Dag 2 4 dec. Purcamarca - Tilcara
Blijf op de hoogte en volg Kristin
06 December 2012 | Argentinië, Tilcara
Dag 2 4 dec. Purcamarca – Tilcara
We hadden lekker onze wekker niet gezet en om 8 uur werd ik als eerste wakker. Ik rookte een sigaretje op de binnenkoer waar ik een mooi uitzicht had op de bergen verlicht door een stralende zon. Het was reeds warm. Om 9 uur checkten we uit en, daar de eigenares een daguitstap deed en er voor de avond niet zou zijn, moesten we de sleutel onder een bloempot leggen. Het beloofde wifi functioneerde niet. We zochten een terrasje om te ontbijten maar nergens serveerden ze eieren. Uiteindelijk namen we een sandwich met hesp en kaas. Ik gaf de helft aan de straathonden. Anje nam twee kleine droge croissantjes. Tenslotte vroeg ze zich wat boter. Onze valies en rugzak hadden we tegen een betaling van 5 P= 1$ achtergelaten in een hostal dicht tegen de busterminal. We hadden een plannetje en trokken de bergen in, Cerro de Los Siete Colores. Het befaamde gebergte met zijn vele kleuren gelegen in de beroemde Quebrada de Humahuaca. We bewonderden de diepe kloof van het Altiplano ( hoog plateau )gevormd door jaren van wind en regen. We wandelden een uurtje in de hitte. Gelukkig was er een windje. Opnieuw was het er schitterend mooi. Kijk maar naar de prachtige foto's. In een afgelegen handcraftwinkeltje kocht ik me een armband en een collier. De man liet ons zijn mate proeven maar we waren er niet zot van. Een bitter kruidenmengsel. We hadden onze bus naar Tilcara om 12U25 aan 5 P = 0,50 $. Twee Franse koppeltjes stonden ook te wachten en we maakten vluchtig kennis. In de bus maakten we kennis met Ramoncito uit Barcelona. Hij slaapt nog een nachtje in Tilcara,daarna reist hij naar Cafayate. Wij gaan waarschijnlijk een half dagje blijven en reeds 's avonds doorreizen naar Salta en de dag nadien naar Cafayate. Misschien zouden we hem wel terug zien in Cafajate? Na 45 minuten kwamen we aan. We zetten onze bagage in het agentschap waar we een busticket kochten naar Salta aan 65 P alsook een biljet van Salta naar Cafayate aan 60 P. Een leuk dorpje, prachtige bergen rondom, vele straathonden, marktkramers, hostels, een schooltje, een enfermeria en restaurantjes. Ik at een sandwich met lomo, Anje met lama. Daarna trokken we naar de ruïnes gelegen op 1 km afstand via een oude brug. De ingang voor vreemdelingen :-) was 30 P. De Argentijnen zelf betaalden maar de helft. We kregen een plannetje en stapten door eeuwenoude gerenoveerde muren, huisjes, een kerk en een begraafplaats. Op het hoogste punt stond een monument ter nagedachtenis van de archeologen. Er stond een sterke wind. We hadden rondom een prachtig uitzicht over de bergen. Na een uurtje waren we rond. In de verte verscheen een zwarte wolk. Het zou niet lang meer duren voor het regende. We haastten ons naar het dorp en onderweg kwamen we Ramoncito tegen, de man uit Barcelona. Hij ging net naar de ruïnes. We deelden facebookadressen uit. 17 uur. Binnen anderhalf uur was onze volgende bus naar Salta. We dwaalden langs verschillende marktkraampjes. Ik at een zoet bekertje van merengue en leche dulce. Anje een zoete empanada met gekonfijt fruit en een laagje suiker erop. Niet echt onze genre. En... oei,oei, dikmakertjes. In een duur mooi winkeltje zagen we vele juwelen met de roze nationale steen die oplicht wanneer je er een lampje tegenhoudt. De naam is me ontsnapt. Vrouwen reclamerend wanneer ik hen fotografeerde. Inderdaad begon het vreselijk te regenen voorafgegaan met zware donderslagen. Honden schrokken. De school was uit. Kindjes in vrije kledij maar wel allen met een witte schort erover. We dronken een milkshake van bananen. Het werd ver tijd en het regende niet meer. In een telefooncentrale belden we naar een vorig hotel Exxes in Salta waar we een kamer reserveerden voor deze avond. De bus was 30 minuten te laat. Ik zat nu eens aan het venstertje. Er speelde een film” Marine”. Daarna begon ik in de donker aan mijn blog. Twee kleine spotjes zorgden ervoor dat ik mijn aantekeningen kon lezen. Iedereen sliep in de bus. Ik schreef tot de batterij leeg was. Rond 23U30 kwamen we aan in Salta en namen een taxi aan 8 P tot aan ons hotel. Ons hotel zou ons de transfer terugbetalen. Er was enkel een duurdere kamer vrij met één dubbel bed. We namen dan maar en dormitorio aan 60 P/pers = 12 $ = 10 €. Veel geld voor een stapelbed met een plat hoofdkussen in schuimrubber. Een oude versleten badkamer. Maar het zou enkel maar om een paar uur te slapen zijn want morgenvroeg reizen we verder met de bus naar Cafayate. Ik had enkel nog een bed vrij bovenaan. Aan mijn bed was er geen laddertje. Ik zocht me een tafeltje dat ik naast het bed zette zodat ik via het tafeltje in dat bed geraakte. Wat een gedoe. Ik probeerde niet teveel te hoesten. Mijn keelpijn is bijna over. Slaap wel...
We hadden lekker onze wekker niet gezet en om 8 uur werd ik als eerste wakker. Ik rookte een sigaretje op de binnenkoer waar ik een mooi uitzicht had op de bergen verlicht door een stralende zon. Het was reeds warm. Om 9 uur checkten we uit en, daar de eigenares een daguitstap deed en er voor de avond niet zou zijn, moesten we de sleutel onder een bloempot leggen. Het beloofde wifi functioneerde niet. We zochten een terrasje om te ontbijten maar nergens serveerden ze eieren. Uiteindelijk namen we een sandwich met hesp en kaas. Ik gaf de helft aan de straathonden. Anje nam twee kleine droge croissantjes. Tenslotte vroeg ze zich wat boter. Onze valies en rugzak hadden we tegen een betaling van 5 P= 1$ achtergelaten in een hostal dicht tegen de busterminal. We hadden een plannetje en trokken de bergen in, Cerro de Los Siete Colores. Het befaamde gebergte met zijn vele kleuren gelegen in de beroemde Quebrada de Humahuaca. We bewonderden de diepe kloof van het Altiplano ( hoog plateau )gevormd door jaren van wind en regen. We wandelden een uurtje in de hitte. Gelukkig was er een windje. Opnieuw was het er schitterend mooi. Kijk maar naar de prachtige foto's. In een afgelegen handcraftwinkeltje kocht ik me een armband en een collier. De man liet ons zijn mate proeven maar we waren er niet zot van. Een bitter kruidenmengsel. We hadden onze bus naar Tilcara om 12U25 aan 5 P = 0,50 $. Twee Franse koppeltjes stonden ook te wachten en we maakten vluchtig kennis. In de bus maakten we kennis met Ramoncito uit Barcelona. Hij slaapt nog een nachtje in Tilcara,daarna reist hij naar Cafayate. Wij gaan waarschijnlijk een half dagje blijven en reeds 's avonds doorreizen naar Salta en de dag nadien naar Cafayate. Misschien zouden we hem wel terug zien in Cafajate? Na 45 minuten kwamen we aan. We zetten onze bagage in het agentschap waar we een busticket kochten naar Salta aan 65 P alsook een biljet van Salta naar Cafayate aan 60 P. Een leuk dorpje, prachtige bergen rondom, vele straathonden, marktkramers, hostels, een schooltje, een enfermeria en restaurantjes. Ik at een sandwich met lomo, Anje met lama. Daarna trokken we naar de ruïnes gelegen op 1 km afstand via een oude brug. De ingang voor vreemdelingen :-) was 30 P. De Argentijnen zelf betaalden maar de helft. We kregen een plannetje en stapten door eeuwenoude gerenoveerde muren, huisjes, een kerk en een begraafplaats. Op het hoogste punt stond een monument ter nagedachtenis van de archeologen. Er stond een sterke wind. We hadden rondom een prachtig uitzicht over de bergen. Na een uurtje waren we rond. In de verte verscheen een zwarte wolk. Het zou niet lang meer duren voor het regende. We haastten ons naar het dorp en onderweg kwamen we Ramoncito tegen, de man uit Barcelona. Hij ging net naar de ruïnes. We deelden facebookadressen uit. 17 uur. Binnen anderhalf uur was onze volgende bus naar Salta. We dwaalden langs verschillende marktkraampjes. Ik at een zoet bekertje van merengue en leche dulce. Anje een zoete empanada met gekonfijt fruit en een laagje suiker erop. Niet echt onze genre. En... oei,oei, dikmakertjes. In een duur mooi winkeltje zagen we vele juwelen met de roze nationale steen die oplicht wanneer je er een lampje tegenhoudt. De naam is me ontsnapt. Vrouwen reclamerend wanneer ik hen fotografeerde. Inderdaad begon het vreselijk te regenen voorafgegaan met zware donderslagen. Honden schrokken. De school was uit. Kindjes in vrije kledij maar wel allen met een witte schort erover. We dronken een milkshake van bananen. Het werd ver tijd en het regende niet meer. In een telefooncentrale belden we naar een vorig hotel Exxes in Salta waar we een kamer reserveerden voor deze avond. De bus was 30 minuten te laat. Ik zat nu eens aan het venstertje. Er speelde een film” Marine”. Daarna begon ik in de donker aan mijn blog. Twee kleine spotjes zorgden ervoor dat ik mijn aantekeningen kon lezen. Iedereen sliep in de bus. Ik schreef tot de batterij leeg was. Rond 23U30 kwamen we aan in Salta en namen een taxi aan 8 P tot aan ons hotel. Ons hotel zou ons de transfer terugbetalen. Er was enkel een duurdere kamer vrij met één dubbel bed. We namen dan maar en dormitorio aan 60 P/pers = 12 $ = 10 €. Veel geld voor een stapelbed met een plat hoofdkussen in schuimrubber. Een oude versleten badkamer. Maar het zou enkel maar om een paar uur te slapen zijn want morgenvroeg reizen we verder met de bus naar Cafayate. Ik had enkel nog een bed vrij bovenaan. Aan mijn bed was er geen laddertje. Ik zocht me een tafeltje dat ik naast het bed zette zodat ik via het tafeltje in dat bed geraakte. Wat een gedoe. Ik probeerde niet teveel te hoesten. Mijn keelpijn is bijna over. Slaap wel...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
