Dag 11 17 okt. Puno - Cusco
Blijf op de hoogte en volg Kristin
21 Oktober 2012 | Peru, Cuzco
Dag 11 17 okt. Puno – Cusco
5u45 wakker. 6U30 ontbijt. 7 uur voerde een man me naar de busterminal. Om 7u30 vertrok de bus. Het was een toeristische bus die niet vol zat. Ik veranderde van plaats waar ik twee zetels vrij had. Het was een mooie luxebus. Na anderhalf uur maakte we een eerste stop in het museum Pukara op 3900 m. Daar bewonderden we beelden uit de Pukaratijd en een mooie kerk met een houten vloer. Belangrijke beelden zoals de “ Haton Naqak” en het “ Cabezza Guerrero”. We reden verder door een landschap met llama's en alpaca's. Op onze bus kwamen geen venters. Dat mag niet op toeristische bussen. Wanneer ik “niet georganiseerd” reis, zie ik meer het “ echte” leven van een land. Georganiseerd is het wel gemakkelijker. Je hoeft je voor niets zorgen te maken en enkel de gids te volgen. Deze plaatsen kan ik wel niet alleen bezoeken. Je hebt een gids nodig. Het departement Puno veranderde in departement Cusco. Ik zag de reusachtige berg , naam vergeten, op 5600 meter hoogte. We maakten een stop op 4335 meter, La Raya, het hoogste punt. Ik wandelde tot bij een paar llama's. Ze spuugden gelukkig niet. :-) Ik kocht een Perumuts en handschoenen voor Dieter. Wanneer Anje naar Argentinië komt kan ik haar de cadeaus meegeven. Gemakkelijk ,zo moet ik niet alles meesleuren. We passeerden hotsprings. Mensen naast mij in de bus vroegen of er zuurstof aanwezig was in de bus. Dat was inderdaad aanwezig. Moeder en zoon zijn na veertien dagen nog steeds ziek door de hoogte. Ik zag koeien, paarden, llama's en schapen allen bij mekaar grazen op de mosgroene vlakten. In Sicuani namen we een lunch in het restaurant “La Pascana”. . Mijn gezicht bleef gloeien. Ik had net botoxlippen. Geen enkel rimpeltje meer maar een gespannen rood gelaat. Ik kon met moeite lachen of eten. Zo erg verbrand! Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Foei, en dat voor een schoonheidsspecialiste. Ook mijn twee handen waren op de rug een deel verbrand. Ik hield mijn handen gevouwen en je zag de verbrande vorm van mijn vingers. :-) Een volgende stop was de tempel Wiracocha in Raqchi op 3450 m. Een grote Inca tempel met een lengte van 92 meter, een breedte van 26 meter en een hoogte van 14 meter. We wandelden vlug- vlug door het gebied waar je silo's en Incahuizen kon zien. Je hebt weinig tijd wanneer je met een groep gaat. Alles gaat heel vlug. Ik vond het heel leerrijk. In de bus was het verschrikkelijk warm. Ik moest zelfs mijn kousen uitdoen. Het duurde heel lang vooraleer de airco werkte. Ik denk dat het amper 20 graden was maar de zon is hier heel heet. De volgende stop was in Andahuaylillas op 3122 meter met de Kerk San Pedro del Apostel uit de 17e Eeuw. We mochten er spijtig genoeg geen foto's maken. Een collectie bedekt met een Arabische ster en 22 karaat bladgoud. De renovatiewerken zouden eind deze maand volbracht zijn. Het was een uitzonderlijke mooie kerk met prachtige muurschilderingen. Het goud verblindde je ogen. In Cusco, op 3400 m., ging ik naar mijn hotel Boz Art. De Inca's geloofden dat Cusco de woonplaats was van de goden en het werd dan ook de hoofdstad van het Inca Imperium. Een Europese architectuur, gekoppeld aan de grootsheid van de Inca bouwtechnieken en een sterke Spaanse invloed, maken deze stad totaal verschillend van elke andere in Peru. De Inca Citadel van Machu Pcchu is één van de vele voorbeelden waarom Cusco uitgeroepen werd tot archeologische hoofdstad van Zuid-Amerika. Normaal was de prijs 90 sole maar na discuteren met het agentschap, waarmee ik alle toers doe, verlaagden ze de prijs naar 60 sole. Ze wisten vooraf dat ze me een hotel moesten zoeken niet meer dan 50 sole. In het agentschap legden ze me de tweedaagse toer uit naar De Sacred Valley en Machu Picchu. Een deel was georganiseerd en een deel moest ik op eigen initiatief doen. Het was een ganse uitleg. Als dat maar goed afloopt. Bus, trein enz. Op weg naar mijn hotel kocht ik me een hamburger die ik bijna niet binnen kreeg daar ik mijn mond niet open kreeg. Ik smeerde nog eens een dik pak cortisonecrème op mijn gezicht en vooral op mijn pijnlijke lipjes. Ik maakte me een kleine rugzak voor twee dagen. Rond middernacht viel ik in slaap. x
5u45 wakker. 6U30 ontbijt. 7 uur voerde een man me naar de busterminal. Om 7u30 vertrok de bus. Het was een toeristische bus die niet vol zat. Ik veranderde van plaats waar ik twee zetels vrij had. Het was een mooie luxebus. Na anderhalf uur maakte we een eerste stop in het museum Pukara op 3900 m. Daar bewonderden we beelden uit de Pukaratijd en een mooie kerk met een houten vloer. Belangrijke beelden zoals de “ Haton Naqak” en het “ Cabezza Guerrero”. We reden verder door een landschap met llama's en alpaca's. Op onze bus kwamen geen venters. Dat mag niet op toeristische bussen. Wanneer ik “niet georganiseerd” reis, zie ik meer het “ echte” leven van een land. Georganiseerd is het wel gemakkelijker. Je hoeft je voor niets zorgen te maken en enkel de gids te volgen. Deze plaatsen kan ik wel niet alleen bezoeken. Je hebt een gids nodig. Het departement Puno veranderde in departement Cusco. Ik zag de reusachtige berg , naam vergeten, op 5600 meter hoogte. We maakten een stop op 4335 meter, La Raya, het hoogste punt. Ik wandelde tot bij een paar llama's. Ze spuugden gelukkig niet. :-) Ik kocht een Perumuts en handschoenen voor Dieter. Wanneer Anje naar Argentinië komt kan ik haar de cadeaus meegeven. Gemakkelijk ,zo moet ik niet alles meesleuren. We passeerden hotsprings. Mensen naast mij in de bus vroegen of er zuurstof aanwezig was in de bus. Dat was inderdaad aanwezig. Moeder en zoon zijn na veertien dagen nog steeds ziek door de hoogte. Ik zag koeien, paarden, llama's en schapen allen bij mekaar grazen op de mosgroene vlakten. In Sicuani namen we een lunch in het restaurant “La Pascana”. . Mijn gezicht bleef gloeien. Ik had net botoxlippen. Geen enkel rimpeltje meer maar een gespannen rood gelaat. Ik kon met moeite lachen of eten. Zo erg verbrand! Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Foei, en dat voor een schoonheidsspecialiste. Ook mijn twee handen waren op de rug een deel verbrand. Ik hield mijn handen gevouwen en je zag de verbrande vorm van mijn vingers. :-) Een volgende stop was de tempel Wiracocha in Raqchi op 3450 m. Een grote Inca tempel met een lengte van 92 meter, een breedte van 26 meter en een hoogte van 14 meter. We wandelden vlug- vlug door het gebied waar je silo's en Incahuizen kon zien. Je hebt weinig tijd wanneer je met een groep gaat. Alles gaat heel vlug. Ik vond het heel leerrijk. In de bus was het verschrikkelijk warm. Ik moest zelfs mijn kousen uitdoen. Het duurde heel lang vooraleer de airco werkte. Ik denk dat het amper 20 graden was maar de zon is hier heel heet. De volgende stop was in Andahuaylillas op 3122 meter met de Kerk San Pedro del Apostel uit de 17e Eeuw. We mochten er spijtig genoeg geen foto's maken. Een collectie bedekt met een Arabische ster en 22 karaat bladgoud. De renovatiewerken zouden eind deze maand volbracht zijn. Het was een uitzonderlijke mooie kerk met prachtige muurschilderingen. Het goud verblindde je ogen. In Cusco, op 3400 m., ging ik naar mijn hotel Boz Art. De Inca's geloofden dat Cusco de woonplaats was van de goden en het werd dan ook de hoofdstad van het Inca Imperium. Een Europese architectuur, gekoppeld aan de grootsheid van de Inca bouwtechnieken en een sterke Spaanse invloed, maken deze stad totaal verschillend van elke andere in Peru. De Inca Citadel van Machu Pcchu is één van de vele voorbeelden waarom Cusco uitgeroepen werd tot archeologische hoofdstad van Zuid-Amerika. Normaal was de prijs 90 sole maar na discuteren met het agentschap, waarmee ik alle toers doe, verlaagden ze de prijs naar 60 sole. Ze wisten vooraf dat ze me een hotel moesten zoeken niet meer dan 50 sole. In het agentschap legden ze me de tweedaagse toer uit naar De Sacred Valley en Machu Picchu. Een deel was georganiseerd en een deel moest ik op eigen initiatief doen. Het was een ganse uitleg. Als dat maar goed afloopt. Bus, trein enz. Op weg naar mijn hotel kocht ik me een hamburger die ik bijna niet binnen kreeg daar ik mijn mond niet open kreeg. Ik smeerde nog eens een dik pak cortisonecrème op mijn gezicht en vooral op mijn pijnlijke lipjes. Ik maakte me een kleine rugzak voor twee dagen. Rond middernacht viel ik in slaap. x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
