Dag 1 19 aug. Managua - San Jose ( Costa Rica )
Blijf op de hoogte en volg Kristin
20 Augustus 2012 | Costa Rica, San José
Dag 1 19 aug. Managua – San Jose ( Costa Rica )
Om 5u15 stond ik op. De taxi, voorzien om 6 uur, kon niet komen en het hotel regelde me een andere taxi. De chauffeur bracht me tot aan het Tica busstation. Daar was echter geen plaats meer vrij op de bus naar Costa Rica. Hij voerde me naar een andere compagnie = Trans Nica waar ik 27,50 $ betaalde. Er zat geen enkele toerist op de bus, enkel locals. In het begin zat ik op een plaats alleen zodat ik me kon neerleggen en een dutje doen. Aan de grens met Costa Rica stapten we allen naar de immigratiedienst. Hopelijk geraak ik het land binnen zonder retourticket. Overal stonden mensen retourtickets te verkopen . Blijkbaar is het dus wel verplicht om een “retour” te kunnen aantonen. Ik heb mijn wereldticket en hoop dat dit geldig is. Mijn volgende vlucht is begin oktober van Ecuador naar Peru. Dus dat heeft eigenlijk niets te maken met Costa Rica. Duimen maar... Ik was aan de beurt en probeerde vriendelijk te lachen. De man vroeg hoe lang ik in Costa Rica wilde blijven. Zonder na te denken antwoordde ik: “ Vijf dagen.” “Ok”, zei de man en stempelde mijn paspoort af. Voila, hij vroeg zelfs niet naar een retourticket! Naar het schijnt is het met de bus gemakkelijker om over te geraken maar met het vliegtuig is er wel een grotere controle. Dit was weer eens goed afgelopen. :-) Ik bevond me in Costa Rica... Ik wisselde mijn laatste 500 Côrdobas om in 10.000 Colones. Hoe moet je dit geld nu omrekenen? Dat vind ik wel nog uit. 600 Colones = 1 € heb ik gehoord. We verloren anderhalf uur aan de grens. Ik kreeg een gebuur zodat ik me niet meer kon neerleggen op twee stoelen. De zitjes kun je echter goed plat leggen zodat ik op die manier ook sliep. Een busrit is altijd aangenamer dan een vlucht. Daar hellen de zetels niet zo ver naar achter. Ik praatte in het Spaans met de man maar viel weer in slaap. Zo gaat de tijd vlug voorbij. Een paar mensen stapten uit in Liberia en mijn gebuur liep naar de vrije plaatsen zodat ook hij alleen zat. Ik legde me weer neer. Een man sprong op de bus en verkocht warme sandwiches met kip. Hij had ook frisdrank en koffie bij. Dit smaakte. Na 8 uur bereikten we reeds San Jose in Costa Rica. Dat was vlug voorbij gegaan. Ik zag in de verte hoge hotels staan. Het uitzicht is daardoor onmiddellijk anders. Ze hadden me gewaarschuwd. Daar stond ik aan de terminal. Ik wist zelfs nog niet waar ik heen zou gaan en een taxi sprak me reeds aan. “Eh, neem maar een hotel niet te duur zo dicht mogelijk bij de bushalte waar ik naar Bahia Drake kan reizen. “ Hij zette me af voor 2 $ ( weer het dubbele ) aan hotel Sura B&B in San Jose. Ik smeekte om een goedkopere kamer maar het lukte niet. Ik stemde dan toch maar in voor 40 $ / nacht. Ik heb een groot bed, een tv en een nette badkamer met warm water en een balkon omgeven door plastic. ( ? ) Ik begon volop te lezen in mijn lonely planet en opzoekingen te doen op internet. Ik sprak met de eigenaar en die gaf me ook wat raad. Tenslotte besloot ik om Costa Rica over te slaan en direct naar Panama te reizen. Een man uit Roemenië doet dit morgen ook maar hij gaat rechtstreeks naar Panama City. Een busrit van 16 u! Dat vind ik veel te lang. Ik ga het in twee stukken doen. Eerst naar Changuinola, net over de grens met Panama, en daar neem ik een bus naar de watertaxi's die naar Isla Colon varen. Naar het schijnt zijn er daar ook prachtige goudgele stranden met turquoise water. Ik denk dat ik daar een paar dagen blijf en dan nog eens 8 uur doorreis naar Panama City. We zien nog wel. Het is hier koud in San Jose. Alle, koud kun je dat niet noemen maar voor mij is 26 graden al te koud. Ik heb sokken aan en mijn pull. Hm... Nu versta ik dat ik op de kamer gaan ventilator heb. Die heb je hier niet nodig want de nachten zijn fris. San Jose ligt hoger en tussen vulkanen. Ik bestelde me hier net een kleine Supreme pizza aan 2000 Colones = 4 $. Hij smaakte heerlijk. Morgen heb ik een ontbijt inbegrepen. Rond 8 uur wandel ik naar het busstation indien het niet regent. Het is hier het regenseizoen. Tijdens de busrit hadden we een grote vlaag. Ik ga me nu douchen. Ik vind het spijtig dat ik niet in Costa Rica blijf maar ik heb veel te veel tijd verloren met die Visakaart. Op 4 oktober heb ik al een vlucht naar Peru ( en die vluchten heb ik al later gezet ) en ik moet nog 4 landen door. Dus dat komt nu al niet goed. Waarschijnlijk zal ik de mooie Galapagoseilanden niet kunnen doen. En dat is wel heel erg. Maar ja... wat kun je er aan doen? Tot morgen in weer een ander land. x
