Dag 22 18 febr. Invercargill - Te Anau

Dag 22 18 febr. Invercargill – Te Anau ( 195 km)
Om 7u30 werd ik wakker door een ijskoude neus. Ik hoorde het gieten buiten. Pff, tis nie waar eh! Een geluk dat ik niet geboekt had voor Stewart Island! Het was grijs, 14 graden. In de keuken praatte ik met een schots koppel en een zwitser. Ze klaagden ook over het weer. We wisselden onze planning uit. Het koppel twijfelde ook van wat ze zouden gaan bezichtigen. Ze besloten van toch maar één nacht langer te blijven en te wachten op goed weer. Ik wilde dat niet doen en bekeek op mijn kaart waar ik naartoe zou kunnen rijden. Ik raadde het koppel aan van zeker het museum te bezichtigen. Dat is een regenactiviteit. Ik wilde niet bij de pakken blijven zitten en besloot toch maar van naar het westen te gaan naar het Fjordland met de vele sandflies. . Ik heb nog nooit Fjorden gezien dus ik denk dat ik dat wel niet mag laten liggen. Om 9u45 vertrok ik in de kletsende regen met mijn ruitenwissers op de hoogste stand. Ik nam niet dezelfde weg terug maar nam de scenic Highway 99 via de kust. Veel zal ik wel niet zien maar ja… Ik nam voor alle zekerheid nog benzine in Riverton. Twee benzinestations waren gesloten. Verderop vond ik gelukkig nog iets open. De vrouw zei me dat het de eerste dag is in 14 dagen dat het eindelijk regent. Ze hadden in jaren zo geen goeie zomer meer gehad. Het was overdreven warm. Amaai, en in het noorden is het de slechtste zomer! Raar! Anje, ik heb al goed je Belgacom regencape kunnen gebruiken hoor. Dank je wel. Rechts van mij zag ik een inham van de South Pacific Ocean. Er was bijna niemand op de weg. Ik was weer de lonely driver. Links zag ik een bord: Monkey island. Het was een prachtig strand ( wel met geen apen ) met een wilde zee en een rots. Vijf eenden vlogen boven mijn hoofd. Deze rotsknop is bij hoog tij een eiland. Het was vroeger een look - out bij de Maori’s voor walvissen. Midden 19e eeuw focusten ze zich op een andere schat: Het gouden stof op lokale stranden. De eerste goudmijn is gebouwd naast deze site. IK stopte verderop , bij Waewaebay, Mc Cracken waar weer een mooi uitzicht was. Ik nam een afslag Waewaelagoon met dikke keien. Ai ai die auto… Koeien keken me verbaasd aan alsof ze nog nooit iemand zagen, schapen vluchtten schuchter weg. Er was niemand te bespeuren. Ik voelde me net alleen op deze prachtige wereld. Ik moest stoppen voor een valk die landde op de weg. Maar telkens ik een foto wil nemen zijn ze onmiddellijk weg. Hoog en laag pluimgras, talrijke reuzenvarens en yucca’s. Vier natte fietsers kruisten mijn weg. Ze waren goed ingeduffeld met regenkledij. Liever zij dan ik hoor. In de auto ontdekte ik weer 5 zandvliegbeten. Waarom altijd ik? :) In Tuatapere bezocht ik een Art Gallery met Fjordlandschappen. Wat doe je anders met zo’n regen? Er stonden ook vele oude Singer naaimachines. Ik stopte aan de Clifden Suspension Bridge uit 1898 . Deze is gemaakt uit stalen kabels. Ze hangt boven de Waiau rivier. Een mooie historische brug vond ik dat. Een beetje verder kon ik lake Hauroko nemen maar dat was nog 23 km met 20 km gravel. Dat vond ik te ver. Het vlakke land met zijn duizende schapen ging over naar heuvelachtige landschappen. In het nationale park reed ik tussen dichte bossen met soms een verdwaald schaap. Ook lake Monowai vond ik te ver en ik zou wel nog genoeg meren zien. Ik zie regelmatig een plak staan met “schoolbusroute “ maar ik heb hier nog nooit 1 bus zien passeren hoor. In de mist ving ik schimmen op van wat hogere bergen. De eerste