Dag 9 14 jan Mosselbaai - Plettenberg Bay

Dag 9 14 jan Mosselbaai – Hartenbos - Plettenberg Bay ( 165 km )
Om 7u werd ik al gewekt door het geschreeuw van Poly, de papegaai. Ik ging op het terras van Dolphin’s , langs de straatkant, een luchtje scheppen en zag dat het deze nacht opnieuw geregend had. Het was bewolkt. Het zonnetje liet nog van zich afweten. Het zou wel opklaren zeker. Tientallen mensen waren aan het joggen. Ze werken hier precies goed aan hun conditie. Ik hoor verschillende backpackers wakker worden. Onze Mike ligt nog zalig te slapen met twee dekens op zich. Ik slaap in een lichte, zijden lakenzak. Gisteren konden we hier eventueel ook in een slaapzaal slapen aan 12 € / persoon. Op het ogenblik van de reservatie zouden we alleen geweest zijn in de kamer. Maar een geluk dat we toch de privekamer namen en 3 € oplegden want de” dorm “ was vol geraakt. Ze sliepen er zeker met 6 personen.
Hier in Zuid Afrika mag je gerust rondlopen met een buidelzakje of een fototoestel. Niemand zal je daarvoor raar bekijken of bestelen. In Madagascar hoefde je zo’n dingen niet te doen. Daar hadden ze precies nog nooit een fototoestel gezien of wilden ze die stelen. Het verschil is hier groot. Ook gisteravond konden we gemakkelijk rondlopen. De straten zijn verlicht en er rijden auto’s die zo ook licht geven. In Madagascar was er enkel de maan en de sterren. Ik observeer hier de zwartjes die netjes gekleed zijn. Ook hun kleren zijn niet gescheurd! Naar het schijnt is Zuid Afrika ook een onderontwikkeld land maar daar kan ik voor het moment nog niks van merken. We hebben wel nog niet de sloppenwijken gezien. Daar is er armoede zoals in Mada.
Ik heb gisteren echt de” slappe lach “ gehad. Mike kreeg zijn steak niet op en ik zei dat we een doggybag konden vragen. “ Hoe, maar hier hebben wij toch geen hond?! “ antwoordde hij …. Bon ja, we hebben het toch maar gevraagd….. :)
We wandelden langs het strand van Mosselbaai en zagen duizende dikke mosselschelpen liggen in het groffe zand. Eigenlijk hadden we gisteravond mosselen moeten eten maar we hebben er niet aan gedacht dat dit de mosselstreek was. Heel spijtig. We zagen chinezen telkens iets oprapen tussen de mosselen. Ik moest weten wat dat was en de dame vertelde me dat dat het natte wier is van rond de mossel die ze gebruiken in de keuken. Eerst wassen ze die grondig om al het zand te verwijderen, daarna koken ze die, knijpen de gelei uit het wier en verwerken dit in bvb salades of desserten. In Taiwan, waarvan ze vandaan kwamen, doen ze dat regelmatig. We klommen op de rotsen, bekeken al de schelpen en de slakjes van de zee aandachtig en genoten van de surfers die hun kunsten toonden op de hoge golven. Mike waagde het zelfs van pootje te baden. Eerts vond hij het water heel koud maar daarna wendde het. Mosselbaai, op deze plaats zette in 1488 de Portugese zeevaarder Bartolomeu Diaz als eerste europeaan voet aan wal. Dit populair vakantieoord doet me wat denken aan onze belgische kusten. We zagen een aangelegd zeewaterbad op het strand . Dit is bijna verplicht daar je anders nergens in het water kunt. Overal zijn er rotsen. Echter de surfers klimmen op hun blote voeten op de rotsen om het water te bereiken. Rond 10u45 gingen we een ontbijt eten op het terras van hetzelfde restaurant van de dag ervoor. Nu konden we gelukkig wel buiten zitten daar het niet regende. De lucht is wel volledig bewolkt. Soms moeten we onze pull aantrekken. Pff, en we gingen er vandaag een stranddagje van maken… Ik nam weer eitjes met toast. Mike lust niet zo graag eieren en nam toast met jam. Tijdens het ontbijt tuurde ik naar de fascinerende zee. Plots zwommen er een 15 – tal zwarte dolfijnen voorbij. Ze waren echter weer niet zo dichtbij zodat foto’s maken niet lukte. Mike ging zijn zandige voeten spoelen onder een stranddouche, namen de auto en reden richting Knysna. Ik vind wel dat de auto fel naar links trekt. Eric zal dat later eens moeten herstellen in een garage. Ook vanaf de eerste dag sneed de autogordel in mijn hals. Ik had al een rode vlek. Nu rijd ik met een washandje in mijn hals wat de druk verlicht. We wilden Hartenbos zien. Inderdaad was dit precies het einde van de wereld. Een eindeloos fraai zandstrand. Er liepen maar een paar mensen op het strand. Op de dijk vele campings die dus een prachtig uitzicht hebben. Mike ging weer pootje baden en vond het water wat warmer dan in Mosselbaai. Het valt me op dat er weinig toeristen zijn. Natuurlijk wel veel meer dan in Madagascar want daar was ik bijna constant alleen als blanke. Ook op de wegen en autostrades passeer je slechts een paar auto’s. Spijtig dat er niet veel zon was en spijtig dat we niet meer tijd hadden maar we moesten doorrijden op de N2. In de auto had Mike een afrikaanse zender gevonden met afrikaanse smartlappenmuziek. We probeerden in ons beste afrikaans uit volle borst mee te zingen. :) De ontvangst van de radio is wel niet zo goed. Telkens we een berg passeren is er geruis. En die ene cd die in de cdspeler zat waren we al moe gehoord. Ietsje verder naar het oosten lag Knysna. Dit is de drukstbezochte plaats van de tuinroute dat aan het begin van de 19e eeuw is gesticht door de ingenieur Georges Rex. Ik vond het een gemoedelijk vakantiedorp. Rond de Knysnalagune liggen tal van vakantiehuisjes verspreid op de beboste hellingen. De lagune is met de zee verbonden door een smalle waterweg. De monding van de geul wordt geflankeerd door twee enorme oranje zandsteenkliffen, die The Heads worden genoemd. We staarden naar de afrikaanse vrouwen die in de lagune aan het vissen waren. Enkel met een visdraadje rond hun vinger. Wanneer ze beet hebben voelen ze dat wel in hun hand. De politie inspecteerde het aantal vissen die ze reeds gevist hadden. Er is een limiet op bepaalde vissoorten. Natuurlijk mochten we Knysna niet verlaten zonder de uistekende oesters uit de lagune geproefd te hebben. We gingen naar 34 South in waterfront. Daar hadden ze sushi, fruits de mers = sea food platters, en de oesters. Ik had zin in alles! :) Mike had nog nooit sushi gegeten of liever, heeft het nog nooit willen proeven. Ik overhaalde hem van toch eens iets te proeven. Ik toonde hem hoe je de wasabi en de soyasaus moet mengen, de sushi erin stoppen en tussen elk hapje een stukje ginger = gember moet eten. En weet je wat? Hij vond het heerlijk! Ook straf da! We hadden ons daarna elk 6 oesters “Large “besteld. Ik denk dat ik in mijn leven nog nooit zo’n dikke oesters gezien heb. En lekker!!!!!!!!!! Het water stond in mijn mond. 6 vonden we te weinig en we besloten van er ons nog 18 bij te bestellen, mediums, een take away. Die zijn de helft goedkoper. De vriendelijke verkoopster aan de oesterstand opende de oesters en stopte ze in een schuimrubberen bak. Ze deden er reeds peper op anders moesten we nog een pepermolentje kopen. We vroegen veel citroen en ze gaven ons 3 maxi citroenen. Ja, zoveel was nu ook niet nodig! Maar ze deden het toch en … gratis erbij. We betaalden deze oesters aan 10 rand / stuk. Die aan tafel kossten 20 Rand/stuk. Ik kocht nog een stokbrood met graantjes. Wat gaan we kunnen smullen. Had het wat zonniger geweest konden we die op het strand opeten. Ik kocht nog een neushoorn , 100 Rand ,in hout als souvenir. Hopelijk kan mama en papa deze meenemen naar Belgie. Voor mij is die trouwens te zwaar. Het was reeds 16u. Ik besloot om toch door te rijden naar Plettenberg Bay dat op 32 km ten oosten van Knysna ligt. Dit is het meest exclusieve vakantieoord van Zuid-Afrika. Deze plaats moet het zonder de charme van Knysna stellen, maar de perfect ronde Baia Formaosa ( prachtige baai ) met zijn gouden stranden vond ik ook prachtig. Helaas wordt het beeld van de kustlijn verstoord door het lelijke , op de rotsige kaap gelegen Beacon Isle Hotel. Het strand is heel zacht en minder korrelig. We zochten een backpackers en vonden Amakaya. Ze hadden nog een privékamer aan 325 Rand. Dit was een hele nette backpacker. Een mooie keuken, een grote living met tv en een terras op de bovenverdieping met een prachtig uitzicht. We douchten, bestelden ons een drankje en smulden van de lekkere oesters. Zelfs de “ mediums “ waren groot. We begonnen aan ons scrabblespel. Het werd te donker en ik spande mijn hoofdlamp rond een colafles. Rond 21u ging ik naar mijn kamer. Mike bleef wat praten aan de bar met een australisch meisje van 19 jaar. Het volk dat hier rondloopt is veel deftiger dan de vorige backpackers. Daar waren het maar louche types. Ik belde naar onze Pieter en mijn ouders in Wellington om te zeggen dat alles uitstekend verliep. Mama was al ongerust. :) Het is nu 23u. Onze Mike is ook binnen gekomen. Hij doet nog een sudoku. Ik ga nog wat foldertjes bezien van “ what to do “ en dan kruip ik er in. Deze morgen was ik reeds vroeg wakker. Ik sliep maar 6 uurtjes en dat is te weinig voor mij. Tot morgen. Mooi loop. Xxx Onze Mike slaapt en snurkt hier verschrikkelijk! Als het zo blijft duren ga ik in de auto gaan lsapen. Pff………;