Om 5u15 stond ik op. De taxi, voorzien om 6 uur, kon niet komen en het hotel regelde me een andere taxi. De chauffeur bracht me tot aan het Tica busstation. Daar was echter geen plaats meer vrij op de bus naar Costa Rica. Hij voerde me naar een andere compagnie = Trans Nica waar ik 27,50 $ betaalde. Er zat geen enkele toerist op de bus, enkel locals. In het begin zat ik op een plaats alleen zodat ik me kon neerleggen en een dutje doen. Aan de grens met Costa Rica stapten we allen naar de immigratiedienst. Hopelijk geraak ik het land binnen zonder retourticket. Overal stonden mensen retourtickets te verkopen . Blijkbaar is het dus wel verplicht om een “retour” te kunnen aantonen. Ik heb mijn wereldticket en hoop dat dit geldig is. Mijn volgende vlucht is begin oktober van Ecuador naar Peru. Dus dat heeft eigenlijk niets te maken met Costa Rica. Duimen maar... Ik was aan de beurt en probeerde vriendelijk te lachen. De man vroeg hoe lang ik in Costa Rica wilde blijven. Zonder na te denken antwoordde ik: “ Vijf dagen.” “Ok”, zei de man en stempelde mijn paspoort af. Voila, hij vroeg zelfs niet naar een retourticket! Naar het schijnt is het met de bus gemakkelijker om over te geraken maar met het vliegtuig is er wel een grotere controle. Dit was weer eens goed afgelopen. :-) Ik bevond me in Costa Rica... Ik wisselde mijn laatste 500 Côrdobas om in 10.000 Colones. Hoe moet je dit geld nu omrekenen? Dat vind ik wel nog uit. 600 Colones = 1 € heb ik gehoord. We verloren anderhalf uur aan de grens. Ik kreeg een gebuur zodat ik me niet meer kon neerleggen op twee stoelen. De zitjes kun je echter goed plat leggen zodat ik op die manier ook sliep. Een busrit is altijd aangenamer dan een vlucht. Daar hellen de zetels niet zo ver naar achter. Ik praatte in het Spaans met de man maar viel weer in slaap. Zo gaat de tijd vlug voorbij. Een paar mensen stapten uit in Liberia en mijn gebuur liep naar de vrije plaatsen zodat ook hij alleen zat. Ik legde me weer neer. Een man sprong op de bus en verkocht warme sandwiches met kip. Hij had ook frisdrank en koffie bij. Dit smaakte. Na 8 uur bereikten we reeds San Jose in Costa Rica. Dat was vlug voorbij gegaan. Ik zag in de verte hoge hotels staan. Het uitzicht is daardoor onmiddellijk anders. Ze hadden me gewaarschuwd. Daar stond ik aan de terminal. Ik wist zelfs nog niet waar ik heen zou gaan en een taxi sprak me reeds aan. “Eh, neem maar een hotel niet te duur zo dicht mogelijk bij de bushalte waar ik naar Bahia Drake kan reizen. “ Hij zette me af voor 2 $ ( weer het dubbele ) aan hotel Sura B&B in San Jose. Ik smeekte om een goedkopere kamer maar het lukte niet. Ik stemde dan toch maar in voor 40 $ / nacht. Ik heb een groot bed, een tv en een nette badkamer met warm water en een balkon omgeven door plastic. ( ? ) Ik begon volop te lezen in mijn lonely planet en opzoekingen te doen op internet. Ik sprak met de eigenaar en die gaf me ook wat raad. Tenslotte besloot ik om Costa Rica over te slaan en direct naar Panama te reizen. Een man uit Roemenië doet dit morgen ook maar hij gaat rechtstreeks naar Panama City. Een busrit van 16 u! Dat vind ik veel te lang. Ik ga het in twee stukken doen. Eerst naar Changuinola, net over de grens met Panama, en daar neem ik een bus naar de watertaxi's die naar Isla Colon varen. Naar het schijnt zijn er daar ook prachtige goudgele stranden met turquoise water. Ik denk dat ik daar een paar dagen blijf en dan nog eens 8 uur doorreis naar Panama City. We zien nog wel. Het is hier koud in San Jose. Alle, koud kun je dat niet noemen maar voor mij is 26 graden al te koud. Ik heb sokken aan en mijn pull. Hm... Nu versta ik dat ik op de kamer gaan ventilator heb. Die heb je hier niet nodig want de nachten zijn fris. San Jose ligt hoger en tussen vulkanen. Ik bestelde me hier net een kleine Supreme pizza aan 2000 Colones = 4 $. Hij smaakte heerlijk. Morgen heb ik een ontbijt inbegrepen. Rond 8 uur wandel ik naar het busstation indien het niet regent. Het is hier het regenseizoen. Tijdens de busrit hadden we een grote vlaag. Ik ga me nu douchen. Ik vind het spijtig dat ik niet in Costa Rica blijf maar ik heb veel te veel tijd verloren met die Visakaart. Op 4 oktober heb ik al een vlucht naar Peru ( en die vluchten heb ik al later gezet ) en ik moet nog 4 landen door. Dus dat komt nu al niet goed. Waarschijnlijk zal ik de mooie Galapagoseilanden niet kunnen doen. En dat is wel heel erg. Maar ja... wat kun je er aan doen? Tot morgen in weer een ander land. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