haarspeldbocht begon met “ temporary 30 km/ uur” . Ze legden nieuwe afvalt. Ik sloeg een binnenweg in “ Rakatata Wetlands “ waar ik een adembenemend uitzicht had op vlaktes, yucca’s, bergen , colibri’s en valken. In een wei stonden een soort herten maar die veel groter zijn. Lieve V.H: “ Zou jij dat weten welke soort dat is? Aan de hand van mijn foto’s? “ In Manapouri ( amaai wat een namen allemaal! ) nam ik de binnenweg Frasers beach. In een publieke wc op het strand ging ik heel vlug een bezoekje brengen want ik had geen zin dat ook mijn poep onder de zandvliegen zou zitten. :) Ik zag ze overal vliegen of zitten. Wat zou het hier mooi geweest zijn bij zonnig weer. Ik wilde ook zo graag nog eens in de zee zwemmen maar het weer en de zandvliegen lieten dat niet toe. Ga ik hier wel ergens kunnen duiken??? Ik kwam in Te Anau aan. Bon, ik wilde een fjord zien. Toen ik in de I-site inlichtingen ging nemen zei de vriendelijke mevrouw dat de ijsfjorden eigenlijk maar in de winter te zien zijn. Je kon wel de bergen zien en de watervallen. En ik dacht dat ik zo’n fjorden ging zien zoals in Noorwegen! Ik boekte een ferrytoer aan 109 $. Dat was de goedkoopste. Die gaan ietsje minder ver maar de mevrouw zei dat dat niet veel uitmaakte. Ze komen me met de bus wel oppikken aan mijn verblijfplaats, rijden ong. 2 uur naar Milford Sound waar we de boot nemen en een ontbijt in de prijs inbegrepen is. Die fjorden kun je enkel maar zien via de lucht of via het water. Ik had al in een helicopter gezeten dus nu wou ik de boot eens nemen. De mevrouw boekte me ook een cabine aan 36$ in lake view holiday park. Eigenlijk waren die cabines goedkoper dan in het Top 10 park waar ze aan 70$ zijn. Ik kocht me aan een barakje 4 prawns met chillisaus en reed naar het park. Ik zit hier in een cabine. Het doet me denken aan een studentenkot of meer een gevangeniscel. Maar ik heb er een eenpersoonsbed met verse lakens ( allè, enkel in Ninove zeggen ze “verse lakens “ iplv nette ) , een klein verwarmingstoestelletje, die op hoogste stand staat en een tafeltje met een stoel. En elektriciteit zodat ik alles kan opladen. Wat moet een mens meer hebben? Ik kocht een 5$ wifikaart, want hier is geen Mc donald’s, waarmee ik straks mijn blog en foto’s on-line kan zetten. Ik maakte me hier al een paar tassen thee. Het is nu 19u30. Ik heb me al gedoucht, ga nu een glaasje wijn drinken en mijn twee overige sneetjes ciabattabrood met pindakaas opeten. Later zal ik weer moeten gaan winkelen. :) Het voordeel van ciabattabrood is dat dat dagen goed blijft. Misschien kan ik ook eens een pot konfituur kopen. Dat zou niet slecht zijn. En eitjes met spek want dat is lang geleden! In deze keuken zijn er potten en pannen, borden en bestek. Niet in alle keukens vind je dit en moet ik dan een braadpan huren of lenen. Mijn kletsnatte tent hangt hier te drogen boven de chauffage. Het is hier snikheet maar ik vind dat lekker. Iemand anders zou hier flauwvallen. Dat is het leuke aan alleen zijn; je doet wat je wil. Mama, mijn enige zijden broek die je gerepareerd hebt in Zuid-Afrika is nog verder gescheurd. Ik kan ze niet meer naaien denk ik. Ik zal eens moeten uitkijken naar een trainingsbroek voor mijn koude nachten. Alhoewel het misschien niet meer de moeite is want op 1 maart vlieg ik naar Australiê en daar zal het toch wel beter weer zijn zeker? Bon, morgen komen ze me oppikken om 8u15. Ik hoop dat we mooi weer hebben en dat het een paar leuke uren worden. Want hier heeft de regen nog geen minuut opgehouden. Precies den belgique… Tot morgen. xxx