderen wuifden naar mij. Ik wuifde terug. Ze zijn hier heel vriendelijk. Ik zag een blauwe vogel wachtend op zijn vis. De geluiden in het woud. De prachige fauna en flora. We zijn hier maar met vier toeristen. Alleen het personeel en de bazen. Het personeel spreekt engels maar vooral “Pidgin” waar je natuurlijk niets van verstaat. Na drie uur kwam ik uit het water. Angela kwam dan ook net aan. Om 12 uur was het lunchtime. Daarna zaten we op internet maar om 14 uur werd de stroom afgesloten tot 17 uur. Ik was net met onze Filip aan het skypen. Spijtig. We gingen dan maar naar de kamer waar ik mijn batterij en pc kon opladen op een 24 uur batterij. We wilden wandelen naar het dorp maar Max, de baas, raadde ons dat af. Nochtans heb ik aan alle inwoners gevraagd of het hier gevaarlijk is en ze ontkennen dat. Max wilde ons wel een tour aansmeren, betalend, maar we willen dat juist zelf doen en niet georganiseerd. Zo zie je het echt leven niet! We vonden het belachelijk. Op weg naar de kamer vroegen we aan een andere inwoner of het gevaarlijk is en ze zei: “ zeker niet!”. Wie heeft er nu gelijk? Wil Max geld verdienen en zegt hij dit daarom? We besloten nog wat af te wachten en eventueel donderdag te gaan. Die dag kunnen we niet meer duiken daar we de dag daarop vliegen. Onze was van de hiking was gewassen. Dit is gratis. Ik heb al gans mijn rugzak laten wassen. Handig. Maar oh wee, alle vlekken uit de hikekleren waren er niet uit. Angela schuurde een uur met een stukje zeep op haar broek en kreeg alles eruit. Mijn broek viel mee en ik liet het maar zo. Wanneer ik een volgende trekking doe, is ze na 5 minuten toch weer vuil. Mijn stapschoenen hebben ze ook redelijk proper gekregen. Ik ging op het terras een sigaretje roken. Onmiddellijk zaten er twintig vliegen op me. Het goot verschrikkelijk. Ik voelde de muggen me overal prikken. Ik liep vlug naar binnen om nog een extra laagje muggenspray aan te brengen. Hopelijk zijn dat geen malariamuggen maar ik neem flink mijn malerone dus kan dit geen kwaad, denk ik toch niet. Dat het maar goed uitregent zodat het morgen weer pachtig weer is. Het is plezierig te wandelen in de regen en toch is het nog heel warm. Angela kreeg vandaag goed nieuws via email. Ze hebben eindelijk haar Padinummer gevonden. Dus morgen kan ze officieel mee gaan duiken. À propos, ik kan weer emails ontvangen. Soms duurt het wel een tijdje maar het werkt. De ontvangst van de gsm gaat niet. Straks gaan we dineren en waarschijnlijk kruipen we weer vroeg in bed. Morgen probeer ik drie duiken te doen. Dat zullen de laatsten in PNG zijn. Het blijft hier bakken regenen…Mijn muggenbeten van gisteren in het regenwoud beginnen vreselijk te jeuken. Ik was net aan het denken dat ik maar 8 maanden meer heb voor mijn wereldreis. Wat zal het er vlug zijn want de dagen vliegen hier voorbij. Ik zie hier net 3 nieuwe toeristen passeren aan onze bungalow. Ah, er komt meer volk… Tot morgen. Xxx
Ik hoor net van Angela dat ze naar haar reis naar Borneo 3 dagen op Hawaiî zit. En net in de periode dat ik daar ook zal zijn. Misschien zien we mekaar daar weer? We weet…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley